آیا خطری در راه است؟؛ معارف افغانستان یک سال زیر سلطه طالبان
طالبان در یک سال گذشته تغییرات گستردهای در وزارت معارف اعمال کردهاند. برکناری، تعلیق وظیفه و جابهجایی کادرها، فروپاشی انضباط در اداره، تعیین اعضای طالبان، تاسیس مدارس جهادی، جلوگیری از بازگشایی مکاتب دخترانه، نبود درس در مکاتب پسرانه و طرح تغییر نصاب برخی از این دگرگونیهاست.
این یادداشت در نتیجه بررسی فرمانها، نامههای رسمی و سخنرانیهای صادر شده توسط رهبر طالبان و مقامات این گروه در وزارت معارف تهیه شده است.
همچنین برای تهیه این گزارش با دهها دانشآموز، معلم و کادر عرصه آموزش و پرورش گفتگو شده است تا تصویر روشن از وضعیت وزارت معارف در افغانستان به دست آید.
برکناری گسترده کادرهای حرفهای
طالبان در یک سال گذشته به برکناری و جابهجایی گسترده معلمان و ماموران وزارت معارف دست زدهاند.
منابع معتبر از وزارت معارف میگویند تنها در یکی از موارد، بیش از ۶۵۰ کارمند زن و مرد از ریاستهای تعلیمات اساسی، تربیت بدنی، سارندوی، مرکز ساینس، تربیه معلم، تحرک اجتماعی، اکادمی تربیه معلم، نظارت تعلیمی، ریاست پلان و ریاست مکاتب خصوصی برکنار شدهاند.
در موردی دیگر، افغانستان اینترنشنال مکتوب رسمی و فهرستی از ۳۹۵ کادر وزارت معارف را به دست آورده است که روز سهشنبه ۱۱ اسد ۱۴۰۱ با امضای مولوی نورالله منیر، سرپرست وزارت معارف طالبان "اضافهبست" شدهاند.
هرچند در مکتوبی که توسط مولوی منیر امضا شده است، گفته شده که این کارمندان باید در بستهای خالی وزارت معارف مقرر شوند، اما کارمندان "اضافهبست شده" میگویند طالبان آنها را منفک کرده و هیچ اقدامی برای جذب دوباره آنها در این وزارت انجام نشده است.
در اقدامی دیگر، طالبان از حضور معلمهای زن در مکاتب پسرانه جلوگیری کرده و از آنها خواستهاند تا "امر ثانی" در خانه بمانند. این تصمیم باعث شده روند آموزش در مکاتب پسرانه اخلال شود.
فروپاشی نظم و ساختار ادارات
بعد از آنکه طالبان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱ ساختمان ادارههای دولتی در کابل و ولایتهای افغانستان را تصاحب کردند، شیرازه انضباط ادارههای دولتی از هم پاشید. با برکناری ماموران با تجربه و انتساب افراد طالبان به جای آنها، اصول و ضوابط رسمی در ادارهها از بین رفت و اکنون، وضعیت آشفتهای در آن حاکم شده است.
گروهی از کارمندان وزارت معارف میگویند طالبان در ساختار تشکیلاتی این وزارت دست بردهاند. رهبری طالبان در وزارت معارف چندین اداره را مدغم کرده و دست به تعیینات گسترده افرادی زدهاند که "درکی از چگونگی کار یک اداره دولتی ندارند."
به گفته منابع، برای استخدام کارمندان وزارت معارف به افرادی که "تعلیمات دینی مطابق میل طالبان" داشتند و "با پوشش سنتی همراه با لنگی و ریش دراز" اولویت داده شده است.
کارمندان وزارت معارف میگویند در امتحانهایی که برای استخدام کارمندان جدید وزارت معارف برگزار میشود، به کسانی که "تجربه جهاد علیه دولت جمهوری اسلامی افغانستان و امریکاییها" داشته باشند، الویت داده میشود.
