وزارت خارجه طالبان با صدور دو یادداشت که در اختیار افغانستان اینترنشنال قرار گرفته، رئیس تشریفات این وزارت را به عنوان سرپرست قونسلگری افغانستان در دبی گماشته است. بر اساس این مکتوب، این مقام طالبان پس از تاریخ ۲۱ حوت به عوض مسعود عزیزی، قونسل فعلی کارش آغاز شده است.
در مکتوب وزارت خارجه طالبان آمده است که میعاد خدمت عزیزی در ۲۱ حوت به پایان میرسد و عبدالرحمان فدا جای او را گرفته است.
در صورت تایید موافقت امارات با سرپرستی دیپلومات طالبان، امارات متحده نیز به جمع چند کشور دیگر منطقه میپیوندد که بدون به رسمیت شناختن طالبان، نمایندگیهای سیاسی و قونسلی افغانستان را به نمایندگان این گروه میسپارند.
پیش از این، ایران، ترکیه، روسیه و چین اعضای طالبان را به عنوان دیپلومات و سرپرست نمایندگیهای سیاسی و قونسلی افغانستان پذیرفته بودند.
این کشورها به علت به رسمیت نشناختن طالبان نمیتوانند رسماً به سفیران طالبان اعتبارنامه دهند. با این حال، آنها برای ادامه داد و ستد با حکومت طالبان، نمایندگان این گروه را در سفارتها و قونسلگریهای افغانستان پذیرفتهاند.
کتابخانه زن به تاریخ ۲ سنبله سال جاری از سوی شماری از فعالان زن در کابل افتتاح شد.
این زنان، هدف از ایجاد کتابخانه زن را فراهمسازی زمینه مطالعه و دسترسی به کتاب برای دختران و زنانی که در حاکمیت طالبان از آموزش و کار منع شدهاند، عنوان کردند.
بنیانگذاران این کتابخانه در بیانیهای که روز دوشنبه منتشر شد، گفتهاند: «قفسهها را خالی کردیم، در [کتابخانه زن] را قفل کردیم و کتابها را به خانه آوردیم. متاسفانه، در روزهایی که از همه جا زنگ دشمنی با دانش شنیده میشود و سرزمین ما در تاریکی فرو رفته است، یکی از امیدهای روشنگری در کابل خاموش شد.»
به گفته مسئولان این کتابخانه، علاوه بر محدودیتهای طالبان بر فعالیت زنان، فشارهای اقتصای نیز بار مشکلات کتابخانه زن را سنگینتر کرد.
طالبان در بیش از و یکونیم سال گذشته، محدودیتهای گستردهای بر حضور زنان در حوزههای مختلف فعالیت اجتماعی وضع کرده است.
در حال حاضر، زنان و دختران از رفتن به مکاتب بالاتر از صنف ششم، حضور در دانشگاهها و کار در موسسات ممنوعاند.
مسئولان کتابخانه زن میگویند: «در روزگاری که زنان در پستوی خانه محبوس شدهاند و از قربانیان درجه یک جهل، افراطیت و تاریکاندیشی اند، گروهی از زنان کابل هرازگاهی در کتابخانه زن گردهم میآمدند، کتاب میخوانند، گفتگو میکردند و مبارزات و مطالباتشان را به بحث میگرفتند.»
