سلام فاطمه جان! نامه شما را که به نمایندگی از زنان رنجدیده افغانستان نوشته بودید با محبت دریافت نمودم. از این طریق می‌خواهم به شما اطلاع دهم که کاخ سفید به وزارت خارجه دستور داده است تا شما را به عنوان یگانه نماینده واقعی زنان افغانستان به رسمیت بشناسد.
این موفقیت را به زنان افغانستان تبریک می‌گویم.
فاطمه جان عزیز!
بدون شک شما از درد و رنج زنان افغانستان باخبرید و با تک‌تک زنان آن کشور حس مشترک دارید. زنان افغانستان در سال‌های جنگ گرسنگی کشیدند. شما نیز گاهی در صبحانه پنیر دانمارکی نداشتید و مجبور بودید با "کُرن فلکس" و مسکه و شیر و تخم مرغ و دو-سه نوع میوه به مکتب بروید. زنان افغانستان خانه ندارند. شما نیز در وزیر اکبرخان چندین خانه ندارید. زنان افغاناستیدستان اعضای خانواده‌شان را در حملات طالبان تروریست از دست دادند. اعضای خانواده شما نیز بارها مورد حمله طالبان قرار گرفته‌اند. به‌قول کاظمی، "من از سکوت شب سردتان خبر دارم / شهید داده‌ام، از دردتان خبر دارم".
خلاصه از هر زاویه ببینیم، شما نمونه کامل یک زن افغان .
خانم گیلانی گرامی!
در نامه‌ای که چند روز پیش به من فرستادید نوشته بودید که هفت میلیارد دالر پشتوانه ارزی افغانستان را به طالبان بدهم. گفته بودید که واگذاری این پول به طالبان از رنج و محنت مردم افغانستان می‌کاهد. حقا که چنین است. گزارش‌ها از سراسر افغانستان می‌رساند که طالبان شب و روز به مردم خدمت می‌کنند و گاهی اگر نمی‌توانند مردم را سه چاشته کباب و منتو بدهند به خاطر دست‌تنگی است.
لطفاً نگران نباشید. من تشویش شما و عمران خان را درک می‌کنم و به وزارت خزانه‌داری دستور داده‌ام تا پول را به بانک مرکزی افغانستان تحویل دهد.
می‌دانم مشوره دادن به شما اشتباه است چون صداقت و راستی و وطن‌پرستی را اگر اقیانوسی باشد، آن اقیانوس خانواده شماست. باآن‌هم به عنوان یک ریش‌سفید به شما توصیه می‌کنم که وقتی پول را گرفتید مردم را زیاد برنج و برگر و مایونیز و چپس ندهید که چاق می‌شوند. من ویدیویی را دیدم که طالبان در ولایت پنجشیر با زور به یک مرد پنجشیری، برگر و نوشابه می‌دادند تا از گرسنگی نجات یابد. چنین کاری باعث چاقی جمعیت می‌شود.
فاطمه عزیز!
اسم عزیزانی را که در پایین نامه نوشته بودید خواندم و خرسند شدم. خوشحالم که در راستای خدمت به مردم افغانستان متحدانه عمل می‌کنید و مثل سودانی‌ها نیستید که یک نفر دغل‌باز و ۴۲۰ اش نامه می‌نویسد و اسم بیست نفر دیگر را که روح‌شان از نامه خبر ندارند علاوه می‌کند. چنین کاری اخلاقاً درست نیست. هرچند از مردم سودان نباید توقع اخلاق‌مداری داشت. از مردمی که پدران‌شان با چوتاری و نوکری برای بیگانگان به موقف رسیده باشند، هر کار خلاف سرمی‌زند. خدا را شکر که شما مثل آنان نیستید.
منتظر نامه بعدی هستم و اگر کار ضرور داشتید واتس‌اپ کنید. شماره مرا می‌توانید از جنرال باجوه یا عمران خان بگیرید.
بااحترام
جو