به گفته این کارمندان، در مصاحبه استخدام در وزارت معارف سوالات غیر معمول مثل "زادگاه، محل دقیق زندگی، تعریف متقاضیان وظیفه از داعش، نظر آنها در مورد نظام امارت و جمهوری، نظر متقاضیان وظیفه در مورد خلافت و..." پرسیده میشود.
این منابع میگویند وزیر معارف طالبان به معینیت تعلیمات اسلامی این وزارت وظیفه سپرده است که "قاریها و ملاها" را ارزیابی کنند و به آنها سند لیسانس و ماستری اهدا کنند.
میرویس بلخی، وزیر سابق معارف افغانستان میگوید طالبان سند راهبری "دهه معارف" را کنار گذاشتهاند. ارائه خدمات تعلیمی عملا متوقف شده، فضای آموزشی آسیب دیده، بحران بزرگی دامنگیر نظام آموزشی شده و وزارت معارف در حال فروپاشی است.
منابع همچنین میگویند که در یکی از ریاستهای مرکزی وزارت معارف که در کارته ۴ موقعیت دارد، مجاهدین امارت اسلامی افغانستان روزانه در جریان رسمیات و بعد از رسمیات با کلشنیکف، بوتلهای نوشابه را "نشانزنی" میکنند.
یک سال تلاش برای تاسیس مدارس جهادی
در یک سال گذشته تمرکز اصلی وزارت معارف طالبان بر ایجاد مدارس جهادی در ولایتهای مختلف افغانستان بوده است. براساس اظهارات علنی وزیر معارف طالبان، این گروه قرار است از ۳ تا ۱۰ مدرسه دینی در هر ولسوالی افغانستان تاسیس کند.
حکمی منسوب به هبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان در ۲۶ حوت ۱۴۰۰ صادر شده است که از جزئیات بیشتر در مورد تشکیل و مصارف این مدارس پرده برمیدارد.
در این سند آمده که هر مدرسه ۱۰ استاد و ۸ خدمه خواهد داشت و در هر دوره آموزشی، ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دانشآموز را آموزش خواهد داد.
براساس این فرمان، برای هر شیخالحدیث ۲۵ هزار، برای هر استاد دارلحفاظ ۲۰ هزار افغانی و برای هر استاد فنون ۱۵ هزار افغانی معاش در نظر گرفته شده است.
همچنین هر دانشآموز مدرسه جهادی روزانه ۱۵۰ افغانی دریافت میکند. این در حالیست که یک معلم لیسانس در مکاتب دولتی ۹ هزار افغانی معاش میگیرد.
فرمان منسوب به هبتالله آخوندزاده در مورد تشکیل و مصارف مدارس جهادی
در مواردی ساختمان مکاتب و دارالمعلمینهای وزارت معارف به مدرسه جهادی تبدیل شده و دانشآموزانی که قبلا مشغول فراگیری آموزشهای علمی در آن مراکز بودهاند، بیسرنوشت رها شدهاند.
تاسیس مدرسههای بزرگ جهادی در ارگ ریاست جمهوری، پل چرخی در شرق کابل، آرامگاه احمدشاه مسعود در ولایت پنجشیر، انستیتوت تخنیکی و مسلکی دولتی در ولایت تخار، لیسه عالی عبدالحی حبیبی در ولایت خوست، لیسه تخنیک در ولایت قندهار، لیسه ببرک خان زدران ولایت پکتیا، ساختمان تلویزیون میترا در ولایت بلخ و... مواردی است که در یک سال گذشته خبرساز شده است.
مدارس جهادی توسط ریاست مدارس دینی و دارلحفاظهای وزارت معارف مدیریت خواهد شد و بودجه آنرا نیز این وزارت خواهد پرداخت.
