سیدطیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس طالبان در ننگرهار اعلام کرد که دو نفر در پیوند به قتل یک پرستار زن در این ولایت بازداشت شدهاند. به گفته او این افراد پس از تحقیقات ابتدایی به نهادهای عدلی و قضایی طالبان سپرده خواهند شد.
سیدطیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس طالبان در ننگرهار، در مورد هویت این افراد اطلاعاتی ارائه نکرد اما تأکید کرد که عاملان این رویداد به چنگ قانون سپرده خواهند شد.
بامداد یکشنبه ۱۲ اسد، افراد مسلح در نزدیکی فرماندهی پولیس طالبان در شهر جلالآباد، زنی بهنام زیبا را که کارمند صحی بود، با شلیک گلوله کشتند.
خانواده زیبا به افغانستان اینترنشنال گفتند که او هنگام رفتن به محل کار هدف تیراندازی قرار گرفت.
سخنگوی فرماندهی پولیس طالبان در ننگرهار، گفته است که این زن به دلیل خشونت خانوادگی از سوی شوهرش کشته شده است.
بهگفته او این زن قصد طلاق گرفتن از شوهرش را داشت، اما شوهرش مخالفت میکرد و در نهایت به فردی صد هزار افغانی و سههزار دالر داده تا او را به قتل برساند.
خانواده زیبا تاکنون به اظهارات طالبان واکنش نشان ندادهاند.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، گزارشهایی از خشونت علیه کارکنان صحی، بهویژه زنان، در شماری از ولایتها منتشر شده است.
پیش از این طالبان در ننگرهار دستور داده بود که زنان از این پس بدون همراهی «محرم» نمیتوانند به محل کار خود بروند.
برای بسیاری از دختران افغان بالاتر از صنف ششم که خواهان آموزش هستند، مدارس دینی تنها گزینه موجود بهشمار میرود، زیرا افغانستان تنها کشوری در جهان است که پس از قدرتگیری طالبان، آموزش بالاتر از صنف ششم برای دختران و زنان در آن ممنوع شده است.
بر مبنای آمار وزارت معارف طالبان، در سه سال گذشته حدود ۲۳ هزار مدرس دینی با حمایت این گروه ایجاد شده است. در این میان، مسئولان مدرسه دینی «ناجی بشر» در کابل به سیانان گفتهاند که شمار دانشآموزان پس از محرومسازی دختران از آموزش رسمی، بهطور چشمگیری افزایش یافته است.
مدیر مدرسه دینی ناجی بشر، میگوید: «برنامه درسی که در این مدرسه دینی تنظیم شده است، به گونهای طراحی شده که برای نقش مادران در جامعه بسیار سودمند است، تا بتوانند فرزندان خوبی پرورش دهند.»
یک دختر نوجوان با صورت کاملا پوشیده که دانشآموز مدرسه دینی «ناجی بشر» در کابل است، به سیانان گفت: «میخواستم در آینده داکتر شوم، اما وقتی طالبان به افغانستان آمدند، همه درهای مکاتب بسته شد.»
نرگس (نام مستعار) ۲۳ ساله از کابل، نیز به سیانان گفت که «من هرگز علاقه به رفتن به مدرسه دینی نداشتم. آنها چیزهایی را که ما باید یاد بگیریم، به ما آموزش نمیدهند.»
نرگس قبل از استیلای طالبان در یک دانشگاه خصوصی اقتصاد میخواند، کار نیمهوقت داشت و شبها نیز بهطور خودآموز انگلیسی یاد میگرفت، اما در آگوست ۲۰۲۱ همه چیز برای نرگس و میلیونها دختر دیگر تغییر کرد.
او با حسرت گفت: «اگر چهارسال پیش از من میپرسیدید که میخواهم با زندگیام چه کنم، آرزوها، اهداف و امیدهای زیادی داشتم. آن زمان میخواستم یک تاجر بزرگ شوم، میخواستم از کشورهای دیگر واردات کنم، میخواستم یک مکتب بزرگ برای دخترها داشته باشم. میخواستم به دانشگاه آکسفورد بروم.»
او که اکنون از همه حقوقش محروم شده است و نسبت به آینده خوشبین نیست و میگوید: «ما برای چه اینقدر تلاش میکنیم؟ برای کدام وظیفه؟ برای کدام آینده؟»
پیشتر نهاد فرهنگی سازمان ملل متحد تصریح کرد که تاکنون محدودیتهای طالبان بر زنان و دختران در افغانستان حدود ۱.۵ میلیون دانشآموز دختر را تحت تأثیر قرار داده است. یونسکو هشدار داد که در صورت ادامه محدودیتها تا ۲۰۳۰، شمار دختران محروم از آموزش به بیش از ۴ میلیون نفر خواهد رسید.
بیشتر بخوانید: ادامه محدودیتهای طالبان تا ۲۰۳۰ «بیش از چهار میلیون دختر را از آموزش محروم میکند»
