رسانه امریکایی از افزایش موارد ابتلا به فلج کودکان در افغانستان و پاکستان گزارش داد
رادیوی ملی امریکا «انپیآر» گزارش داد که موارد ابتلا به ویروس فلج کودکان در افغانستان و پاکستان در حال افزایش است. این رسانه نوشت کاهش قراردادهای آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده در این زمینه، نگرانیهایی را از احتمال شیوع این بیماری در کشورهای دیگر ایجاد کرده است.
این رسانه امریکایی روز چهارشنبه، ۲۷ حمل در مطلبی نوشت که باوجود اجرای کارزارهای واکسیناسون و کمکهای جهانی به پاکستان و افغانستان، این کشورها نتوانستند زنجیره انتقال پولیو را قطع کنند.
تدروس آدهانوم، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی پیش از این گفته بود: «کاهش ناگهانی بودجه ایالات متحده، بر تلاشها برای ریشهکن کردن فلج اطفال تاثیر گذاشته است.»
رادیو ملی امریکا نوشت: «باوجود پایین بودن نسبی آمار در افغانستان و پاکستان این سوال مطرح است که چرا این ویروس هنوز در این کشورها باقی مانده درحالی که در سال ۲۰۲۰ در جهان ریشهکن شده است؟»
براساس آمارهای رسمی در سال ۲۰۲۴ میلادی شمار مبتلایان پولیو در پاکستان ۷۴ مورد و در افغانستان به ۲۴ مورد رسیده بود. این آمار در سال جاری میلادی شش مورد در پاکستان و یک مورد در افغانستان گزارش شده است.
رسانه امریکایی نوشت: «تغییر در استراتژی واکسیناسیون، برخی کودکان را در افغانستان جا گذاشته است.» این رسانه به نقل از یک مقام بهداشتی افغان دلیل ریشهکن نشدن این بیماری در افغانستان را کیفیت پایین کارزارهای این بیماری بهویژه حذف واکسیناسیون خانهبهخانه عنوان کرده است.
در این مطلب، این وضعیت «نگرانکننده» گزارش شده و آمده است: «در گذشته طالبان هیچگونه کارزاری در مناطق تحت کنترول خود راهاندازی نمیکردند. پس از تسلط دوباره امید میرفت که اجازه دسترسی به مناطق دوردست داده شود اما ممنوعیتها گسترش یافت.»
طبق این گزارش ممنوعیت اشتغال زنان در سازمانهای غیردولتی نیز آسیب بزرگی به کارزارهای واکسیناسون فلج کودکان وارد کرده است.
مقامهای بهداشتی هشدار دادهاند: «اگر همین حالا اقدام نکنیم ممکن است با موارد غمانگیز بسیاری در منطقه روبرو شویم چون شیوع بیماری مرز نمیشناسند.»
این رسانه دلیل از بین نرفتن این بیماری در پاکستان را هدف قرار گرفتن کارکنان کارزار واکسیناسیون از سوی گروههای تندرو و نارسایی به برنامه فلج کودکان عنوان کرده است.
در این گزارش آمده است که کارزار واکسین خانهبهخانه در پاکستان بیشتر بر واکسین خوراکی متمرکز است در حالی که واکسین تزریقی نیاز به مراکز بهداشتی و کارمندان آموزش دیده دارد.
طبق این گزارش بیش از نیمی از موارد فلج کودکان در پاکستان در میان کودکانی دیده شده که هیچ دوزی از واکسین دریافت نکردند و ۴۵ درصد دیگر هم واکسین خوراکی دریافت کردهاند.
سازمان بینالمللی مهاجرت اعلام کرد که در دو هفته دستکم ۶۰ هزار مهاجر افغان از پاکستان اخراج شدهاند. به گفته یک مقام این سازمان، مهاجران در تورخم «خسته، ترسیده و آسیبپذیر» دیده میشوند.
این سازمان گفت مهاجران افغان به کمکهای فوری نیاز دارند و جامعه جهانی نباید بیتفاوت باشد.
سازمان بینالمللی مهاجرت چهارشنبه، ۲۷ حمل گفت بسیاری از مهاجران افغان هنگام اخراج از پاکستان با دست خالی به کشور خود بر میگردند. این سازمان تاکید کرد که برای کمک به این مهاجران به منابع بیشتری نیاز است.
موتیا ایزوریا ماسکون، معاون عملیاتی ماموریت سازمان بینالمللی مهاجرت گفت: «من اینجا در گذرگاه مرزی تورخم بین افغانستان و پاکستان هستم؛ جایی که هزاران خانواده افغان هر روز به کشور خود بازگردانده میشوند». او افزود که بسیاری از مهاجران با اندکی وسایل و بدون هیچ تصویر روشن از آنچه در انتظارشان است به افغانستان بازگردانده میشوند.
این مقام سازمان بینالمللی مهاجرت تاکید کرد که بازگشت اجباری مهاجران افغان از پاکستان از چهارم اپریل به شدت افزایش یافته است. او گفت زنان و کودکان بیشترین تعداد بازگشت کنندگان را تشکیل میدهند.
