طالبان یک نفر را در لغمان اعدام کرد

طالبان یک مرد را در شهر مهترلام، مرکز ولایت لغمان، به اتهام ارتکاب چند قتل اعدام کرد. دادگاه عالی طالبان روز سهشنبه (۳۰ جوزا) در اعلامیهای نوشت که این فرد با حضور مردم و مقامهای این گروه «قصاص شده است.»

طالبان یک مرد را در شهر مهترلام، مرکز ولایت لغمان، به اتهام ارتکاب چند قتل اعدام کرد. دادگاه عالی طالبان روز سهشنبه (۳۰ جوزا) در اعلامیهای نوشت که این فرد با حضور مردم و مقامهای این گروه «قصاص شده است.»
دادگاه عالی طالبان در مورد نوع «قصاص» این شهروند توضیح نداده، اما یکی از شاهدان عینی به افغانستان اینترنشنال گفت که هفت گلوله به سوی این فرد شلیک شد.
این شاهد عینی ساکن ولایت افزود که طالبان ساعت ۸ صبح ساکنان این شهر را به مسجد عیدگاه مهترلام فراخواندند و «قصاص» در صحن مسجد انجام شد.
شماری از باشندگان لغمان گفتند که طالبان به آنها اجازه ندادند از صحنه اعدام عکاسی کنند. اعضای طالبان از مردم خواستند که تلفن خود را در خانه بگذارند.
دادگاه عالی طالبان در اعلامیه خود نوشته است که «حکم قصاص» این مرد را دادگاههای ابتدایی، مرافعه و تمییز طالبان صادر کرده بودند و این حکم به تایید هبتالله آخندزاده، رهبر این گروه هم رسیده بود.
دادگاه عالی طالبان اخیراً اعلام کرد که در سراسر افغانستان حکم قصاص ۱۷۵ نفر و سنگسار کردن ۳۷ نفر صادر شده است.
عبدالمالک حقانی، معاون دادگاه طالبان گفت که دادگاههای این گروه برای شماری دیگر حکم کشتن زیر آوار دیوار صادر کردهاند.
نهادهای حامی حقوق بشری بارها خواستار توقف مجازات علنی شهروندان شده و گفتهاند که متهمان به وکیل مدافع و خدمات حقوقی دسترسی ندارند.

هیئت روسیه در پنجاهوسومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل گفت باید جمعآوری اطلاعات در مورد جنایات جنگی که ایالات متحده و ناتو در افغانستان مرتکب شدهاند، ادامه یابد. یک دیپلومات روس در این نشست گفت جامعه جهانی باید این جنایات را به خاطر بسپارد.
پنجاهوسومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل روز دوشنبه (۲۹ جوزا) در مقر سازمان ملل در هالند برگزار شد.
یاروسلاو یریومین، دیپلومات روس در این نشست بررسی و علنیسازی جنایاتی را که نظامیان امریکایی و ناتو در طول حضور بیست ساله خود در افغانستان مرتکب شدهاند، «مهم» خواند.
به نقل از خبرگزاری تاس، این دیپلومات روسی در سخنرانی خود افزود: «ما از حکومت موقت افغانستان [طالبان] میخواهیم تا به وعده خود مبنی بر تشکیل یک نظام فراگیر با در نظر داشت منافع گروههای قومی و سیاسی و تضمین حقوق اساسی افراد عمل کند.»
این دیپلومات روس در ادامه سخنرانیاش از طالبان خواست تا به تعهدات خود برای مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر نیز عمل کند.
او ضمن اشاره به اولویت روسیه مبنی بر تسهیل امنیت و ثبات در افغانستان، گفت که تنها «صلح بلندمدت» میتواند به توسعه مطلوب کل منطقه کمک کند.
یاروسلاو یریومین همچنین امریکا و متحدانش را متهم کرد که کمکهای بشردوستانه به مردم افغانستان را سیاسی ساختهاند.
پیش از این نهادهای حقوق بشری نیز خواهان بررسی اتهامهای جنایات جنگی نیروهای نظامی ایالات متحده و ناتو در جریان جنگ بیست ساله این ائتلاف در افغانستان شده بودند.
پارسال دیدهبان جهانی حقوق بشر با نشر گزارشی درباره حملات امریکا در برخی نقاط افغانستان، خواستار بررسی حملات ارتش ایالات متحده در افغانستان در دادگاه لاهه شده بود.
در پنجاهوسومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل که افغانستان اینترنشنال نیز آن را پخش کرد، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل تازهترین گزارش خود را از وضعیت حقوق بشر در افغانستان اعلام کرد.
در این نشست نمایندگان کشورهای مختلف به نوبت درباره این گزارش و وضعیت حقوق بشر، به ویژه محدودیتهایی که طالبان علیه زنان وضع کرده است، سخن گفتند.
این نمایندگان از جامعه جهانی خواستند که موارد نقض حقوق بشر در افغانستان را از نزدیک زیر نظر داشته باشد و طالبان را برای تغییر رفتارشان تحت فشار قرار دهد.

