کاربران افغان در شبکه اکس در جریان نشست سازمان ملل در ژنو در مورد مهاجرت، کارزاری را برای جلب توجه کشورها به وضعیت بیش از ۷ هزار پناهجوی بیسرنوشت افغان در اندونیزیا راه انداختند. آنها گفتند که بعد ۱۱ سال باید سرنوشت این پناهجویان مشخص شود.
هشتگ آنها در این کمپین (#RescueRefugees11YearsIndonesia) است که معنای آن نجات مهاجران بعد از ۱۱ سال از اندونیزیا است.
این کاربران با انتشار عکسها و ویدیوهایی از این مهاجران میگویند که کمیساریای عالی سازمان ملل متحد، سازمان بین المللی مهاجرت و نهادهای مشابه دیگر چشمشان را بروی وضعیت آنها بسته اند.
آنها میگویند که بیش از ۱۳ هزار پناهجو هنوز بعد از ۱۱ سال از سوی کشورهای امن مهاجرپذیر مانند آسترالیا پذیرفته نشده و در جاکارتا گیر مانده است. به گفته پناهجویان حدود ۷۵۰۰ تن آنها از افغانستان و بیشتر هزارهها هستند.
جمیل محمدی، یک مهاجر افغان در جاکارتا نوشت:«مهاجران در اندونیزیا خودکشی کردند، لبهایشان را دوختند و تظاهرات کردند اما کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان در جاکارتا دفتر خود را به روی آنها بسته است.»
علیزاده، یک پناهجوی دیگر در اکس نوشت که حدود سه سال میشود این پناهجویان برای جلب توجه حکومت اندونیزیا بصورت مسالمتآمیز تظاهرات میکنند اما حاصلی نداشته است. او نوشت:«یک دهه بدون داشتن ابتداییترین حقوق انسانی کافی نیست؟ چرا کسی صدای ما را نمیشنود؟»
برکت نظری، کاربری دیگر نوشت که جهان چشمان خود را بروی آنچه بر مهاجران هزاره در اندونیزیا میگذرند، بسته است. او کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان را متهم کرد که «سیستم سیاسی تجاری فاسد آن مسئول جابجایی ما است. صدای ما باش! بگذار دنیا درد ما را بشنود!»
این مهاجران در سازمان ملل ثبت نام کرده اند، به این امید که کشورهای مهاجرپذیر آنها را به خاک خود انتقال دهند.
این مهاجران میگویند این وضعیت باعث شده که در اندونیزیا از هیچ حقوقی برخوردار نباشند. یک نوجوان مهاجر به افغانستان اینترنشنال گفت که او و برادرش در این سالها نتوانسته اند به مکتب بروند.
