ده‌ها شهروند افغانستان از سراسر کشور به محض اتصال اینترنت و فعال شدن شبکه‌های مخابراتی در تماس با افغانستان اینترنشنال روایات تلخی را از تجارب سه‌روزه خود بازگو کردند. محدودیت‌های روزافزون طالبان مردم را به ستوه آورده، اما از ترس بازداشت و شکنجه تاکنون قیام نکرده‌اند.
شماری از شهروندان در ولایت‌های مختلف چهارشنبه، نهم میزان پس از اتصال اینترنت و شبکه‌های مخابراتی گفتند سه روز گذشته، یکی از بدترین تجربه‌های زندگی آنها بوده است. آنها می‌گویند که طالبان تلاش دارند تنها روزنه امید و راه ارتباطی آنها با بیرون از «زندانی به نام افغانستان» را نیز، قطع کند.
یاسمین قریشی، زنی از کابل درباره تجربه خود از نبود اینترنت به افغانستان اینترنشنال گفت: «حس می‌کردیم همه ما در یک سیاه‌چال افتاده‌ایم و کاری از دست ما بر نمی‌آید.» او با قدردانی از پیام‌رسانی شبکه افغانستان اینترنشنال گفت که «تنها روزنه و چشم امید ما در این سه روز همین شبکه تلویزیونی بود. خانم قریشی تصریح کرد تنها پل ارتباطی شبانه‌روزی مردم با بیرون از کشور در این بازه زمانی شبکه افغانستان اینترنشنال بود.
فرح محمدی از کابل در پیامی به افغانستان اینترنشنال، سه شبانه‌روز در غیبت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی را «بازگشت به دوره تاریکی و جاهلیت» تشبیه کرد. او افزود که قطع روابط در این روزها «مثل خنجری بود که در سکوت به تن مردم فرو می‌رفت». مردم حتا راهی برای فریاد زدن رنج‌های خود نداشتند.
این زن افغان گفت طالبان در ادامه اعمال محدودیت بر شهروندان کشور، با قطع اینترنت و شبکه‌های مخابراتی محکم‌ترین ضربه را به مردم کشور زد. « در این سه‌شبانه‌روز، انگار به دوران جاهلیت برگشته بودیم، نه خبری، نه نوری، امیدی.»
خانم محمدی نوشت که در حال حاضر تنها روزنه ارتباطی و پنجره امید مردم افغانستان اینترنت است. او تاکید کرد که هیچ کس، جز شهروندان داخل افغانستان چنین رنجی را درک کرده نمی‌تواند. «قطع اینترنت صرفا بستن یک سیگنال نیست، بلکه بریدن روابط عاطفی، انسانی و گرفتن امید، آرامش و زندگی از مردم کشور است.»
به باور این زن افغان، شهروندان کشور در این سه شبانه‌روز در تاریکی مطلق به دنبال کورسویی برای نجات نجات می‌خزیدند.
طالبان در هفتم میزان به دستور هبت‌الله آخندازه رهبر این گروه، اینترنت را در سراسر کشور قطع کرد. این گروه پیشتر نیز دسترسی به اینترنت فایبرنوری را متوقف کرده بود. اما مشترکین شبکه‌های مخابراتی به اینترنت کم‌سرعت دسترسی داشتند. قطع اینترنت و از کار افتادن شبکه‌های مخابراتی در سه شبانه‌روز گذشته واکنش‌های بسیاری را برانگیخت و پیامدهای ناگواری را برجای گذاشت.
بربنیاد گزارش‌ها، خدمات بانکی و سیتم‌های گمرکی با قطع کامل اینترنت از کار افتادند و پروازهای شرکت‌های هوایی تعطیل شد. قطع کامل اینترنت بر تمامی ابعاد زندگی مردم در داخل کشور تاثیرات منفی گسترده‌ای گذاشت. تقریبا همه راه‌های ارتبازطی با داخل کشور قطع شد.
اینترنت و شبکه‌های مخابراتی پس از تقریبا سه روز، سرانجام حوالی ساعت چهار به وقت محلی در افغانستان وصل شد. به محض اتصال اینترنت، موجی از پیام‌های انتقادی و شکایات مردم از این اقدام طالبان به افغانستان اینترنشنال رسید.
یک مادر ۲۷ ساله از کابل در پیامی به افغانستان اینرنشال درباره تجربه خود از عدم دسترسی به اینترنت و شبکه‌های مخابراتی گفت: «دیروز پسر خردسالم از راهپله افتاد و به شدت صدمه دید. اما من نه راهی برای تماس گرفتن به پدرش داشتم و نه هم میتوانستیم به دلیل قوانین طالبان او را بدون محرم به شفاخانه منتقل کنم.» او گفت سختگیریهای طالبان «مردم را به ستوه آورده است.» مردم از حاکمیت طالبان به شدت خسته شدهاند، اما به دلیل ترس از بازداشت و شکنجه برای قیام به خیابان میآیند.
این مادر افغان خطاب به جامعه جهانی گفت: «ما از زندگی در زندانی به نام افغانستان واقعا خسته شده‌ایم. جهان باید صدای ما را بشنود و مشکلات افغانها را درک کند».
یک دختر دانشآموز از تخار گفت طالبان در حدود چهار سال گذشته تمامی امکانهای زندگی و بهویژه آموزشی را از زنان و دختران افغان گرفتند. او افزود که اینترنت آخرین امید زنان برای آموزش و یادگیری از راه دور بهطور آنلاین است که طالبان تلاش دارد این روزنه را نیز به روی زنان کشور ببندد.
این دختر افغان که در حال فراگیری آموزشهای آنلاین است، میگوید سه شبانه‌روز در غیبت اینترنت و شبکه‌های مخابراتی را بسیار به سختی گذرانده است. او گفت در این مدت از تنها امکان باقی مانده آموزشی نیز محروم و به شدت ناامید شده بود.
این دانشآموز درباره تجربه سه روز گذشته خود گفت: «فکر میکردم در گودال تاریکی افتادهام که نمیتوانم از آن بیرون شوم.»
یک مرد جوان در پروان شام چهارشنبه، لحظاتی پس از اتصال اینترنت و شبکه‌های مخابراتی گفت مردم از فعال شدن دوباره اینترنت بیشتر از روزهای عید خوشحالاند. او افزود: «گویی مردم بهطور دستهجمعی از زندان آزاد شده باشند.» این شهروند افغانستان تاکید کرد که امروزه اینترنت در زندگی روزمره مردم و ارائه خدمات به دولتها یک ضرورت انکارناپذیر است. این جوان از طالبان خواست در آینده از چنین اقدامی خودداری کند.
همزمان یک پناهنده افغان از اروپا در پیامی گفت که با قطع اینترنت در روزهای گذشته تجربه بسیار بدی را پشت سر گذرانده است. او گفت در این مدت نتوانسته است به مادر بیمارش در افغانستان تماس بگیرد و برای رفع نیاز فوری مالی آنها، پول بفرستد.
قطع کامل اینترنت توسط طالبان واکنش بسیاری از سازمانهای بینالمللی و سیاستمداران را برانگیخت. سازمان ملل قطع اینترنت در افغانستان را بحران تازهای در ادامه بحرانهای دیگر عنوان کرد. شماری از دیپلوماتهای حکومت پیشین قطع اینترنت را مجازات جمعی مردم افغانستان توصیف کردند.