عفو بینالملل از پاکستان خواست دستگیری خودسرانه و آزار و اذیت پناهجویان افغان را فورا متوقف کند. در بیانیه عفو بینالملل آمده است پناهجویان افغان در پاکستان در معرض موجهایی از بازداشتهای خودسرانه و تهدید برای اخراج قرار گرفتهاند.
عفو بینالملل روز سهشنبه (۳۰ جوزا) با انتشار گزارشی به مناسبت روز جهانی پناهندگان نسبت به وضعیت پناهجویان افغان در پاکستان ابراز نگرانی کرد.
سازمان ملل از ۲۰ جون، مصادف با ۳۰ جوزا همهساله به عنوان روز بینالمللی پناهنده تجلیل میکند.
پس از سقوط کابل به دست طالبان در ۲۴ اسد ۱۴۰۰ موجهایی از پناهجویان افغان به پاکستان و ایران سفر کردند تا بتوانند از این دو کشور با استفاده از برنامه اسکان مجدد و ویزاهای بشردوستانه، به یکی از کشورهای غربی سفر کنند.
بسیاری از این پناهجویان از ترس آزار و شکنجه طالبان مجبور به ترک سرزمین خود شدهاند.
براساس گزارش عفو بینالملل این بسیار نگرانکننده است که وضعیت پناهندگان افغان در پاکستان مورد توجه بینالمللی قرار نمیگیرد. از آنجا که این پناهجویان نمیتوانند به خانه برگردند یا برای همیشه در پاکستان بمانند، در موقعیت دشواری گرفتار میشوند که هیچ راه گریزی از آن وجود ندارد.
دینوشیکا دیسانایاکه، مدیر منطقهای عفو بینالملل در آسیای جنوبی میگوید وضعیت حقوقی مبهم و فرآیندهای سخت برای پناهندگی یا جابجایی کشور ثالث پناهجویان افغان را آسیبپذیرتر کرده است.
عفو بینالملل در گزارش تازه خود ۹ مصاحبه از راه دور با پناهجویان افغان مقیم پاکستان انجام داده است. شش نفر از مصاحبهشوندگان، افرادی بودند که در طی سه ماه گذشته در پاکستان بازداشت شده بودند.
پناهجویان افغان در این مصاحبهها نگرانیهای جدی خود را در مورد آزار و اذیت پولیس و مقامات پاکستانی ابراز کردهاند.
این سازمان جهانی حقوق بشر، دریافته است که پناهجویان افغان پس از بازداشت از ۵ تا ۳۰ هزار کلدار جریمه پرداختهاند. اما پولیس از دادن هر گونه مدرکی که دلیل بازداشت یا رسید جریمه را مشخص کند، خودداری کرده است.
افغانهایی که در پاکستان به دنبال پناهندگی هستند، هنگام تلاش برای دریافت مدرک ثبت نام از کمیسیون عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان باید یک روند طولانی را تحمل کنند.
در گزارش عفو بینالملل آمده است همراه با تمدید طولانیمدت ویزا از سوی دولت پاکستان، این تأخیرها آزار و اذیت پولیس و سایر مقامات را برای اخاذی از آنها آسانتر میکند.

