د افغانستان د خبریالانو مرکز وايي، چې په کندوز کې د طالبانو د امر بالمعروف او نهی عنالمنکر ریاست په دغه ولایت کې د یوه رسمي حکم په صادرولو سره ټولو دولتي ادارو او رسنیو ته سپارښتنه کړې، چې د ژوندیو موجوداتو انځورونه دې نه خپروي.
دغه بنسټ د چهارشنبې په ورځ (د وري ۲۷مه) په یوه بیان کې زیاته کړې، د طالبانو د امر بالمعروف او نهی عنالمنکر د دغې پرېکړې له اعلان سره سم، کندوز د هېواد څوارلسم ولایت دی چې پهکې رسماً د دغه قانون د پليکېدو سپارښتنه کېږي.
د افغانستان د خبریالانو مرکز په بیان کې راغلي، د طالبانو د امربالمعروف ریاست په کندوز کې د دغې ډلې د والي دفتر ته په لېږل شوي مکتوب کې له ټولو دولتي ادارو غوښتي، چې د غونډو، پروګرامونو او نورو فعالیتونو پرمهال دانځورونو له اخیستلو څخه ډډه وکړي.
د افغانستان د خبریالانو مرکز د دغه بندیز د پراختیا په اړه جدي اندېښنه ښودلې او خبرداری یې ورکړی، چې د دا ډول محدودیتونو دوام کولای شي د معلوماتو خپرېدو، د بیان ازادۍ او معلوماتو ته د ولس د لاسرسي بهیر په جدي توګه محدوده کړي.
همداراز نوموړي مرکز ټینګار کړی، چې له تصویري پوښښ څخه د رسنیو محرومېدل د هېواد د رسنیو له قانونه ښکاره سرعړونه ده.
د افغانستان د خبریالانو مرکز د موندنو له مخې، د ۱۴۰۳ کال د زمري په میاشت کې د دغه قانون له پلي کېدو راهیسې، د ژوندیو موجوداتو د انځورونو خپرېدو بندیز، په رسمي ډول د هېواد په لږترلږه ۱۴ ولایتونو کې پلي شوی دی.
د افغانستان د خبریالانو مرکز د وري په ۸مه هم ویلي و، چې د ژوندیو موجوداتو د انځورونو د خپرېدو بندیز غځول شوی او تر اوسه پورې دغه بندیز د افغانستان په تر ۱۰ ډېرو ولایتونو کې پر رسنیو پلي شوی دی.
د یادونې ده، چې دغه بنسټ په وروستي ځل خبر ورکړی و چې په جوزجان کې د طالبانو د امربالمعروف او نهی عنالمنکر ریاست د رسنیو مسوولانو ته امر کړی، څو د ژوندیو موجوداتو د انځور او فلم له خپرېدو څخه ډډه وکړي.
ځدراڼ د پکتیکا ولایت د ارګون ولسوالۍ یوه خاطره کې وايي، چې دوی د یوه سراچه موټر تالاشي کوله او د پخواني جمهوري نظام تور، سور او زرغون ملي بیرغ یې پکې ولید. نوموړی لیکي: « هلته ما ته دا یوازې د دښمن بیرغ ښکارېده. د دې لپاره چې ځان تورزن ثابت کړم، تر ټولو ور وړاندې شوم او را پرې مې کړ، د موټر ډریور مې را کښته کړ او همدا د رخت له ټوټې جوړ بیرغ مې پرې وخوړ، موټروان د اوبو اجازه غوښته، خو ما د اوبو د څښلو اجازه نه ورکوله».
ځدراڼ زیاتوي، چې موټروان بیرغ په سختۍ تېر کړ او بیا یې د تګ امر ورته وکړ.
نوموړی د کیسې په دود وايي، چې وخت نا وخت به د سړک پر سر تالاشۍ ته هم درېدل او عام موټر به یې تالاشي کول.
هغه زیاته کړې: « نوی چې به چا ته ټوپک په لاس ورغلی و، په هغه کې به توندي او سختدريځي زیاته وه، د مشرانو خبرې یې چندانې په نظامي ډګر کې غوږ ته نه لوېدې. ښايي علت یې دا و چې خپل زړورتوب ثابت کړي».
دا لومړی ځل دی چې د طالبانو یو غړی د افغانستان د پخواني جمهوري دولت سره د جګړې پر مهال له خپلې سختدریځۍ پرده پورته کوي او په جګړه کې پر ملکي وګړو د شوې سختۍ کیسه کوي.
نوموړي په دغه کتاب کې په پاکستاني شناختي کارډ د تګ راتګ، د یو کس د ترور کولو او دغه راز د امریکايي زنداني او نورو طالب قوماندانانو په اړه هم خپلې خاطرې لیکلې دي.
د خالد ځدراڼ یادې کیسې ته په ټولنیزو رسنیو کې ګڼو کاروونکو غبرګونونه ښودلي او دا چاره یې وحشیانه بللې ده.