حکمتیار: در برابر تهدیدهای خارجی متحد شویم تا به کوهها فرار نکنیم

گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان، در یادداشتی نوشته که مسکو و واشنگتن به دنبال یک «معامله» اند که در آن امریکا اوکراین را به روسیه واگذار خواهد کرد و در ازای آن، روسیه بگرام و تسیلحات امریکایی در افغانستان را در اختیار امریکا خواهد گذاشت.
رهبر حزب اسلامی در یادداشتی در شبکه اکس، این اظهارات را با بیان اینکه وزیر خارجه روسیه گفته مسکو آماده است درباره افغانستان با واشنگتن گفتوگو کند، مطرح کرد.
آقای حکمتیار گفته که گفتوگوهای روسیه و امریکا درباره افغانستان تا سال ۲۰۲۲ ادامه داشت و اکنون مسکو خواستار ازسرگیری این گفتوگوها است.
او همچنین به اظهارات ضمیر کابلوف، نماینده ویژه روسیه برای افغانستان اشاره کرده که گفته بود پایگاه بگرام اهمیت خاصی برای مسکو ندارد.
حکمتیار همچنین با استناد به نگرانیهای روسیه، پاکستان و هند از تسلیحات امریکایی جامانده در افغانستان، گفت این اظهارات نشان میدهد که مسکو آماده است بار دیگر با واشنگتن وارد معامله شود.
او افزود: «اینبار معامله بر سر اوکراین خواهد بود.»
آقای حکمتیار استدلال کرده که اظهارات دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا و رفتارش با ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین در کاخ سفید، نشان میدهد که امریکا اوکراین را به روسیه واگذار خواهد کرد اما در مقابل، «خواستار افغانستان و پایگاه بگرام خواهد شد.»
رهبر حزب اسلامی نوشت: «اظهارات مقامهای روسی در این زمینه نشان میدهد که مسکو کاملاً برای چنین معاملهای آمادگی دارد.»
حکمتیار نوشته که پیوستن طالبان به دهلیز هوایی چین، واکنش مشابه امریکا، هند و ایران را در پی خواهد داشت. او افزوده که این اقدام بر پروژه مشترک چابهار بین ایران و هند نیز تأثیر عمیق خواهد گذاشت.
رهبر حزب اسلامی گفته که این تحول برخلاف انتظار امریکا بود چرا که واشنگتن تصور میکرد طالبان از پیوستن به چنین توافقهایی با رقبای امریکا خودداری خواهد کرد.
حکمتیار با اشاره به تاکید مکرر ترامپ بر بازپسگیری پایگاه بگرام و تسلیحات امریکایی در افغانستان، نوشته: «ممکن است در این زمینه مسکو، اسلامآباد، دهلی و حتی تهران، همکاری و پشتیبانی همسویی با ایالات متحده داشته باشند، همانگونه که در اشغال افغانستان با امریکا و ناتو همکاری کردند.»
رهبر حزب سلامی نتیجهگیری کرده که این تحولات نشان میدهد که افغانها در آستانه مرحلهای تازه از تحولات و آزمونها قرار گرفتهاند.
او افزوده: «این تهدیدها واقعیاند، نه خیالی و زاده توهم، پیشتر هم رخ دادهاند و ممکن است دوباره تکرار شوند. مهم این است که آیا ما آمادگی مقابله با آنها را داریم.»
حکمتیار با اشاره با آنچه «درک تهدیدات» خوانده، نوشته که آیا میتوان همه افغانها را متحد کرد تا در برابر تهدیدها موضع و راهبرد مشترکی داشته باشند و «نه اینکه فردا و در هنگام حوادث، برخی تسلیم شوند، برخی به کوهها پناه ببرند و برخی فرار کنند.»
حکمتیار در پایان نوشته است: «باید از تجربههای گذشته درسهای زیادی گرفته باشیم.»