از جمله آثار، تالیف و ترجمه مرحوم فکرت می‌توان به مناجات و گفتار پیر هرات، عین‌الوقایع و کرسی‌نشینان کابل اشاره کرد.

محمدآصف فکرت هروی کیست؟

فکرت هروی در سال ۱۳۲۵ درهرات چشم به جهان گشود. در زادگاهش تعلیمات ابتدایی را در مکتب موفق و ثانوی را در لیسهٔ سلطان غیاث‌الدین غوری گذراند.

او لیسانس زبان و ادبیات فارسی دری را از دانشگاه کابل و فوق لیسانس روزنامه‌نگاری را در هند به‌ دست‌آورد.

در افغانستان در رادیو، مطبوعات و آکادمی (فرهنگستان) علوم خدمت کرد. سپس در ایران فهرست‌نگار کتابخانهٔ خطّی آستان قدس، عضو علمی، ویراستار و مؤلّف در دائرةالمعارف بزرگ اسلام و محقق و مؤلف در بنیاد پژوهش‌های اسلامی بود.

وی از دوستان نزدیک دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن بود. دکتر اسلامی ندوشن در کتاب صفیر سیمرغ در خصوص آصف فکرت نوشته است: «روز دوم اقامت من در مزارشریف بود[تابستان ۱۳۴۹] که آقای محمد آصف فکرت معاون اداره اطلاعات و کلتور[فرهنگ] بلخ و از شعرای جوان افغانستان به دیدنم آمد. فکرت به نظر من جوانی آمد که در فرهنگ و ادبیات کشور خود مؤثر واقع خواهد شد. خوش‌فهم و جدی و با شخصیت است.»

او که سه فرزند به نام‌های گوهرشاد، نوش‌آفرین و آرش دارد، چند سال پیش به کانادا مهاجرت کرد.

نکته جالب توجه اینکه محمد آصف فکرت همزمان با فوت دکتر اسلامی ندوشن به کما رفت و نهایتا دو روز بعد، در تاریخ ۷ ثور ۱۴۰۱ درگذشت.

واکنش‌ها به درگذشت آقای هروی

درگذشت محمد آصف فکرت هروی ‌واکنش‌های گسترده‌ای در داخل و خارج از افغانستان داشته است.

کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی با انتشار پیامی از درگذشت محمد آصف فکرت ابراز تاسف کرده است.

کاظم موسوی بجنوردی گفته « پس از تاسیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، محمد آصف فکرت از نخستین‌کسانی بود که در سال ١٣۶۵ به این نهاد علمی و پژوهشی پیوست و تا سال ١٣٧٧ که ناچار رخت مهاجرت بر تن کرد، به تألیف و ویرایش مقالات به‌ویژه مداخل حوزۀ افغانستان همّت گماشت. سوگِ این ادیبِ و دانشمند برجسته را به همسر گرانقدرش، فرزندان ارجمندش و همۀ دلبستگان زبان و فرهنگ پارسی در ایران و افغانستان و سرتاسر گیتی تسلیت می‌گویم. »

در پیام بسیاری از ادبای افغانستان نیز نوشته شده که با درگذشت محمد آصف فکرت هروی، بخشی از جانِ فرهنگ و ادبیات افغانستان به خاک رفت.