معاون رئیسالوزرای طالبان: کسانی که کشور را فروختند "پیروزی طالبان" را روز سیاه میخوانند
عبدالسلام حنفی، معاون رئیس والوزرای طالبان در واکنش به نامگذاری ۱۵ آگست از سوی بسیاری افغانها به عنوان روز سیاه در تاریخ افغانستان، گفته است که این روز را کسانی "روز سیاه" مینامند که کشور خود را فروختند.
او گفت که این روز برای "مجاهدین و ملت مجاهد" روز افتخار است.
آقای حنفی در مراسمی به مناسبت اولین سالگرد ورود طالبان به کابل گفت: "افرادی ارزشهای کشور و ملت را پایمال کردند، برای خوشی اشغالگران مردم خود را میکشتند و کشور خود را ویران میکردند، روز سیاه است."
این مقام ارشد طالبان همچنین گفت که فساد اداری در حکومت پیشین به اوجش رسیده بود و مقامهای پیشین حدود ۶۰ میلیارد افغانی دوسیه دارند.
او ادعا کرد که فساد اداری و اخلاقی در حکومت طالبان صفر شده است.
این در حالی است که بسیاری افغانها به خصوص در فضای مجازی از پانزدهم آگست به عنوان روز سیاه در تاریخ افغانستان یاده کردهاند که با ورود طالبان به کابل رقم خورد.
به باور این افراد، با بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان تمامی دستآوردهای بیست سال اخیر که با دشواریهای فراوان بهدست آورده بودند، بهخصوص در عرصه حقوق زنان و آزادیهای مدنی از دست داد.
طالبان تقدیر شوند
همزمان، امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان در این مراسم که در استدیوی تلویزون ملی افغانستان برگزار شده بود گفت که طالبان خواهان تعامل مثبت است، زیرا با مخالفان خود رفتار نیک انجام داده، همه را عفو کرده و از آنها حفاظت میکند.
او افزود که رفتار طالبان باید تقدیر شود.
متقی گفت که دامن زدن به بیثباتی افغانستان به نفع جهان نیست و نیاز است بجای وضع محدودیت بر طالبان با این گروه همکاری شود.
وزیر خارجه طالبان گفته است که این گروه خواهان روابط نیک با همه کشورها است، سیاست اقتصاد محور در پیش دارد و با هیچ طرفی در تنش نیست.
همچنین رییسالوزرای طالبان در پیامی گفته است که جهان باید ارتباط خود را با این گروه محکم کند زیرا این گروه تهدیدی برای هیچ کشوری نیست.
طالبان در حالی یک سالگی پیروزی خود را جشن گرفتهاند که بیشتر شهروندان کشور این روز را روز سیاه و عقبگرد کشور میدانند.
با حاکمیت طالبان نیروهای مسلح افغانستان که حکومت اشرف غنی شمار آنها را بیش از ۳۰۰ هزار نفر اعلام کرده بود، فروپاشید. این تنها فروپاشی ارتش در تاریخ افغانستان نبود. با پیروزی مجاهدین در دهه هفتاد خورشیدی ارتشی را که اتحاد جماهیر شوروی آموزش و تجیهز کرده بود، هم متلاشی شد.
در سال گذشته علاوه بر فروپاشی ساختاری، تمامی تجهیزاتی که ناتو و امریکا در اختیار ارتش افغانستان قرار داده بودند نیز به تصرف طالبان درآمد.
در فبروری سال ۲۰۲۰ وقتی توافقنامه دوحه میان امریکا و طالبان به امضا رسید، جنگ در مقابل نیروهای امریکایی و ناتو از سوی طالبان عملاً متوقف شد و فقط در مقابل ارتش افغانستان ادامه داشت. این جنگ که بسیار خونین و پرتلفات بود، رسما در روز پانزدهم آگست سال ۲۰۲۱ از سوی رهبر طالبان با اعلان عفو عمومی پایان یافت.