مدرسه جهادی در ولایت تخار
افغانستان به مرکز تکثیر تروریسم بینالمللی بدل میشود؟
براساس اطلاعاتی که اداره ارگانهای محلی افغانستان در ماه حوت ۱۳۹۷ منتشر کرده است، افغانستان ۳۷۵ ولسوالی دارد. بنابراین با یک محاسبه سرانگشتی، اگر فرض کنیم که طالبان به طور میانگین در هر ولسوالی افغانستان ۶ مدرسه بسازند، افغانستان به زودی ۲۲۵۰ مدرسه جهادی خواهد داشت.
حدود ۲۲ هزار و ۵۰۰ نفر به استاد و ۱۸ هزار نفر به عنوان خدمه در این مدارس جهادی مشغول فعالیت خواهند بود.
در حکم رهبر طالبان آمده است که هر کدام این مدارس جهادی از ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دانشآموز خواهد داشت. بنابراین این مدارس در هر دوره، به طور میانگین ۱ میلیون و ۶۸۷ هزار و ۵۰۰ دانشآموز فارغ خواهد داد.
یک افسر سابق ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان که به دلایل امنیتی نخواست نامی از او برده شود، میگوید: "امکانات، امتیازات و سهولتهایی که برای این مدارس در فرمان منسوب به رهبر طالبان در نظر گرفته شده است، باعث خواهد شد مدرسین و دانشآموزان علاقمند به دروس مذهبی افراطی از سراسر پاکستان و جنوب آسیا و آسیای میانه به سوی این مراکز بشتابند و این مدارس به زودی از اسلامگرایان افراطی منطقه مملو خواهد شد."
این منبع امنیتی تاکید میکند که "با در نظرداشت تفاوتهای زبانی و فرهنگی پاکستان با کشورهای آسیای میانه، مدارس منتسب به حرکت دیوبند تا حال در جذب نیروهای افراطی آسیای میانه و فارسی زبانان، ترک زبانان و اوزبیکی زبانان دو سوی آمو موفقیت چندانی نداشته است، انتقال یا تاسیس این مدارس، به پایگاههای آموزشی دلخواه و مدنظر این نیروهای افراطی و علاقمند جهاد و تاسیس امارت و خلافت در سرزمینهای خود، مبدل خواهد شد."
حکومت افغانستان روز شنبه، ۱۰ جوزا ۱۴۰۰ برای جلوگیری از شیوع موج سوم کرونا مکاتب را برای دو هفته در ۱۶ ولایت تعطیل کرد. این رخصتیها بعدا در ولایتهای دیگر نیز اعمال شد و تا ماه اسد ۱۴۰۰ دوام کرد.
در نخستین روزهای ماه اسد وزارت معارف دولت پیشین اعلام کرد که از ۶ اسد ۱۴۰۰ امتحانات مکاتب را برگزار میکند و به دنبال آن روند آموزش به گونه تدریجی از سر گرفته خواهد شد.
زمان زیادی از پایان امتحانات مکاتب نگذشته بود که طالبان وارد کابل شدند و فصل جدیدی از تعطیلی مکاتب آغاز شد.
طالبان در ۲۷ سنبله از دانشآموزان پسر و معلمان مرد مکاتب افغانستان خواستند به مکاتب بیایند و روند آموزشی خویش را از سر گیرند، اما این گروه در اعلامیه خود از دختران دانشآموز و آموزگاران زن مکاتب افغانستان یادی نکردند.
طالبان در ۳۳۳ روز گذشته در برابر دادخواهیهای داخلی و بینالمللی در مورد بازگشایی مکاتب دخترانه بیاعتنا بودهاند.
در این مدت افغانستان اینترنشنال دهها ویدیو از دانشآموزان پسر مکاتب افغانستان دریافت کرده که میگویند به دلیل جلوگیری طالبان از تدریس استادان زن، روند آموزشی در این مکتب ه انظم خود را از دست داده است.
یک معلم مکتب پسرانه میگوید طالبان با اعمال فشار خواهان کاهش مضامین اصلی مکاتب و افزایش مضامین دینی به جای آن هستند.
گزارشهایی از دخالت روزانه طالبان در مکاتب و اعمال خشونت آنها علیه دانشآموزان در رسانهها منتشر شده است.
