ایالات متحده در چارچوب تعامل با طالبان، جایزه ۱۰ میلیون دالری تعیینشده برای سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان را لغو کرده و برای رهاسازی زندانیان امریکایی با طالبان وارد تعامل شده است.
مجله اکونومیست همچنین به دیدار هفتهوار مقامات طالبان با دیپلوماتهای امریکایی در قطر نیز اشاره کرده است؛ دیدارهای که بر محور حقوقبشر، مبارزه با مواد مخدر و تروریسم بوده است.
بیشتر بخوانید: نگاه کاخ سفید به طالبان
علاوه بر امریکا، آلمان نیز در ماه جولای سال جاری دو دیپلومات طالبان را در برلین و بن پذیرفت تا برای اخراج پناهجویان «مجرم» افغان با آنان هماهنگی کند.
وزیر داخله آلمان گفته بود که برای بازگرداندن پناهجویان «مجرم» افغان حاضر به تعامل با طالبان است.
بهرغم هشدار سازمانهای بینالمللی مبنی بر ناامن بودن افغانستان برای بازگشتکنندگان، آلمان در دور دهها پناهجوی افغان را اخراج کرده است.
بیشتر بخوانید: وزیر داخله آلمان: آماده توافق با طالبان برای بازگرداندن افغانهای مجرم هستیم
بریتانیا نیز در یک اقدام کمسابقه، به خواسته طالبان از پذیرش دیپلوماتهای دولت پیشین افغانستان امتناع ورزیده است.
این کشور همچنین یک نماینده ویژه در افغانستان دارد که از بدو انتصاب در ماه جون حداقل یکبار با مقامات طالبان دیدار کرده است.
افزون بر آن، اتحادیه اروپا نیز یک نمایندگی در کابل دارد. ناروی نیز در ماه جنوری یک دیپلومات طالبان را پذیرفت و سوئیس نیز در ماه مارچ دفتر بشردوستانه خود را دوباره در افغانستان بازگشایی کرد.
اکونومیست نوشته است که هرچند کشورهای منطقه و جهان، به رسمیتشناختن طالبان را مشروط به تامین حقوق بشر بهویژه حقوق زنان و تشکیل دولت فراگیر کرده بودند، اما اخیرا روسیه دولت طالبان را به رسمیت شناخته است و بسیاری از کشورهای دیگر نیز بهطور غیررسمی در حال پیروی از این روند هستند.
بیشتر بخوانید: روزنامه لوموند: کشورهای غربی برای بازگشت طالبان به جامعه بینالمللی همسو شدهاند
هماکنون حدود ۱۵ کشور عمدتا منطقهای در کابل سفیر دارند از جمله چین، روسیه، ایران و چندین کشور خلیج فارس. شماری از کشورهای دیگر نیز در سطح پایینتری از نمایندگی دیپلوماتیک فعالیت میکنند.
علاوه بر روابط دیپلوماتیک، تعاملات تجاری طالبان با کشورهای منطقه بهویژه روسیه و چین توسعه یافته است.
یک دیپلومات مستقر در کابل به اکونومیست گفته که «وقتی طالبان بخواهد بین یک قرارداد انرژی با اوزبیکستان و یک موعظه غربی درباره تحصیل دختران انتخاب کند، تصمیم واضح است.»
این نشریه همچنین به شکست تدریجی جبهات مخالف طالبان در چهار سال اخیر نیز اشاره کرده و نوشته است که «برگ برنده طالبان، قدرت و استحکام رژیم آنهاست.»
این مجله نوشت که «نکته کلیدی این است که هیچ اپوزیسیون قابل اعتمادی، چه در داخل افغانستان و چه در تبعید، وجود ندارد. طالبان آنقدر احساس امنیت میکند که برای صرفهجویی در هزینه، دستگاه امنیتی خود را کاهش دادهاست.»
با این حال، کاهش کمکهای بشردوستانه امریکا، بازگرداندن مهاجران از سوی ایران و پاکستان و خشکسالی هنوز میتواند برای حاکمیت طالبان ناپایداری ایجاد کند.