ادامه محدودیتهای طالبان تا ۲۰۳۰ «بیش از چهار میلیون دختر را از آموزش محروم میکند»
نهاد فرهنگی سازمان ملل متحد میگوید تاکنون محدودیتهای طالبان بر زنان و دختران در افغانستان حدود ۱.۵ میلیون دانشآموز دختر را تحت تأثیر قرار داده است.
یونسکو هشدار داد که در صورت ادامه محدودیتها تا ۲۰۳۰، شمار دختران محروم از آموزش به بیش از ۴ میلیون نفر خواهد رسید.
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل (یونسکو) با نشر بیانیهای به مناسبت روز جهانی زن، افغانستان را تنها کشوری در جهان معرفی کرده است که دختران در آن از تحصیل منع شدهاند.
این سازمان گفته است این عقبگرد نگرانکننده در حالی رخ میدهد که افغانستان پس از دههها پیشرفت، اکنون شاهد نابودی دستاوردهای آموزشی زنان است.
مقامهای طالبان همواره ممنوعیت تحصیل دختران را یک موضوع داخلی افغانستان خوانده و تأکید کردهاند که سیاستهای آنان بر اساس شریعت اسلامی تنظیم شده است.
ذبیحالله مجاهد سخنگوی هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان، در پیامی به مناسب هشتم مارچ گفته است که حقوق زنان افغان در یک جامعه اسلامی و افغانی با حقوق زنان در جامعه غربی تفاوتهای آشکاری دارد.
آقای مجاهد گفت در هنگام محاسبات این تفاوت باید در نظر گرفته شود.
رنگین دادفر سپنتا، مشاور شورای امنیت پیشین افغانستان و وزیر خارجه سابق، زنان این کشور را «پیشگامان مبارزه رهاییبخش مردم» خواند و بر ادامه مبارزات آنان برای آزادی و برابری تأکید کرد.
آقای سپنتا به مناسبت هشتم مارچ، روز جهانی زن، در پیامی که در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد، نوشت: «در چنین روزی باید از مبارزات دلیرانه زنان کشور ما برای رهایی و برابری در میهنی آزاد یاد کنیم و در برابر آن سر فرود آریم.»
سپنتا تصریح کرد که این مبارزه تا رسیدن به «پگاه آزادی» ادامه خواهد داشت و نقش زنان افغانستان در این مسیر تعیینکننده است.
در روز جهانی زن، رئيس دفتر رسانههای حکومت تحت کنترول حماس در غزه اعلام کرد که ۱۲ هزار و ۳۱۶ زن در اثر حملات اسرائيل در این باریکه کشته شدهاند.
سلامه معروف گفت ۸ مارچ همزمان با محاصره غزه و جلوگیری از ورود کمکها به این منطقه توسط اسرائيل، فرا رسیده است.
او گفت زنان در شرایط فاجعهبار بشری در غزه زندگی میکنند و با گرسنگی و تشنگی مواجهاند.
مقامهای فلسطینی گفتهاند که جنگ اسرائیل علیه غزه همچنین منجر به نقص عضو دایمی دو هزار زن و دختر و ابتلای ۱۶۲ نفر به بیماریهای عفونی شده است.
برساس این اطلاعات، همچنین ۱۳ هزار و ۹۰۱ زن در غزه بیوه شدهاند و دستکم ۱۷ هزار مادر فرزندان خود را از دست دادهاند.
به گفته مقامهای فلسطینی، علاوه بر این، ۵۰ هزار زن حامله در غزه جنینهای خود را از دست دادهاند.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی هبتالله آخندزاده، در پیامی به مناسبت روز جهانی زن، ادعا کرد که زنان افغان از نظر فیزیکی و روانی در مصئونیت کامل زندگی میکنند.
این ادعا در حالی مطرح شده است که گزارشهای متعددی از سازمان ملل، متخصصان حقوق بشر، و پزشکان روانشناس و روانپزشک نشان میدهند که وضعیت زنان افغان، به ویژه از نظر روانی، به شدت بحرانی و شکننده است.
گزارشهای سازمان ملل
طبق گزارشی که در اگست ۲۰۲۴ توسط سازمان ملل متحد منتشر شد، سلامت روانی زنان افغان از زمان تسلط طالبان به شدت وخیمتر شده است. در این گزارش آمده که نزدیک به ۷۰ درصد از زنان بین ماههای اپریل تا جون افزایش شدید اضطراب، انزوا و افسردگی را تجربه کردهاند. این گزارش که از طریق نظرسنجی و مصاحبه با ۵۹۲ زن افغان در ۲۲ ولایت تهیه شده، نشان میدهد که ۶۸ درصد از زنان وضعیت روانی خود را «بد» یا «بسیار بد» ارزیابی کردهاند و ۸ درصد گفتهاند که دستکم یک زن یا دختر دیگر را میشناسند که اقدام به خودکشی کرده است.
تأثیرات بلندمدت سیاستهای طالبان
آلیسون دیویدیان، نماینده سازمان زنان ملل متحد در افغانستان، در این زمینه گفته است که سیاستهای محدودکننده طالبان تأثیرات بلندمدتی بر نسلهای آینده خواهد داشت. وی به طور خاص اشاره کرد که محرومیت ۱.۱ میلیون دختر از آموزش و محرومیت ۱۰۰ هزار زن از دانشگاه ممکن است به افزایش ۴۵ درصدی زایمانهای زودهنگام و افزایش ۵۰ درصدی مرگومیر مادران تا سال ۲۰۲۶ منجر شود.
گزارشهای پزشکی
آژانس پناهندگان سازمان ملل نیز در گزارشی اعلام کرد که در پی سیاستهای طالبان، میزان بیماریهای روانی در میان زنان افغان به طور چشمگیری افزایش یافته است. طبق این گزارش، بیماریهای روانی در میان زنان افغان در یک سال گذشته ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش داشته است. مشاوران روانی سازمان ملل اظهار کردهاند که عواملی نظیر محدودیتهای فزاینده برای زنان و دختران، خشونت خانگی و وضعیت اقتصادی بدتر، به این افزایش دامن زده است.
اضطراب، افسردگی و رفتارهای انزواطلبانه
پس از تسلط طالبان در ۲۰۲۱، زنانی که پیشتر در عرصههای مختلف اجتماعی، اقتصادی و آموزشی فعال بودند، از بسیاری از حقوق خود محروم شدند. این تغییرات باعث ایجاد اضطراب، افسردگی، و رفتارهای انزواطلبانه در میان زنان افغان شده است. پزشکان روانشناس و روانپزشکان همچنین گزارش دادهاند که افسردگی، ناامیدی و اختلالات خواب در بین زنان افغان افزایش یافته است.
ادعای ذبیحالله مجاهد مبنی بر اینکه زنان افغان از نظر فیزیکی و روانی در مصئونیت کامل هستند، با شواهد موجود در گزارشهای سازمان ملل، پزشکان روانشناس و متخصصان حقوق بشر مغایرت دارد. واقعیتهای موجود نشان میدهند که زنان افغان تحت تاثیر سیاستهای سرکوبگر طالبان با مشکلات جدی روانی و فیزیکی مواجه هستند و از حمایتهای بهداشتی و آموزشی مناسب محرومند.