طرح طالبان برای تغییر نصاب
مقامات طالبان روز سهشنبه، ۲۵ اسد در یک نشست خبری در کابل از طرح خود برای تغییر نصاب درسی سخن گفتند.
مقامات وزارتهای معارف در یک سال گذشته بارها از دستگاه معارف افغانستان و نسلی که در دو دهه گذشته در این کشور آموزش دیدهاند، ابراز نارضایتی کردهاند.
در ۱۶ اسد ۱۴۰۱ سید احمد شهیدخیل، معین اداری وزارت معارف طالبان به طلوعنیوز گفت که مکاتب متوسطه و لیسه به علت تجدیدنظر طالبان در نصاب تعلیمی، به روی دختران دانشآموز باز نشدهاند.
به گفته او به زودی «علم اخلاق، عقیده، علم پرورش فرزندان و همسرداری» به نصاب درسی این دانشآموزان افزوده خواهد شد.
جامعه افغانستان در سال پیش رو با پرسشها و انتخابهای دشواری در مورد سرنوشت فرزندان و آموزش و پرورش آنها روبرو است. برخی از خانوادهها تن به مهاجرت دادهاند تا فرزندانشان از امکانات مدرن آموزشی برخوردار باشند، اما سوال در مورد خانوادههایی است که نمیتوانند سرزمین خود را ترک کنند.
آیا دادخواهی صرف برای بازگشایی مکاتب دخترانه، بدون سخن گفتن در مورد استقلال نهاد معارف، تغییراتی که در این نهاد به میان آمده و جلوگیری از تبدیل شدن آن برای دستگاه ترویج ایدیولوژی طالبان، به نفع آینده دختران این سرزمین است، آیا نسلهای آینده توسط مراکز جلب و جذب طالبان بلعیده خواهد شد، آیا فقط درخواست از جامعه جهانی برای اعمال فشار بر طالبان برای بازگشایی مکاتب دخترانه کافیست، مسئولیت فعالان حقوق کودک، رسانهها، نهادهای محلی، والدین و مردم چیست، آیا نخبگان افغانستان توانایی طرح بدیلی برای آموزش کودکان افغانستان دارند؟
منابع محلی در ولایت پنجشیر میگویند که طالبان روز دوشنبه یک دختر ۱۶ ساله را در دره عبداللهخیل ولسوالی دره این ولایت کشتهاند.
به گفته این منابع، این دختر هنگام انتقال آب از چشمه توسط افراد طالبان هدف گلوله قرار گرفته است.
طالبان تاکنون در این مورد چیزی نگفتهاند.
برخی منابع گفتهاند که در جریان درگیری به این دختر گلوله برخورد کرده و به قتل رسیده است.
پیش از این نیز طالبان متهم شده بودند که غیر نظامیان را در ولایت پنجشیر به قتل رساندهاند.
روز دوشنبه جبهه مقاومت ملی از آغاز عملیات سراسری بر مواضع طالبان در ولایت پنجشیر خبر داد.
این جبهه مدعی شد که دهها تن از اعضای طالبان را به قتل رسانده و ۴۰ نفر دیگر را به اسارت گرفته است.
معاون بخش زنان دیدهبان حقوق بشر میگوید متاسف است که امریکا و دیگر کشورها تعهد کرده بودند که برای همیشه از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع کنند اما وعدههایشان را زیر پا گذاشتند.
هیدر بار در مطلبی در رخشانه گفته است که طالبان نمیتوانند روحیه زنان و دختران افغان را بکشند.
معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر افزود:" طالبان نمیتوانند روحیه زنان و دختران افغانستان را بکشند. جهان باید از شما حمایت کند، راه طولانی و به گونه وحشتناک دشوار است، اما میدانم شما هر روز مبارزه میکنید. ما شجاعت شما را میبینیم."