موتیا ایزوریا ماسکون خاطرنشان کرد که مهاجران افغان در گذرگاه تورخم «خسته، ترسیده و بسیار آسیبپذیر» به نظر میرسند. او اذعان کرد که افغانستان به سادگی نمیتواند اخراج دستهجمعی مهاجران را به یکباره تحمل کند.
این مقام سازمان بینالمللی مهاجرت گفت: «ما هر کاری از دستمان بربیاید انجام میدهیم. اما برای ادامه همکاری به منابع بیشتری نیاز داریم». او تاکید کرد که اگر منابع بیشتری به دسترس این نهاد قرار نگیرد، مهاجران زیادی در گذرگاهها و مناطق بازگشت شان با مشکلات جدی مواجه خواهند شد.
موتیا ایزوریا ماسکون اذعان کرد که وضعیت در گذرگاه تورخم بحرانی است. او گفت تیم آیاوام به همراهی شرکای بشردوستانه بهطور شبانهروزی در این گذرگاه به مهاجران افغان خدمات ارائه میکند. این مقام سازمان بینالمللی مهاجرت گفت در حال حاضر خدمات ضروری به مهاجران افغان در این گذرگاه ارائه میشود، اما تعداد به سرعت در حال افزایش است و منابع کافی در اختیار این سازمان نیست.
وعده تامین بودجه از سوی شورای جهانی کریکت به زنان کریکتباز افغان در تبعید امیدی برای به رسمیت شناختهشدن و فرصتی برای بازی در میدانهای بینالمللی را بخشیده است. یکی از کریکتبازان زن با استقبال از این حمایت به رویترز گفت: «این خبر به ما اعتماد به نفس زیادی برای آینده داده است.»
ناهیده ساپان، عضو تیم کریکت زنان افغانستان در تبعید روز چهارشنبه، ۲۷ حمل به خبرگزاری رویترز گفت: «ما احساس ارزشمندی و الهام میکنیم. این خبر به ما اعتماد به نفس زیادی نسبت به آینده داد. بعضی از دخترها در تیم گریه میکردند چون بسیار تلاش کرده بودیم.»
او یکی از ۲۵ زنی بود که در سال ۲۰۲۰ با تیم کریکت افغانستان قرارداد بسته بودند و امیدوار بودند مانند تیم مردان به صحنه جهانی راه پیدا کنند. بیشتر آنها اکنون زندگی جدیدی را در استرالیا آغاز کردهاند و برخی دیگر به کانادا و بریتانیا رفتهاند.
ناهیده ساپان گفت که هیچ یک از بازیکنان تیم کریکت مردان افغانستان برای تبریکی این وعده مالی، با آنان تماس نگرفته است اما این مسئله با توجه به وضعیت سیاسی قابل درک است.
او افزود: «اوضاع دشوار است. ما از وضعیت افغانستان و کریکت آن آگاهیم. طالبان نمیخواهد آنها از تیم کریکت زنان افغانستان حمایت کنند. اگر حمایت کنند ممکن است بازیهای مردان هم ادامه پیدا نکند.»
شورای جهانی کریکت اخیرا اعلام کرد که یک صندوق ویژه برای حمایت از زنان کریکتباز افغانستان ایجاد خواهد کرد. این شورا جزئیات مالی یا زمانبندی توزیع این کمکها را اعلام نکرده اما بازیکنان امیدوارند که این وعده سرآغاز یک تحول مهم برای کریکت زنان باشد.
طالبان محدودیتها بر استادان و دانشجویان را در دانشگاههای افغانستان تشدید کرده است. مقامهای طالبان از استادان و دانشجویان دانشگاه البیرونی در کاپیسا و هرات خواستهاند که با دستار یا کلاه و لباس محلی به دانشگاه بیایند. طالبان تاکید کرده «استادان باید یک قبضه ریش داشته باشند.»
ریاست دانشگاه البیرونی در کاپیسا در اطلاعیهای نوشته است که طبق فرمان هبتالله آخندزاده، رهبر این گروه «همه استادان و دانشجویان مکلفاند که با دستار یا کلاه در صنف حاضر شوند.»
در این اطلاعیه آمده است که استادان و دانشجویان از پوشیدن «پتلون و نیکتایی» خودداری و با لباس محلی حاضر شوند.
طالبان هشدار داده است که متخلفان را به وزارت معرفی میکند و آنها حق شکایت نخواهند داشت.
طالبان پوشش استادان و دانشجویان را اجباری کرد
همزمان، دانشجویان در هرات گفتند که طالبان پوشیدن لباس محلی، کلاه و دستار را در دانشگاههای این ولایت اجباری کرده است.
طالبان پس از تسلط بر افغانستان، محدودیتهای شدیدی در دانشگاهها وضع کرد و پوشش مورد نظر این گروه اجباری کرد.
یکی از دانشجویان دانشگاه هرات چهارشنبه ۲۷ حمل به افغانستان اینترنشنال گفت که طالبان سر از فردا پنجشنبه گذاشتن ریش و کلاه را برای دانشجویان و استادان اجباری کرد.
