رئیس بخش زنان ملل متحد میگوید افغانستان همچنان جدیترین بحران حقوق زنان را تجربه میکند. سیما بحوث تاکید کرد باید به گونه پیوسته برای فراهمسازی زمینه مشارکت زنان افغان در تصمیمهای اثرگذار درباره افغانستان، اقدام شود.
خانم بحوث این اظهارات را در نشست شصتوهشتمین دور کمیسیون مقام زن ملل متحد در مقر این سازمان بیان کرد.
موضوع این نشست امنیت از نگاه از زنان و دختران در افغانستان تحت کنترول طالبان بود.
رئيس بخش زنان ملل متحد گفت در این نشست از زنان افغان درباره اینکه امنیت برای آنها چه معنایی دارد، شنیده است.
این نشست روز سهشنبه، ۲۳ حوت، به میزبانی امارات متحده، بریتانیا، انستیتوت توسعه خارجی و نهاد پژوهش و توسعه در مقر ملل متحد برگزار شد.
نمایندگی امارات متحده عربی در صفحه اکس خود نوشته که این نشست به تاثیرات فقر بر زندگی زنان و دختران افغانستان و پیامدهای آن پرداخت.
در این یادداشت آمده که فقر حاکم در افغانستان، خانوادهها را مجبور میکند دست به انتخابهای غیرممکنی برای فراهم کردن غذا بزنند و این امر، زنان و دختران را در موقعیتهای آسیبپذیر قرار میدهد.
چهار فعال حقوق زن از جمله فاطمه گیلانی و فوزیه کوفی از اعضای هیات مذاکره کننده حکومت پیشین، ناهید سرابی، معین سابق وزارت مالیه و اصیلا وردک، از مقامهای پیشین وزارت خارجه افغانستان روز سه شنبه، (۲۲ حوت) در یک نشست خبری در مقر سازمان ملل در نیویورک در مورد چالشهای زنان افغان در بیش از دو نیم سال گذشته صحبت کردند.
دیدار سفارتخانهها با فعالان مدنی
فاطمه گیلانی تعامل را تنها راه حل مسئله افغانستان تعریف کرد اما شیوه تعامل جهان با طالبان را زیر سوال برد. او در این نشست گفت:« سفارتخانههایی که در کابل فعال اند و هفته یک دیدار با مقامهای طالبان دارند، میتوانند هفته دو دیدار با اعضای جامعه مدنی و گروههای مختلف دیگر داشته باشند.»
خانم گیلانی همچنین خواهان بازگشایی دروازههای مکاتب بر روی دختران شد. او گفت: «برای من بسته کردن دروازه مکاتب برای دختران دقیقا مثل این است که من روزه بگیرم و کسی به زور غذا به دهنم بگذارد یا اگر بخواهم نماز بخوانم کسی در مقابلم بیایستد و نگذارد.»
تعامل جهان با طالبان؛ عشق یک طرفه
فوزیه کوفی، نماینده پارلمان پیشین افغانستان در این نشست هم سیاست جامعه جهانی در قبال طالبان را مورد انتقاد قرار داد. او گفت که در دو و نیم سال گذشته هیچ فشاری روی طالبان وارد نشده است.
او با اشاره به بستههای میلیونی ارسالی به کابل گفت:«در هفته ۴۰ میلیون دالر به آنها (طالبان) داده میشود و در این مدت طالبان بیش از یک هزار دیدار با دیپلوماتهای جهان داشته است. کشورهای منطقه روابط عادی شان را (با طالبان) برقرار کردند.»
او در ادامه گفت در حالی که هزاران زن افغان از ترس طالبان به کشورهای همسایه پناه بردهاند، جهان رهبران طالبان را با جتهای شخصی به نشستها میبرند.
او با کنایه گفت:«من فکر میکنم این تعامل جامعه جهانی مانند عشق یکطرفه است. همیشه جامعه جهانی به طالبان پیشنهاد داشته است.»
خانم کوفی افزود از زمانی که جامعه جهانی تعامل یک جانبه با طالبان را آغاز کرد، از همان زمان دچار اشتباه شد.
او از جامعه جهانی خواست که سیاستهایی با محوریت زنان را تعقیب کند، چرا که در دو و نیم سال گذشته زنان بیشتر از همه برای حقوق مردم افغانستان مبارزه کردند.
پیامدهای منفی محدودیتها بر زنان
ناهید سرابی، معین وزارت مالیه حکومت پیشین هم در این نشست گفت که محدودیتهای گسترده طالبان بر زنان تاثیر منفی بر توسعه اقتصادی کشور گذاشته است. او افزود که زنان در افغانستان به گونه نگران کننده با عدم امنیت غذایی روبرو اند و درصدی استخدام زنان از ۱۱ درصد در سال ۲۰۲۲ به شش درصد در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
خانم سرابی در واکنش به گزارشهای رشد اقتصادی در حکومت طالبان گفت که این برداشت از رشد اقتصادی درست نیست. او گفت:«درست است که طالبان در بخش جمعآوری عواید رشد داشته، اما هیچ شفافیتی وجود ندارد که این عواید در کجا به مصرف میرسد.»
معین سابق وزارت مالیه همچنین ادعای طالبان درباره تامین امنیت را زیر سوال برد. او گفت: «طالبان ادعا دارد که امنیت بهتر شده است اما چرا بیشتر بودجه اداره این گروه بالای امنیت به مصرف میرسد و بخشهای دیگر به فراموشی سپرده شده است؟»
خانم سرابی هشدار داد در صورتی که دروازههای مکاتب به روی زنان و دختران بسته بماند، نمیتوان از هیچ رشد اقتصادی در آینده صحبت کرد چون هیچ زنی تحصیلکرده نخواهد بود که در بخش اقتصاد کار کند.
او افزود که سازمان ملل متحد در بخش اقتصادی و ارائه کمکهای بشری از پاسخگویی و تامین شفافیت کافی برخوردار نبوده است.
مشارکت زنان در نشستها
اصیلا وردک، رئیس پیشین بخش سازمان ملل وزارت خارجه افغانستان در این نشست خبری گفت که زنان افغان باید در تمام مذاکرات تصمیمساز در مورد افغانستان و مذاکرات پشت پرده سهیم شوند.
او هشدار داد که اگر به وضعیت زنان در افغانستان توجه نشود، منطقه و جهان با خطر جدی تروریسم مواجه خواهد شد.
خانم وردک از کشورهای همسایه افغانستان که در گفتگوهایشان با مقامهای طالبان هیچ شرط و شروطی در مورد حقوق بشر و حقوق زنان ندارند انتقاد کرد. او خواهان اتخاذ موضع واحد از سوی جامعه جهانی و کشورهای منطقه در قبال مسئله افغانستان شد.