خانم بار افزود:"من در ایالات متحده مالیه پرداخت میکنم و رأی میدهم، در فاجعهای که در ۲۱ سال گذشته رخ داده است احساس شریک جرم میکنم و واقعا برای آن متاسفم."
او همچنین گفت که متاسف است زنان و دختران افغانستان از گروههای مدافع حقوق زنان در سراسر جهان به ویژه امریکا همبستگی بیشتری دریافت نکرده و جهان افغانستان را به راحتی به حال خودش رها کرد.
خانم بار میگوید میثاقهای بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از حق همه افراد از جمله زنان افغان برای کار حمایت میکند.
اما تاکید کرده است که جهان برای جلوگیری از نقض این میثاقها توسط طالبان اقدام موثری انجام نداده است.
او افزود:" واکنش سازمان ملل که مسئول حفظ قوانین بینالمللی حقوق بشر است و واکنش کشورهای جهان به نقض حقوق زنان و دختران توسط طالبان ضعیف بوده است، نگرانیهای خود را ابراز کردند اما اقدامات مشخصی برای پاسخگویی طالبان انجام نشده است"
هیدربار میگوید که سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری بر طالبان فشار بیاورند که به سوء استفادهها پایان دهند و به این اطمینان برسند که برای نقض حقوق زنان و دختران پاسخگویی و مجازات وجود دارد.
به باور خانم بار سازمان ملل ابزارهای در اختیار دارد که میتواند برای جلوگیری از نقض حقوق بشر توسط طالبان از آن استفاده کند.
او گفت: "شورای امنیت سازمان ملل میتواند سفرهای مقامهای طالبان را که در نقض حقوق بشر دست دارند ممنوع کند و بر آنان تحریم وضع کند."
او تاکید دارد که برای پایان دادن به بحران کنونی باید این ابزارها فوری بسیج شود.
حاکمیت طالبان اقتصاد افغانستان را فلج کرد و این کشور را به لبه پرتگاه برد. عدم به رسمیتشناسی طالبان، قطع کمکهای بینالمللی، فرار سرمایهها، مهاجرت، فروپاشی اداره، کاهش صادرات، افت ارزش پول، منجمدشدن ذخایر ارزی و تحریم طالبان در بحران اقتصادی و بشری افغانستان نقش اساسی دارند.
در بیست سال جمهوریت، جامعه جهانی پول زیادی به افغانستان کمک کرد، هرچند در فسادی که در دستگاه حکومتی و نهادهای داخلی و خارجی وجود داشت، بخشی از این پول حیف و میل شد؛ اما تغییری محسوسی را هم در آبادی، توسعه، اشتغال و سفرههای مردم پدید آورد.
در دور اول اداره طالبان، درآمد سرانه مردم در یک سال به ۱۱۰ دالر میرسید، اما این رقم در سالهای نخست جمهوریت به ۳۵۰ دالر و همینطور آهستهآهسته به ۶۵۰ دالر افزایش یافت.
در دوره جمهوریت، اداره افغانستان در بخش ملکی چهارصد هزار کارمند داشت که صد هزار آنان را زنان تشکیل میدادند. علاوه بر این، موسسات خصوصی و غیر دولتی، که در طول دو دهه در افغانستان شکل گرفته بودند به هزاران مرد و زن کار ایجاد کرده بودند که روی ارتقای سطح زندگی مردم تاثیر مستقیمی داشت. در بیست سال جمهوریت به همینطور بخش کشاورزی افغانستان نیز رشد قابل توجهی کرد و حاصلات زراعتی افغانستان مانند جلغوزه، انار، انگور، پسته، خربوزه، زعفران و چند محصول دیگر، به خارج صادر میشد. بنا به گزارش وزارت تجارت در سال ۲۰۲۰ مبلغ مجموعی صادرات افغانستان به هفتصد میلیون دالر رسید.
