این کتابخانه دارای بیش از یک هزار جلد کتاب در بخشهای رمان و داستانهای مصور و همچنین کتابهای غیر داستانی در زمینه سیاست، اقتصاد و ساینس است.
ژولیا پارسی، یکی از بنیانگذاران این کتابخانه به رویترز گفت: «ما کتابخانه را با دو هدف افتتاح کردهایم. یکی، برای آن دسته از دخترانی که نمیتوانند به مکتب بروند و دوم برای زنانی که وظیفه خود را از دست دادهاند و کاری برای انجام دادن ندارند.»
از زمان تصرف افغانستان توسط طالبان، تندروان این گروه گفتهاند که زنان نباید بدون محرم شرعی از خانه خارج شوند و باید صورت خود را بپوشانند.
پس از آنکه طالبان از وعدههای خود مبنی بر بازگشایی مکاتب در ماه حمل سرباز زدند، بسیاری از مکاتب متوسطه دخترانه بسته باقی ماندهاند.
آژانسهای توسعه بینالمللی میگویند که از زمان تسلط طالبان، اکثریت دختران نوجوان اکنون به صنفهای درس دسترسی ندارند و هزاران زن به دلیل محدودیتهای فزاینده و بحران اقتصادی افغانستان از محیط کار اخراج شدهاند.
نهادهای حقوق بشری سیاستهای سختگیرانه طالبان در قبال زنان را حذف زنان از زندگی اجتماعی و مصداق آشکاری از آپارتاید جنسی خواندهاند.
دولتهای غربی محکومیت خود را در مورد حذف گسترده زنان از زندگی عمومی توسط طالبان تشدید کردهاند.
چند تن از فعالان زن که در ماههای اخیر در تظاهرات زنان شرکت کردهاند به ایجاد این کتابخانه کمک کردند.
محجوبه حبیبی، مدافع حقوق زنان در مراسم افتتاحیه این کتابخانه گفت: «آنها نمیتوانند ما را از جامعه محو کنند، اگر از یک حوزه ما را نابود کنند، ما از جای دیگر ادامه میدهیم».