شماری از زنان در داخل افغانستان به واشنگتن پست گفتند برخی از افغان‌هایی که برای اولین‌بار از زمان بازگشت طالبان، به کشورشان برمی‌گردند، محدودیت‌های شدید طالبان برای زنان و دختران را نمی‌بینند. به گفته آنها، این رضایت از وضعیت کشور برای زنان در داخل ناامید کننده است.
روزنامه واشنگتن پست با شماری از زنان و مردانی که از خارج به افغانستان آمده، مصاحبه کرده است که روز پنجشنبه نشر شد. بنا به این گزارش، برخلاف ماه‌های اول بازگشت طالبان که شهروندان به فکر فرار و مهاجرت از کشور بودند، سفر افغان‌های مقیم خارج به افغانستان زیاد شده است.
آنها با این که در افغانستان نمی‌مانند و معمولا برای شرکت در مراسم عروسی یا دیدار از خانواده به کابل و شهرهای دیگر می‌آیند، از «حس امنیت و ساخت جاده‌های جدید در حکومت طالبان شگفت زده می‌شوند».
به گفته روزنامه، آنها عکس‌های غذاهای افغانی مورد علاقه خود را منتشر می‌کنند، در مورد برنامه‌های تجاری بحث می‌کنند و از فروشگاه جدید معاف از مالیات در میدان هوایی کابل خرید می‌کنند.
زهرا، زن ۳۴ ساله افغان ساکن لندن، پس از به قدرت رسیدن طالبان برای اولین بار به افغانستان آمده و گفته است که در نظر دارد سال آینده نیز به کابل برود.
اما به گفته این روزنامه، برای زنان افغان که مجبور به زندگی تحت حاکمیت طالبان شده‌اند، شور و شوق افغان‌های که از خارج برمی‌گردند، از وضعیت کشور گیج کننده و ناامید کننده است.
مهمانانی که از خارج می‌آیند آنقدر وقت خود را در خانه می‌گذرانند که متوجه دشوارهای زنان در محیط عمومی نمی‌شوند. برخی نیز اغلب وقت خود را در بخش‌های مرفه‌تر کابل می‌گذرانند که معمولا ماموران امر به معروف در آنجا کمتر حضور دارند.
برخی زنان هم به این روزنامه گفتند که دیگر به دوستان شان که از خارج برمی‌گردند درباره دشواری‌های زنان در افغانستان حرف نمی‌زنند.
سعدیه، ۲۴ ساله به واشنگتن پست گفت وقتی دختران کاکایش امسال از اروپا به کابل برگشتند، به آنها توضیح داد که چطور طالبان تمام رویاهای او برای آینده را نابود کرد. اما، «آنها مدام می‌گفتند که چقدر اینجا خوشحال هستند و حالا (کابل) چقدر امن است.»
سعدیه گفت به‌دلیل احترام به مهمان، تصمیم گرفت که دیگر راجع به این موضوع حرف نزند. سعدیه می‌پرسد: «وقتی تمام رویاهای خود را از دست می‌دهید، امنیت چه ارزشی دارد؟»
امنیت توام با فقر همگانی
به گزارش واشنگتن پست از کابل، برخلاف تصویری که بسیاری در روزهای اول حکومت طالبان از خلوت وحشتناک شهر برای بستگان شان در خارج از کشور تعریف می‌کردند، اکنون کسانی که برمی‌گردند پایتخت مزدحمی را می‌بینند که در آن دیوارهای بتونی برچیده شده و شهر سر و سامان گرفته است.
با این حال، به گفته روزنامه، وضعیت مالی اکثر ساکنان کابل خوب نیست و کسی که توانایی مالی داشته باشد میتواند از میان از رستورانهای شیک یکی را انتخاب کند. بسیاری رستورانها آن قدر خالی هستند که هر مهمان یک گارسون اختصاصی دارد.
به رغم خشنودی بسیاری کسانی که از افغانستان دیدن می‌کنند، واشنگتن پست میگوید هیچ کدام از این افراد قصد ماندن در افغانستان ندارند.
واشنگتن پست با حبیبالرحمن، یک مهندس ۶۰ ساله افغان صحبت کرده که بیش از چهل قبل به آلمان رفت و اکنون از کابل دیدن کرده است. او گفت که در کابل خود را به اندازه اروپا امن احساس میکند.
هرچند طالبان آماری درباره تعدادی افغان‌هایی که از افغانستان بازدید می‌کنند ارائه نکرده است، اما برخی تاجران افغان میگویند علاقمندی رو به افزایش افغان‌های برگشته از خارج، کمبود تقاضا در داخل افغانستان را جبران میکند.
مالک یک فروشگاه مبل فروشی گرانقیمت در کابل به واشنگتن پست گفت که سه چهارم مشتریانش افغان‌هایی اند که از خارج برمی‌گردند.
تاریکترین دوران افغانستان
واشنگتن پست نوشت تصویری که زنان از زندگی زیر حاکمیت طالبان دارند با آنهایی که از خارج می‌آیند فرق دارد. روزنامه از قدسیه، زن ۵۳ ساله افغان یاد کرده که ماموران امر به معروف طالبان مانع رفتن او و خانوادهاش به بند قرغه شدند.
قدسیه به واشنگتن پست گفت: «از زمانی که من به دنیا آمدم، دوره تاریکتری (از این) در این کشور وجود نداشته است.»
البته، برخی زنانی که به دیدن خانواده شان به کشور برمی‌گردند، به زودی واقعیت تلخ افغانستان تحت حاکمیت طالبان را درک می‌کنند.
بهشته یک زن ۲۳ ساله به این روزنامه گفت وقتی عمه او از کابل دیدن کرد، در ابتدا خوشحال بود. تا اینکه در یک ایست بازرسی طالبان او را به‌دلیل اینکه کاملا موهایش را نپوشانده بود، متوقف کردند.
بهشته گفت: «پس از آن (حادثه) او پرواز خود را پیش انداخت تا زودتر از افغانستان برود.»