با اینحال، افغانستان پیوسته در کنار اقتصاد مشروع خود اقتصاد غیرمشروعی هم داشته است. کشت کوکنار و قاچاق مواد مخدر بخش عمده صادرات افغانستان را تشکیل میدهد. بر اساس گزارشهای سازمان ملل متحد، افغانستان سالهاست که بزرگترین تولیدکننده تریاک در جهان است. این سازمان میگوید افغانستان تنها در سال ۱۳۹۷ به ارزش ۶.۶ میلیارد دالر مواد مخدر صادر کرده است.
طالبان در بیست سال گذشته برای تامین هزینههای جنگی خود نیاز به پول داشتند. آنها بخشی مهمی از این نیاز را از کشت خشخاش و قاچاق مواد مخدر بهدست میآوردند.
طالبان که یک گروه جنگی بودند و در بیست سال گذشته تمام فعالیت آنها متمرکز بر جبهات جنگ بود، به تاریخ پانزدهم اگست، در پی عدم مقاومت ارتش و فرار اشرف غنی، قدرت را در کابل، بر دست گرفتند. آنها زنان را از ادارات حذف کردند و به جای ماموران تحصیلکرده و با تجربه، نیروهای خود را، که اکثراً مکتب نخواندهاند و هیچ تجربهای در حکومتداری و اداره ندارند، گماشته اند. این گروه که فکر میکرد با بهدستگرفتن اداره و گماشتن افرادش در پستهای دولتی و تصاحب گمرکات و بنادر، حکومت شان برقرار میشود و تعدادی از کشورها مانند پاکستان، ایران، قطر، روسیه چین، ترکیه، ترکمنستان، ازبکستان و برخی از کشورهای اسلامی آنها را به رسمیت میشناسند و مشکل مشروعیت آنها تا حدی رفع خواهد شد، پیشبینی شان غلط از آب درآمد و حتی نزدیکترین دوستان شان به رسمیتشناسی آنها منوط و مشروط به تشکیل حکومت فراگیر و اعاده حقوق زنان ساختند.
یک سال گذشته حاکمیت طالبان برای این گروه نشان داد که دولتداری تنها تصرف ادارات و گمرکات نیست، دولتداری در عصر کنونی که جهان به دهکده تبدیل شده است، نیاز به مناسبات و تعامل با کشورها، تخصص، تعلیم، برنامهریزی، توسعه، مدیریت و درآمد مشروع دارد. طالبان هرچند نیاز مالی شان را در زمان جنگ، تا حد زیادی از درآمد مواد مخدر تامین میکردند، اما با تکیه بر مسند قدرت، متوجه شدند که با جمعیت سی و پنج میلیونی گرسنه دست و گریباناند. رهبر طالبان با وجودی که کشت خشخاش و تجارت مواد مخدر را ممنوع کرده است؛ اما همچنان این کشت و این تجارت ادامه دارد که هنوز هم به مصرف این گروه میرسد. این گروه به همینگونه با سرستیزی که با جامعه جهانی دارد، خواهان کمک آن نیز هست و پیوسته از سازمان ملل میخواهد که در کمکهای جهانی به افغانستان را نبندد. طالبان در یکسال حاکمیت خود هرچند از جیب خالی مردم عشر و مالیه میگیرند و از محصولات زراعتی دهقانان "ده یک" میستانند و از معدنها ذغال سنگ را استخراج میکنند، هیچ تغییری در کاهش فقر پدید آورده نتوانستهاند. مردم حتی از ناچاری فرزندان و کلیههای خود را به فروش میگذارند تا شکمهای خود را سیر کنند.
آیا افغانستان از سقوط در پرتگاه نجات خواهد یافت؟ این سوالیست که جوابش در عملکرد طالبان و تعامل جامعه جهانی با این گروه نهفته است.
سازمان عفو بینالملل میگوید طالبان از زمان بهدست گرفتن قدرت، بهطور دوامدار دست به نقض گسترده حقوق بشر، آزار اقلیتها و سرکوب اعتراضات زده و برای ایجاد ترس به اعدام و ناپدید کردن افراد متوسل شده است.
