به نقل از این خبرگزاری، با هجوم طالبان به پایگاههای نیروهای هوایی افغان در چندین ولایت از جمله بلخ، محافظان این پایگاهها اغلب بدون جنگ پا به فرار گذاشتند. پیلوتهای افغان با توجه به کمبود مهمات و فرسودگی تجهیزات، به جای حمله بالای طالبان، با طیارهها و چرخبالها به کابل برگشتند.
برخی از این پیلوتها تصور میکردند که از این هواپیماها و چرخبالها برای دفاع از کابل به عنوان پایگاه اصلی حکومت استفاده خواهد شد، اما تلاش رئیس جمهور برای فرار از افغانستان موجب شد که تعدادی از پرسونل هوایی نظامی با خانوادههای شان با این هواپیماها به تاجیکستان و ازبیکستان فرار کنند.
مقامات امریکایی و افغان میگویند که از این هواگردها، ۴۶ فروند به ازبیکستان و ۱۷ فروند به تاجیکستان فرار داده شده است.
رویترز به نقل از منابع خود مینویسد که در جریان سقوط سریع کابل، وزارت دفاع امریکا تعدادی از نظامیان را به کابل فرستاد که آنان تجهیزات هوایی به جا مانده از قوای افغان را از کار بیندازند تا نیروهای طالبان از آن استفاده نتوانند.
با سقوط ولایات و شدت گرفتن جنگ، حکومت پیشین فشار زیادی بالای نیروی هوایی به خاطر پوشش جبهات جنگ وارد کرد. پیلوتهای افغان به رویترز گفتند که ظرفیت نیروی هوایی در حدی نبود که به طور همزمان، از عهده حمله بالای طالبان در جبهات مختلف و انتقال نیروها و زخمی ها بر آید.
کمبود مهمات نیروی هوایی افغانستان را محدود ساخته بود. هواپیماها و چرخبال ها به خاطر استفاده بیش از حد، و تعمیر و مراقبت ناکافی از کار افتاده بودند.
جنرال فرانک مکینزی، فرمانده ستاد مرکزی ارتش امریکا پنج ماه پیش از سقوط کابل به کانگرس امریکا در مورد وضعیت قوای هوایی افغان هشدار داده بود. به گفته او، «من نسبت به توانایی قوای هوایی افغانستان پس از قطع پشتیبانی ما از آن نگران هستم.»