مریم (نام مستعار) آخرین روزهای صنف ۶ خود را در کابل تحت کنترول طالبان سپری می‌کند. به این معنی که تحصیلات او تا چند ماه دیگر به پایان می‌رسد، اما این دختر ۱۰ ساله راه‌حلی در نظر دارد تا بتواند در مکتب بماند: اینکه به سوالات امتحان پاسخ ندهد تا ناکام شود و صنف ۶ را دوباره بخواند.

آنچه خواندید روایت روزنامه گاردین از وضعیت دختران افغانستان یک سال بعد از تسلط کامل طالبان به این کشور است.

گاردین نوشته است طالبان در جریان مذاکره با ایالات متحده، یک وعده ضمنی ارائه کردند که "در ازای یک نسخه اندکی افراط‌گرایی خالصانه، حداقل صلح و ثبات را برای افغانستان به ارمغان خواهند آورد."

نمایندگان آن‌ها در کنفرانس‌های بین‌المللی گفتند که زنان در اسلام برای تحصیل و کار دارند و اگر جنگ دایمی در افغانستان به پایان برسد، اقتصاد فضای بیشتری برای رشد خواهد داشت.

بعد از ورود طالبان به کابل صدها هزار افغان از کشور خود فرار کردند و برخی از خاموش شدن تفنگ‌ها با امید استقبال کردند،‌ اما نزدیک به یک سال بعد، این دید به طور فزاینده‌ای میان‌تهی به نظر می‌رسد.

طالبان کشور را به انزوا برده‌اند. حکومتی که این گروه ساخته حتی توسط یک کشور، حتی توسط متحدان قبلی این گروه، به رسمیت شناخته نشده است. ایالات متحده هفته گذشته رهبر القاعده را در قلب کابل آماج حمله قرار داد. کشته شدن ایمن الظواهری در کابل آشکار کرد که این گروه متحدان قبلی خود را در آغوش گرفته‌اند.

هر چند پیش از کشته شدن ایمن‌الظواهری، طالبان ماه‌ها دور از توجه جهانی، فرصت یافته بودند سیاست‌های افراطی خود را پیاده کنند. تهاجم پوتین به اوکراین هدیه‌ای به طالبان داد. زیرا همه توجه‌ها معطوف به اوکراین شد و طالبان سیاست‌های سخت‌گیرانه خود را اجرا کردند.

زنان در افغانستان بیش از هر جای دیگری در جهان با محدودیت‌های سخت‌تر مواجه هستند. آن‌ها از تحصیلات متوسطه محروم اند و اکثر آنها خارج از مراقبت‌های صحی و آموزشی در خانه کار می‌کنند. آنها مجبورند برای همه سفرها، به جز سفرهای کوتاه توسط یک محرم مرد همراهی شوند و باید صورت خود را در ملاء عام کاملا بپوشانند.

محدودیت‌ها به طور متناوب اعمال می‌شوند، اما این سیاست به ویژه برای زنان فقیرتر و آسیب پذیرتر، از جمله زنانی که مردان خانواده خود را از دست داده‌اند می‌تواند آن‌ها را از پا درآورد.
"سه بار دیدم که زنان در بازار توسط طالبان مورد ضرب‌و‌شتم قرار گرفته‌اند. برخی شلوارهایی پوشیده بودند که طالبان فکر می‌کردند خیلی تنگ است، بعد از لت‌وکوب توسط طالبان باید می‌دیدی که این زنان چقدر شکسته‌اند. یک بار دیگر آنها دخترها را فقط به خاطر لبخند زدن و بلند صحبت کردن لت‌وکوب کردند. این یک چیز طبیعی است که درباره لباس‌هایی که می‌خرید و چیزهایی که می‌خرید در بازار گپ بزنید."

زنی که با گاردین مصاحبه کرده می‌گوید: "از آن زمان من حتی از تحصیل در مدرسه دینی منصرف شدم، بهتر است در خانه باشم تا با این حیوانات برخورد کنم."