بسیاری از آگاهان به این باور اند که عفو عمومی طالبان فریبی بیش نبود، زیرا این گروه با تحکیم قدرت انتقام گیری از اعضای ارتش را آغاز کردند.
انتقام
نیویورک تایمز در ماه حمل امسال گزارش داد که در حدود ۴۹۰ تن از نظامیان افغانستان به دست طالبان کشته و یا ناپدید شدهاند. هرچند سخنگوی طالبان آن زمان این خبر را رد کرد؛ اما اسنادی که بیشتر آنها تصویری است و توسط خود طالبان در زمان شکنجه و گشتتن این نظامیان گرفته شدهاند، خبر نیویورک تایمز را تایید میکنند. در ضمن چندین سازمان بینالمللی و نهاد حقوق بشری دیگر هم این انتقامگیری را با گزارشهای دقیقی از داخل افغانستان تایید کردهاند.
انتقامگیری طالبان تنها محدود به نظامیان نیست. این گروه بر اساس گزارشها، فعالان حقوق بشر، اعضای حکومت سابق، خبرنگاران، سیاسیون و نیروهایی خیزش مردمی را نیز تعقیب و از آنها انتقام میگیرد.
چیزی که برای ناظران اوضاع افغانستان شاید بیشتر از همه نگرانکننده باشد، پاکسازی افغانستان از مخالفان، سیاسیون، فعالان مدنی و حتی رسانهای و به جای آن میدان دادن و پناه دادن به گروههای جهادی و تروریستی در قلمرو افغانستان است.
"تروریسم بینالمللی" در افغانستان
بنا به گزارشهایی که در سال ۱۳۹۶ از سوی وزارت داخله جمهوری افغانستان نشر شد علاوه بر چند گروه و شاخه طالبان، حدود ۱۶ گروه مسلح دیگر شامل سازمان القاعده، داعش، تحریک طالبان پاکستان، جنبش اسلامی ازبکستان، لشکر طیبیه و جنبش ترکستان شرقی در مناطق تحت اداره طالبان فعالیت داشتهاند.
طالبان ضمن اینکه پس از حاکمیت خود این گروهها را از افغانستان نراندند، بلکه زمینه حضور بیشتر آنها را هم فراهم کردند. چنانچه برخی کارشناسان به این باور اند که ولایتهای کنر، پکتیا، خوست، پکتیکا، بدخشان و حتی غزنی حالا همانند وزیرستان شمالی به جولانگاه دهها گروه تندرو و ستیزهطلب تبدیل شده است.
طالبان پس از پیروزی حتی حضور جنگجویان عرب را در افغانستان را پنهان نکردند. ذبیحالله مجاهد گفت که بسیاری از این نیروها در آنچه او جهاد افغانستان خواند سهم گرفتهاند و حتی با دخترهایی از خانوادههای افغان ازدواج کردهاند که به این ترتیب آنها مستحق دریافت شناسنامه و پاسپورت افغانی هم میشوند.
ایمن الظواهری، رهبر القاعده اخیراً در شیرپور کابل با حمله هواپیمای بیسرنشین امریکا کشته شد. این خبر دنیا را تکان داد و به ادعای مخالفان و سیاستمدران مخالف توافق امریکا و طالبان مبنی بر اینکه با تسلط این گروه بر افغانستان این کشور را به پایگاه تروریسم بینالمللی تبدیل کرده است، صحه گذاشت.
مقاومت داخلی
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، در جریان یک سال گذشته حدود هفت جبهه نظامی و جریانهای سیاسی علیه طالبان اعلام حضور کردهاند.
علاوه بر گروه داعش، جبهه مقاومت ملی، جبهه آزادگان، حرکت اسلامی ملی آزادگان، چریکهای نور، شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان و جبهه ملی آزادگان افغانستان از جمله نیروهای است که عملا درگیر نبرد مسلحانه با طالبان هستند.
