منابع محلی در ولایت بامیان میگویند در اثر درگیرهای اخیر در ولسوالی بلخاب، حدود ۱۵۰۰ خانواده به ولسوالی یکاولنگ بامیان پناه آوردهاند و اکنون در شرایط سختی به سر میبرند. شماری از کاربران شبکههای اجتماعی برای حمایت از آوارگان جنگ بلخاب، کارزار جمعآوری کمک راهاندازی کردهاند.
بر اساس گزارشها، با شروع حمله طالبان به ولسوالی بلخاب، شماری از ساکنان محل به دلیل ترس از جنگ خانههای شان را ترک کردهاند. برخی از خانوادهها به کوهها فرار کرده و شماری هم از ولسوالی بلخاب به مناطق همجوار بیجا شدهاند.
منابع محلی در بامیان میگویند آوارگان جنگ بلخاب اکنون در این ولایت بدون سرپناه، آب و غذا به سر میبرند.
همزمان، شماری از کاربران شبکههای اجتماعی طی فراخوانی، کارزار جمعآوری کمک به آوارگان جنگ راهاندازی کردهاند. این کاربران گفتهاند که آوارگان جنگ بلخاب نیاز به غذا، دوا و سرپناه دارند.
طالبان در روزهای اخیر برای سرکوب مولوی مهدی، تنها فرمانده هزاره تبار و ناراضی خود، هزاران نیروی نظامی به ولسوالی بلخاب ولایت سرپل اعزام کردند. پس از سه روز جنگ، مقامهای طالبان گفته اند که این ولسوالی از کنترل نیروهای طرفدار مولوی مهدی خارج شده و جنگ در منطقه به پایان رسیده است.
با این حال، شماری از نهادهای حقوق بشری و مدافعان حقوق بشر از احتمال کشتار غیرنظامیان توسط طالبان در ولسوالی بلخاب ابراز نگرانی کردهاند.
با شروع درگیریها، گزارشهای مبنی بر قتل غیرنظامیان توسط طالبان در بلخاب، منتشر شد. اما سخنگوی طالبان میگوید به کسی "ظلم و ستم نشده" و "تبلیغات درباره تلفات غیرنظامیان در بلخاب حقیقت ندارد".
ذبیحالله مجاهد گفت که در بلخاب "مردم در آرامش و امنیت به سر میبرند."
سازمان عفو بینالملل از اعدام صحرایی و آسیب رساندن به غیرنظامیان در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل به شدت اظهار نگران کرد.
هزاران شهروند مناطق قبایلی پاکستان حدود یک دهه پیش زمانی که نیروهای پاکستانی جنگجویان طالبان را در شمال این کشور سرکوب میکردند به افغانستان فرار کردند.
نجیب خان ۳۰ ساله گفته است:" کاش من در بین کشته شدگان بودم، قلبم خیلی رنج میکشد، ما با تمام سختیهای که میتوانید تصور کنید روبه رو استیم."
او همچین میگوید که حدود دوماه پیش ۲۸ عضو خانوادهاش را در حملات هوایی نیروهای پاکستانی از دست داده است.
پاکستان مدعی است که طالبان پاکستانی در خاک افغانستان فعالیت دارند و از حمله خود بر ضد نیروهای این کشور از داخل افغانستان سازماندهی میکند.
نیروهای پاکستان همواره ولایت شرقی و جنوب شرقی افغانستان را هدف حمله های راکتی و هوایی قرار داده است.
حضرت عمر ۲۵ ساله یکی مهاجر دیگر پاکستانی میگوید که آنها هنگام زلزله فکر میکردند که دوباره روستای شان مورد حمله پاکستان قرار گرفته است.
او افزود:"همانطور که این یک منطقه مرزی است، ما فکر می کردیم پاکستان خانههای ما را بمباران می کند."
شریف الله نیز که در سال ۲۰۱۰ از پاکستان فرار کرده است، میگوید پاکستان خانههای ما را در وزیرستان ویران کرد و حالا سر ما در خاک افغانستان بمب میریرزد. او افزود: "حالا پس از زلزله فرزندان ما شبها نمیتواننند بخوابند."
شریف الله میگوید زندگی برای آنان بسیار سخت شده زیرا به گفته او هیچ کسی به فکر آنها نیست.
درخواست دوباره کمک از سوی طالبان
کشورها و نهادی بین المللی زیادی برای زلزله زدگان اعلام کمک کردهاند اما وزارت صحت طالبان میگوید که هنوز هم به کمک فوری نیاز دارد.
قلندر عباد، وزیر صحت عامه این گروه روز دوشنبه در نشست خبری در کابل گفت که آسیب دیدگان در فضای باز زندگی میکنند، اگر کمک صورت نگیرد آنان به بیماریهای گوناگون گرفتار خواهند شد.
به گفته آقای عباد در زلزله چهارشنبه هفته گذشته در خوست و پکتیکا بیش از هزار نفر جان باختند و حدود ۳۵۰۰ نفر زخمی شدهاند.
سرپرست وزارت صحتعامه طالبان بروز بیماریهای روانی در میان خانوادههای قربانیان و آسیبدیدگان زلزله را تأیید کرده، اما گزارشها درباره بیماریهای واگیر نظیر کولرا در میان زلزلهزدگان را رد کرده است.
