پیشتر بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، اعلام کرده بود که تلآویو حملات خود را «تا زمانی که لازم باشد»، ادامه خواهد داد. اسرائيل میگوید هدف اصلی این حملات، نابودی برنامه هستهای جمهوری اسلامی و تخریب زیرساختهای نظامی در ایران است.
تهران در واکنش به حملات گسترده اسرائیل، دهها پهپاد و موشک بالستیک به سمت خاک اسرائیل پرتاب کرده است.
بر اساس تحلیل فارین پالیسی، بهرغم محدودیتهای کنونی، ایران هنوز گزینههای مختلف تلافیجویانه در اختیار دارد؛ هرچند این امکانات نسبت به گذشته کاهش یافته است.
سناریوی کوتاه آمدن جمهوری اسلامی
نخستین احتمال مطرح شده در مقاله فارین پالیسی این است که جمهوری اسلامی ایران پس از چند حمله نمادین به اسرائیل و «انتقامگیری»، تلاشهای امریکا و جامعه بینالمللی را برای آتشبس بپذیرد.
این وضعیت، شباهت زیادی با سرنوشت حزبالله لبنان در مقابل اسرائیل دارد. اخیرا حملات ویرانگر اسرائیل به زیرساختهای نظامی همراه با کشتن گسترده فرماندهان ارشد، حزبالله را وادار کرد بدون واکنش موثر، آتشبس را بادرنظرداشت شرایط اسرائیل بپذیرد.
فارین پالیسی نوشت که جمهوری اسلامی اکنون در موقعیت مشابهی قرار دارد. حملات پهپادی و موشکی پارسال ایران به اسرائیل بینتیجه ماند. نیروهای نیابتی کلیدی جمهوری اسلامی در منطقه بهویژه حزبالله، تضعیف شدهاند و برخی از فرماندهان ارشد نظامی ایرانی کشته شدهاند.
مقاومت جمهوری اسلامی و فشار بینالمللی بر اسرائیل
در سناریویی دیگر، جمهوری اسلامی ایران در مقابل حملات اسرائیل مقاومت میکند و حتی چند ضربه متقابل وارد میآورد اما فشار بینالمللی اسرائیل را مجبور به توقف عملیات خواهد کرد.
در این حالت، تاسیسات هستهای نطنز و سایر مراکز آسیب میبینند ولی ایران قادر است آنها را به سرعت بازسازی کند.
در این روایت، اسرائیل ابتدا حمایت کوتاهمدت امریکا و متحدان اروپایی را دریافت میکند اما این کشورها خواستار پایان هر چه سریعتر درگیریها میشوند.
فارین پالیسی تاکید کرد هرچند اسرائیل به نظر اروپاییها اهمیت آنچنانی نمیدهد اما نگران واکنش امریکا، بهویژه دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده است.فارین پالیسی سناریوی سوم را که گسترش درگیری اسرائیل و ایران به جنگ منطقهای است، محتملتر میداند.