موجودیت شماری از نیروهای مقاومت ملی و درگیریهای پراکننده در شماری از ولایتهای شمالی نشان دهنده این واقعیت است که پس از تسلط طالبان، امنیت و ثبات سراسری در افغانستان تامین نشده است.
برخی از کارشناسان معتقدند که بعد از فروپاشی ارتش افغانستان و خروج امریکا و ناتو، نبرد رو در دو در افغانستان به جنگ چریکی تغییر شکل و ماهیت داده و امنیت سرتاسری که طالبان مدعی آن هستند، سرابی بیش نیست.
فرماند کل ارتش ایران میگوید که درگیریهای مرزی با طالبان باید از راه دیپلوماتیک حل شود و نیازی به دخالت نظامی نیست.
سید عبدالرحیم موسوی گفته است که دلیل عمده درگیری مرزی این است که طالبان هنوز نظم مطلوب را پیدا نکردهاند و دو طرف باید باهم بنشینند و این مشکلات را برطرف کنند.
فرمانده ارتش ایران به خبرگزاری فارس گفته است که با تغییر حکومت در افغانستان هنوز نظم لازم در آن کشور برقرار نشده و گاهی بهدلیل سو تفاهم، درگیریهای کوچکی رخ میدهد و به سرعت تمام میشود.
او افزود:" امیدواریم هرچه زودتر مسئولان سیاسی این اختلافات را برطرف کنند."
فرمانده ارتش ایران از کشته شدن یک نیروی مرزی این کشور در درگیری با طالبان اظهار بی اطلاعی کرد اما افزود که گاهی در درگیریهای مرزی تیر اندازی پراکنده وجود دارد.
موسوی میگوید که دشمنان ایران، دوستی ایران و افغانستان را نمیخواهند از همین رو در تلاش ایجاد اختلاف بین دو کشور اند.
این درحالیست رسانههای ایران در ماه سرطان امسال به نقل از فرماندار شهرستان هیرمند استان سیستان و بلوچستان گزارش داد که یک نیروی مرزی این کشور به نام محمد صیادی در درگیری در مرز افغانستان کشته شده است.
پس از به قدرت رسیدن طالبان، افراد این گروه بارها با مرزباران ایرانی درگیر شدند.
طالبان روز دوشنبه در حالی "سالگرد پیروزی" شان را جشن گرفتند که افغانستان با فقر فزاینده، خشکسالی، سوءتغذیه و کمرنگ شدن امید زنان دست و پنجه نرم میکند.
رویترز در گزارشی میگوید هرچند طالبان امنیت نسبی در افغانستان آوردهاند، اما چشمانداز این کشور برای بسیاری تیره و تار است.
رویترز میگوید برخی از مردم در کابل به مناسبت یک سالگی پیروزی طالبان، تیراندازی شادیانه کردند، اما شهر ۴.۵ میلیون نفری یک سال پس از ورود این گروه آرام بود.
تهیه کنندگان این گزارش میگویند از زمانی که طالبان روی کار آمده، افغانستان امنتر است، اگرچه شاخه محلی داعش چندین حمله انجام داده است.
با این حال، به باور رویترز این امنیت نسبی نمیتواند ابعاد چالشی را که طالبان برای قرار دادن افغانستان در مسیر رشد اقتصادی و ثبات با آن مواجه است، بپوشاند. فشارهای زیادی بر اقتصاد وجود دارد که عمدتاً ناشی از انزوای این کشور است زیرا دولتهای خارجی از بهرسمیت شناختن حاکمان آن خودداری میکنند.
علاوه بر این، کمکهای انکشافی که افغانستان به شدت به آن متکی بود، قطع شده است. جامعه جهانی برای ادامه این کمکها از طالبان تقاضا کردهاست که به حقوق افغانها، به ویژه دختران و زنانی که دسترسیشان به کار و تحصیل محدود شده است، احترام بگذارند.
