منابع محلی از پکتیکا می‌گویند که ولسوال حکومت پیشین در ولسوالی‌های اومنه و وازه‌خواه پس از شکنجه طالبان، خودش را به چاه انداخت. به گفته منابع طالبان نادرخان سلیمان‌خیل را که اکنون در شفاخانه بستری است، به بهانه داشتن سلاح بازداشت و شکنجه کردند.
نزدیکان این ولسوال حکومت پیشین به افغانستان اینترنشنال گفتند که استخبارات طالبان روز سه‌شنبه آقای سلیمان‌خیل را در ولسوالی خیرکوت بازداشت کرد.
برپایه اطلاعات منابع، طالبان در جریان بازجویی از این ولسوال سابق، از او سلاح خواسته‌اند و پس از «شکنجه شدید»، آقای سلیمان‌خیل به استخبارات طالبان گفته که سلاح‌هایش را در یک چاه ۴۰ متری در خانه‌اش پنهان کرده است.
با این حال، نزدیکان نادرخان سلیمان‌خیل گفتند که او هیچ سلاحی در خانه نداشته است.
منابع گفتند که پس از اظهارات آقای سلیمان‌خیل درباره نگهداری سلاح در خانه‌اش، او همراه با افراد طالبان و یکی از بزرگان محلی به محل اقامت خود رفته است.
به روایت منابع آقای سلیمان‌خیل پس از ورد به حیاط خانه‌اش، «ابتدا فرزندانش را بوسید و بعد به مردم گفت که مراقب آنها باشند. سپس خود را به چاه انداخت و اقدام به خودکشی کرد.»
به گفته نزدیکان نادرخان سلیمان‌خیل، او پس از افتادن به چاه «به شدت زخمی شده، کمر، دست‌ها و پاهایش شکسته است و حالا در شفاخانه‌ای در گردیز بستری است.»
منابع ما افزودند که آقای سلیمان‌خیل پس از «اقدام به خودکشی»، در «اعترافات» خود به طالبان گفته که این گروه به «سوگندهایش» مبنی‌بر نداشتن سلاح باور نمی‌کردند و با فشار لت‌وکوب از او می‌خواستند که محل نگهداری سلاح را نشان دهد.
منابع از آقای سلیمان‌خیل نقل کردند: «پس از شکنجه شدید فهمیدم که این‌ها [طالبان] به قسم‌های من و قرآن باور ندارند و تنها به اعتراف اجباری اعتقاد دارند، بنابراین به منظور قصد خودکشی چاه خانه‌ام را نشان دادم که آنها مرا به آنجا ببرند و من خود را در آن بیندازم.»
اطلاعات رسیده به ما حاکی است که چهار پسر نادر سلیمان‌خیل، اعضای نیروهای امنیتی حکومت پیشین بودند و پس از تسلط طالبان، به کشورهای همسایه مهاجر شدند.
منابع گفتند که در جریان حکومت طالبان، این گروه چندین بار آقای سلیمان‌خیل را بازداشت و با ضمانت بزرگان قومی آزاد کرده است.
نزدیکان آقای سلیمان‌خیل گفتند که او پس از تسلط طالبان در افغانستان، در روستایی در ولسوالی خیرکوت پکتیکا، دکانی در کنار خانه‌اش باز کرد و مشغول کار در آنجا بود.
نهادهای حقوق بشری از جمله سازمان ملل می‌گویند که به رغم فرمان «عفو عمومی» منتسب به رهبر طالبان، این گروه به بازداشت خودسرانه، شکنجه و قتل نظامیان و کارمندان حکومت پشین ادامه داده است.
پیشتر برخی منابع به افغانستان اینترنشنال تایید کردند که در سه سال گذشته، ۸۷ نفر در اثر شکنجه در زندان‌های استخبارات طالبان جان باخته‌اند.
