نیروهای سابق ارتش و پولیس ملی، بهویژه اعضای قطعات خاص و همکاران نیروهای خارجی، هنوز هم هدف بازداشت، شکنجه و قتلهای انتقامجویانه قرار میگیرند.
بر بنیاد این گزارش که کار مشترک روزنامههای ایندیپندنت انگلیسی، هشت صبح، اطلاعات روز ، لایت هاوس ریپورتس و میلیتری تایمز است، این کشتارها بیشتر در ولایتهای کابل، قندهار، ننگرهار، بلخ و هلمند انجام شده است.
این رسانهها گفتند که آمار واقعی احتمالاً بسیار بیشتر است، زیرا فضای ترس مانع مستندسازی کامل موارد میشود.
در میان قربانیان، افرادی چون علیگل حیدری، فرمانده پیشین قطعه خاص ارتش افغانستان، قرار دارند. او پس از سقوط نظام جمهوریت شکنجه و زندانی شد و سپس زمانی که طالبان خانهاش را محاصره کردند، در برابر چشمان خانوادهاش به قتل رسید.
سنجر سهیل، صاحبامتیاز روزنامه هشت صبح، گفت که نظامیان پیشین وقتی از کشورهای همسایه به افغانستان باز میگردند، «فوراً ناپدید میشوند یا چند روز بعد جسدشان بیرون از شهر یا قریه پیدا میشود. این یک روند پیوسته و ادامهدار است.»
این تحقیق که در مدت شش ماه انجام شده، دهها مورد قتل و شکنجه نیروهای پیشین امنیتی را مستند کرده است. در این گزارش، جزییات مربوط به مرگ شش تن و شکنجه دو تن از اعضای قطعات خاص که در عملیات مشترک با نیروهای امریکایی شرکت داشتند، ثبت شده است.
گزارش هشدار میدهد که وعدههای مکرر طالبان درباره عفو عمومی میانتهی است.
در واکنش به یافتههای این تحقیق، مایک لالر، عضو کانگرس ایالات متحده، گفت که امریکا در برابر همپیمانان افغان خود مسئول است و «بیپاسخ گذاشتن این کشتارها، لکهای بر وجدان اخلاقی امریکا» خواهد بود.