در همان حال، طالبان خواستار آزادسازی ۹ میلیارد دالر ذخایر بانک مرکزی در خارج از افغانستان هستند، اما مذاکرات با ایالات متحده با موانع برخورده است. از جمله اینکه امریکا خواستار آن است که یکی از اعضای تحریم شده طالبان از سمت خود به عنوان معاون بانک مرکزی افغانستان کناره گیری کند.
اما طالبان از تسلیم شدن به این خواستهها خودداری میکنند و میگویند که آنها به تمام حقوق افغانها در چارچوب تفسیر خود از قوانین اسلامی احترام میگذارند.
رویترز به این باور است تا زمانی که یک تغییر عمده در موضع هر یک از طرفین رخ ندهد، هیچ راه حلی فوری برای قیمتهای رو به افزایش، افزایش بیکاری و گرسنگی که با فرا رسیدن زمستان بدتر می شود، وجود ندارد.
چشمانداز تیره و تار آینده
آمنه آرزو، یک داکتر از ولایت غزنی در جنوب شرقی به رویترز گفت: "ما همه به سوی تاریکی و بدبختی میرویم." مردم آیندهای ندارند، به ویژه زنان."
حدود ۲۵ میلیون از شهروندان افغانستان در حال حاضر در فقر زندگی می کنند، بیش از نیمی از جمعیت، و سازمان ملل تخمین میزند که بهدلیل رکود اقتصادی، ممکن است در سال جاری تا ۹۰۰ هزار شغل از بین برود.
فاطمه که در ولایت هرات در غرب افغانستان زندگی میکند، هم گفت که در طول یک سال گذشته متوجه بهبود امنیت شده است، اما با ناراحتی خاطرنشان کرد که مکاتب دخترانه بسته شده و فرصتهای شغلی برای زنان وجود ندارد.
مانند بسیاری از افغانها، او از ترس انتقام خواست که فقط از نام کوچکش استفاده شود.
جاوید، اهل ولایت جنوبی هلمند، که در گذشته شاهد نبردهای شدید بود، گفت که از زمانی که طالبان به قدرت بازگشتند، امنیت به طرز چشمگیری بهبود یافته است، اما تورم بهطور افسارگسیخته افزایش یافته است.
آخرین باری که طالبان در اواخر دهه ۱۹۹۰ بر افغانستان حکومت کردند، زنان نمیتوانستند کار کنند، دختران از تحصیل منع شدند و قوانین سختگیرانه اسلامی به طرز وحشیانهای از جمله از طریق اعدام در ملاء عام اجرا شد.
جامعه مدنی و رسانههای مستقل نیز کاهش یافته و بسیاری از اعضای آن افغانستان را ترک کردهاند. نمایندگی سازمان ملل در افغانستان در بررسی اخیر خود گفت که این گروه با دستگیری روزنامه نگاران، فعالان و معترضان، زمینه مخالفت را محدود کرده است.
اما سخنگوی طالبان با رد گزارش سازمان ملل میگوید که بازداشتهای خودسرانه را اجازه نمیدهند.
نویسندگان گزارش میگویند که طالبان از طریق یک اداره موقت با وزرای سرپرست افغانستان را اداره میکنند که تصمیمات آن از سوی رهبر معنوی این گروه که در شهر جنوبی قندهار مستقر است، ممکن است لغو شود.
هنوز هیچ تصویر که مشخص کند رهبر این گروه زنده است، منتشر نشده است.
برخی از کارشناسان حقوق میگویند که روشن نیست قوانین حقوقی و اخلاقی شریعت چگونه در عمل تفسیر و اعمال میشود.
زلمی نشاط، کارشناس قانون اساسی افغانستان که قبلا به عنوان مشاور دولت کار میکرد، به رویترز گفت: "بدیهیترین مشکل این است که قانون یکسانی ندارد."