یکی دیگر از دانشجویان گفت که محدودیتهای طالبان انگیزه آنها را تحت تاثیر قرار داده و ادامه تحصیل را دشوار کرده است. او گفت: «مثل من، تمام هم دورههای من بی انگیزه هستند.»
منابع گفتند که امروز شاهد استعفای چند تن از استادان بودند که بخاطر یونیفورم اجباری از مقامشان استعفادادند.
وزارت معارف طالبان نیز یونیفورم جدیدی برای دانشآموزان تعیین کرده و ستار، کلاه و لباس محلی را اجباری کرده است.
یک منبع در دانشگاه هرات گفت که ماموران امر به معروف طالبان داخلصنفهای درسی شده و هشدار دادهاند در صورت عدم رعایت پوشش مورد نظر این گروه، غیرحاضر خواهند شد.
یکی از شدیدترین محدودیتهای طالبان، محرومیت دختران از رفتن به دانشگاه است. در حال حاضر طالبان دختران بالاتر از صنف شش را از آموزش محروم کرده است.
طالبان نظام آموزشی تحصیلات عالی را تغییر داده و شماری از استادان را برکنار و افراد مورد نظر خود را در دانشگاههای افغانستان جابه جا کرده است.
ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در ارزگان در فراخوانی از ساکنان این ولایت خواست برای تماشای شلاق زدن ۱۵ نفر، در ورزشگاه ترینکوت حضور یابند.
طالبان نوشت این افراد به اتهام «جرایم جنایی مختلف» صبح پنجشنبه در ملاء عام به ضرب شلاق مجازات میشوند.
ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در ارزگان هشدار داده است که حمل تلفنهای هوشمند و کمرههای فیلمبرداری در این محل مجازات «جدا ممنوع» است. این ریاست اتهامات وارده توسط محاکم طالبان بر این افراد را واضح نکرده است.
محکمه طالبان در ۲۴ حمل نیز از شلاق زدن ۱۳ نفر به شمول ۵ زن در جوزجان و خوست در محضر عام خبر داده بود. این محکمه نوشت دو زن را در ولسوالی درزاب جوزجان به خاطر آنچه روابط خارج از ازدواج و فرار از خانه خوانده، شلاق زده است. محکمه ابتدایی این گروه در خوست نیز دو مرد و یک زن را به رابطه جنسی خارج از ازدواج و شش مرد و و دو زن را به «روابط نامشروع» متهم و متحمل ضرب شلاق در ملاء عام کرده بود.
طالبان به رغم مخالفت سازمانهای بینالمللی با شکنجه و مجازات بدنی افراد، همواره به گسترش ارعاب و شلاق زدن افراد در ملاء عام ادامه داده است. محکمه عالی طالبان در خبرنامههای خود درباره مراحل محاکمه افراد و دسترسی آنها به وکیل مدافع و دادرسی عادلانه وضاحت نمیدهد. سازمانهای بینالمللی پیش از این بارها از نبود دادرسی عادلانه معیاری در افغانستان تحت تسلط طالبان ابراز نگرانی کردهاند.
برنامه جهانی غذا گزارش داد که خدمات هوایی بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان به دلیل کمبود بوجه با خطر جدی مواجه شده و برای ادامه فعالیتهای خود در سال ۲۰۲۵ به بیش از ۱۰ میلیون دالر نیاز دارد. خدمات هوایی این سازمان فعالیتهای خود را از اول اپریل در ترینکوت ارزگان متوقف کرده است.
برنامه جهانی غذای سازمان ملل روز چهارشنبه، ۲۷ حمل گزارش داد که خدمات هوایی بشردوستانه ملل متحد در ترینکوت ارزگان در چارچوب تدابیر صرفهجویی در هزینهها، از حدود دو هفته به اینسو، متوقف شده است.
برنامه جهانی غذا تاکید کرده است که فعالیت «خدمات هوایی بشردوستانه سازمان ملل» در ماه فبروری نیز به دلیل نگرانیهای مربوط به جواز پرواز از سوی طالبان، به حالت تعلیق درآمده بود.
در این گزارش همچنین تاکید شده است که سازمان ملل درحال گفتوگو با نهادهای طالبان برای حل این مشکل است تا پس از دریافت مجوزهای لازم، عملیات پروازی خود را از سر بگیرد.
برنامه جهانی همچنین ابراز نگرانی کرده است که ۱۴.۸ میلیون در نفر در افغانستان در وضعیت بحران یا وضعیت اضطراری قرار دارند و به کمک فوری غذایی نیازمندند.
در این گزارش همچنین آمده است: «انتظار میرود ۸۰۰ هزار نفر از پاکستان به افغانستان بازگردند و برنامه جهانی غذا درحال آمادگی برای این موج بزرگ بازگشت است. بازگشت اختیاری در هفتههای اخیر ۶۰ درصد افزایش یافته است.»
برنامه جهانی غذا درحالی این گزارش را منتشر کرده است که اخیرا این نهاد وابسته به سازمان ملل در گزارش دیگری نسبت به تشدید بحران غذایی در افغانستان هشدار داد و گفت درصورت تامین نشدن کمکهای مالی بیشتر، دیگر امکان حمایت از نیازمندان افغان وجود نخواهد داشت.