به گفته این نهاد یک سال حکومت طالبان روایتگر وعدههای دروغ این گروه است.
یمینی میشرا، مسئول منطقهای عفو بینالملل در امور جنوب آسیا گفت:" طالبان یک سال پیش برای حفاظت از حقوق بشر تعهد کردند اما با سرعتی که این گروه دستآوردهای بیست سال اخیر را برچیدند، سرسامآور است."
او افزود که هر گونه امید به تغییر از بین رفته است زیرا طالبان بهدنبال حکومت از طریق سرکوب وخشونت با مصونیت کامل است.
به گفته سازمان عفو بینالملل بازداشتهای خودسرانه، شکنجه، ناپدید شدن و اعدامها به دستور کار روز طالبان باز تبدیل شده است، زنان و دختران از حقوق شان محروم شده و با آینده تاریکی روبهرو اند.
عفو بینالملل از طالبان میخواهد که هرچه فوری از نقض فاحش حقوق بشر وجرایم تحت قوانین بینالمللی دست برداشته و برای اعاده حقوق مردم گام بردارند.
یمینی میشرا گفت:" برای جلوگیری از بحران بیشتر حقوق بشر در افغانستان، جامعه جهانی باید برای پاسخگو کردن طالبان در برابر" این جنابات" اقدام معنی داری انجام دهند."
به گزارش عفو بینالملل طالبان از زمان بهدست گرفتن قدرت، زنان را مورد خشونت فزاینده قرار دادهاند.
" لیدا، همسر یکی از اعضای سابق نیروهای امنیتی افغانستان، توسط دو مرد مسلح طالبان با موتورسایکل هدف گلوله گرفت، این زن ۲۲ ساله که هشت ماه باردار بود به همراه دو فرزند دو و چهار سالهاش کشته شد."
عفوف بین الملل تاکید میکند که طالبان با بازداشتهای خودسرانه صدها غیر نظامی را به اتهام همکاری با حکومت پیشین بازداشت و شکنجه کردهاند.
همچنین این سازمان میافزاید که در مدت چند هفته پس از به قدرت رسیدن طالبان، گزارشهایی مبنی بر اخراج افغانهای غیر پشتون به زور از خانهها و مزارع شان منتشر شد تا این گروه بتواند به پیروان خود زمینهای مصادره شده از گروههای دیگر به ویژه هزارهها، ترکمنها و ازبکها پاداش دهد.
به گفته عفو بینالملل شماری زیادی از اقلیتهای قومی مجبور به ترک خانههای خود شدهاند.
برنامه جهانی غذا میگوید نزدیک به ۱۹ میلیون نفر در افغانستان در معرض ناامنی غذایی شدید و ۶ میلیون نفر در آستانه قحطی قرار دارند. به گفته این سازمان به دلیل قیمتی در بازار، خانوادههای بیشتری به سوی گرسنگی سوق مییابند و برای ادامه کمکها تا پایان سال به ۹۶۰ میلیون دالر نیاز است.
برنامه جهانی غذا در شرایطی در صفحه توییتر خود از بدتر شدن وضعیت بشری در افغانستان هشدار داده است که ایالات متحده امریکا روز دوشنبه اعلام کرد که گفتگوها در مورد آزادسازی ذخایر ارزی افغانستان را متوقف کرده و حاضر نیست این پول را به کابل بازگرداند. زیرا طالبان هیچ نشانهای از مبارزه در برابر تبدیل شدن افغانستان به پایگاه امن تروریستان بینالمللی نشان نداده است.
یک سال قبل، بعد از ورود طالبان به کابل، ایالات متحده امریکا ذخایر مالی بانک مرکزی افغانستان را بسته کرد.
افغانستان در این یک سال بدترین بحران بشری خود در ۲۰ سال گذشته را تجربه کرد.
در این مدت بسیاری از فرصتهای شغلی از بین رفتند و روزانه گزارشهایی از فروش اعضای بدن، فروش فرزندان و خودکشی در رسانهها منتشر شد.