با گذشت یک سال از روی کار آمدن طالبان یک روزنامه هالندی میگوید صدها نفری که برای ارتش، سفارتخانه یا گروههای امداد هالند کار میکردند، هنوز منتظر تخلیه هستند.
سخنگوی وزارت خارجه هالند به شبکه تروو گفته که مشخص نیست تا پایان ماه سپتامبر همهای این افراد از افغانستان تخلیه شوند.
روزنامه ولکس کرانت گزارش داده است که ششصد نفر در لیست تخلیه هستند با این حال برنامه خروج این افراد متوقف خواهد شد.
به نوشته این روزنامه صدها نفر دیگر هم که در لیست نیستند و مستحق تخلیهاند، در بلاتکلیفی بسر میبرند.
از زمان سقوط کابل بهدست طالبان بیش از دو هزار نفر به هالند منتقل شدهاند. بیشتر این افراد بهدلیل کمبود مسکن، در کمپهای ویژه پناهندگان زندگی میکنند.
به گزارش این روزنامه جمعه گذشته در یک پرواز اختصاصی ۱۸۴از پاکستان به هالند منتقل شدند. مجموع افرادی که از اسلامآباد به هالند انتقال یافتهاند به حدود هفتصد نفر میرسد.
وزارت خارجه هالند گفته که نداشتن مدارک سفر بزرگترین مشکل تخلیه افغانهای در معرض خطر از افغانستان است.
طالبان و مردم افغانستان نگاه متفاوتی به ۲۴ اسد دارند. طالبان از این روز به عنوان جشن پیروزی تجلیل میکنند؛ در حالی که برای بسیاری از مردم، این روز یادآور یک تراژدی است.
۲۴ اسد برای طالبان ثروت و قدرت به ارمغان آورد، اما نان را از دهان مردم گرفت و بسیاری از آزادیها را سلب کرد.
آمار و اطلاعاتی که توسط نهادهای بینالمللی و رسانههای مستقل در یک سال گذشته منتشر شده، از یک فاجعه تمامعیار بشری در افغانستان خبر میدهد.
طالبان در یک سال گذشته نتوانستند از حملات خونین داعش در شهرهای مختلف افغانستان جلوگیری کنند و منازعه مسلحانه میان طالبان و جبهات مخالف این گروه در بخشهایی از افغانستان ادامه یافت.
برخلاف وعده طالبان مبنی بر عفو عمومی این گروه بازداشت گسترده و کشتار کارمندان دولت پیشین و مخالفان خود را به راه انداختند. قتل، کشتار و شکنجه دولتی در یک سال گذشته به یک رویه معمول بدل شد، صدها هزار فرصت شغلی از بین رفت، بخشهای اقتصاد، آموزش و پرورش و نهادهای ارائهکننده خدمات عامه با فروپاشی روبر شدهاند.
خبرها از شهرهای افغانستان میرساند که هر روز صف گداهای نشسته در کنار نانواییها طویلتر میشود. آمار نوزادانی که از گرسنگی جان میدهند با سرعت بالا میرود و مردم در این یک سال به فروش اعضای بدن و فرزندان خود روی آوردهاند.
طالبان همچنین با لغو قانون اساسی مصوب ۱۳۸۲ محدودیتهای گستردهای علیه حقوق مدنی و سیاسی شهروندان وضع کردند و حقوق بشری مردم را به گستردگی نقض کردند.
از امارت اسلامی طالبان به عنوان تنها دولتی در جهان نام برده میشود که آپارتاید جنسیتی را علیه زنان به اجرا درمیآورد.
طالبان در این یک سال مانع بازگشایی مکتبهای دخترانه در افغانستان شدند و در بسیاری از مکاتب پسرانه درس جریان ندارد.
با این حال این گروه در یک سال گذشته دیده میشود که ۲۴ اسد، منبع یک ثروت انبوه را در دسترس گروه طالبان قرار داده است.
یک گزارش کانگرس امریکا نشان میدهد که پس از خروج نیروهای امریکا از افغانستان، تجهیزات نظامی به ارزش حدود ۷ میلیارد دالر در این کشور به دست طالبان افتاده است.
۷۸ هواپیمای ساخت امریکا به دست طالبان افتاده که ارزش آنها حدود یک میلیارد دالر برآورد شده است.
در گزارش پنتاگون، وزارت دفاع امریکا آمده است که پس از ۲۴ اسد مجموعا بیش از ۹ هزار مهمات هوا به زمین به ارزش بیش از شش و نیم میلیون دالر در افغانستان باقی مانده است.
طالبان در حال حاضر در مجموع به بیش از ۹۶ هزار موتر نظامی دسترسی دارند.
در همین حال یک گزارش فارین پالیسی نشان میدهد که سراجالدین حقانی، رهبر شبکه حقانی و وزیر دفاع طالبان در حال گسترش کنترول خود بر معادن افغانستان است.
در این گزارش آمده است که سراجالدین حقانی مدتهاست که بر منبع عظیمی از کرومیت که از نزدیک کابل تا پاکستان امتداد دارد، تسلط داشته و میداند زیر زمین چه چیزی وجود دارد.
تسلط حقانی بر آنچه در بالای زمین اتفاق میافتد برای او اهمیت دارد. تسلط بر لاریها، جادهها، مالیات و افرادی که به عنوان مسئولین مرزها تعیین میشوند.
این روزنامه به نقل از کارشناسی نوشته است: شبکه حقانی در حال حاضر بسیاری از درآمدهای بخش معدن را نگه میدارد. ممکن است بسیاری از آن در نهایت به خلیج فارس منتقل شود.
گروه طالبان در یک سال گذشته در حال مذاکره با کشورهای چین، پاکستان و ایران بوده است تا چگونه منابع سرشار معدنی افغانستان را در اختیار آنها قرار دهد. در این سال مقامات این کشورها بارها به کابل رفتوآمد کردهاند و در مورد گسترش مبادلات اقتصادی با رهبران طالبان گفتگو کردند.
در همین راستا پاکستان واردات زغال سنگ از افغانستان را در بدل کلدار به جای دالر آغاز کرده است تا با این اقدام، ارز گرانبها را ذخیره کند و به منبع برق ارزان دسترسی داشته باشد.
بانک مرکزی افغانستان تحت مدیریت طالبان در این مدت از دریافت دهها بسته پول نقد مجموعاً به ارزش نزدیک به یک میلیارد دالر از سوی جامعه جهانی خبر داده است.
این گروه در سالی که گذشت با استفاده از خشونت و اجبار، دست به جمعآوری عشر و ذکات از کسبهکاران، زمینداران، دکانداران و طبقات مختلف جامعه زدهاند.
این گروه با زور اسلحه، از مردمی که زیر خط فقر زندگی میکردند، "زورگیری" کردند.
نشریه اکانمیست چاپ لندن در ماه جوزا گزارش داد که طالبان "در جمعآوری مالیات" موفقتر از حکومت پیشین افغانستان عمل کردهاند.
این نشریه نوشت که طالبان در زمینه جمعآوری پول از مردم چنان موفقانه عمل کرده که کسی از آنها انتظار نداشت.
اکانمیست میگوید تجربه طالبان به عنوان یک نیروی شورشی در ۲۰ سال گذشته در زمینه جمعآوری سهمی از محصول کشاورزان را به عنوان عشر و زکات و دیگر صدقات مذهبی به این گروه کمک کرده تا از سرتاسر کشور پول جمعآوری کنند.
در این تصویر، طالبان همانند یک اژدها بر ویرانیهای سرشار از گنج و ثروت چنبره زده است، در حالی که مردم افغانستان در یک دشت بیآب و علف در جستجوی لقمهای نان دست نیاز دراز کردهاند و در حسرت اندک آزادیهای ممکن، زانوی غم در بغل گرفتهاند.