وزارت مهاجرین طالبان اعلام کرد که دو هزار و ۵۲۸ مهاجر افغان از ایران بازگشتهاند. این وزارت روز سهشنبه در توییتی نوشت که این افراد در روز ۲۹ جوزا از طریق مرز اسلامقلعه ولایت هرات به افغانستان وارد شدهاند.
به گفته وزارت مهاجرین طالبان ۴۲۳ نفر از این شهروندان برای دریافت کمک به به نمایندگی سازمان بینالمللی مهاجرت معرفی شدهاند.
پیشتر رسانههای ایرانی گزارش دادند که طی ۹ روز بیش از ۱۳ هزار مهاجر افغان در ایران به مرزبانان طالبان سپرده شدهاند.
در بیش از ۲۰ ماه تسلط طالبان بر افغانستان و افزایش فقر، هزاران شهروند به ایران مهاجرات کردند.
در ماههای گذشته، طالبان پیوسته از بازگشت مهاجران افغان در ایران به افغانستان خبر میدهند. گفته میشود که شماری از این مهاجران به صورت «اجباری» و شماری دیگر نیز «داوطلبانه» به افغانستان بازگشتهاند.

ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان میگوید گزارش اخیر گزارشگر حقوق بشر ملل متحد درباره وضعیت افغانستان حقیقت ندارد و «تبلیغات» علیه این گروه است. ریچارد بنت این گزارش گفته بود که طالبان معترضان زن را پس از دستگیری شکنجه جسمی و جنسی کرده است.
سخنگوی طالبان روز سهشنبه (۳۰ جوزا) در توییتی نوشت که سازمان ملل و «برخی سازمانها و حکومتهای غربی» علیه حکومت این گروه تبلیغات وسیع راهاندازی کردهاند.
مجاهد افزود که قوانین اسلامی در افغانستان نافذ است و اعتراض به آن، «مشکل با اسلام است.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در گزارشی که روز پنجشنبه نشر کرد، به تفصیل موارد گسترده نقض حقوق زنان و محرومیت آنان از حقوق اجتماعی و سیاسی در افغانستان را تشریح کرده است. در این گزارش به ۵۰ دستور گروه طالبان اشاره شده است که در آن حقوق و آزادیهای زنان محدود یا سلب گردیده است.
ممنوعیت تحصیلات عالی و کار در ماههای نخست حاکمیت طالبان، اعتراضهای زنان را در شهرهای مختلف افغانستان برانگیخت. اما، طالبان با توسل به خشونت توانست که جلو گسترش اعتراضهای زنان را بگیرد.
ریچارد بنت در گزارش خود نشان میدهد که چگونه این کار انجام شده است. او در گزارشش نوشت که «زنان معترض با بیرحمی لتو کوب شدند. این قربانیان مورد خشونت جنسیتی، از جمله خشونت جنسی قرار گرفتند که اغلب آن مصداق شکنجه است.»
بنت همچنین گفته است که طالبان یک حکومت «کاملا مردانه و عمدتاً پشتون» را در افغانستان به وجود آورده است و به طور گسترده زنان را از ساختار دولت و جامعه بیرون رانده است.

خبرگزاری ایرنا روز دوشنبه به نقل از فرمانده مرزبانی خراسان رضوی نوشت که در ۹ روز گذشته، ۱۳ هزار و ۸۷۹ افغان را از مرز دوغارون اخراج شده اند. ده روز پیش نیز این مقام جمهوری اسلامی از اخراج ۱۹ هزار افغان دیگر خبر داده بود.
مجید شجاع، فرمانده مرزبانی خراسان رضوی، به ایرنا گفت: «مرزبانان هنگ مرزی تایباد در ۹ روز گذشته این تعداد (۱۳ هزار و ۸۷۹) تبعه غیرمجاز را از طریق مرز دوغارون به کشورشان بازگرداندند.»
او دلیل اخراج را «حضور غیرقانونی» مهاجران افغان در ایران عنوان کرد.
ده روز پیش نیز خبرگزاری ایرنا با نقل و قول از فرمانده مرزبانی نوشته بود: «مرزبانان تایباد در دو هفته گذشته این تعداد (۱۸ هزار و ۹۴۳) اتباع غیرمجاز دستگیر شدند و از طریق مرز دوغارون طرد و تحویل نماینده کشور افغانستان دادند.»
همزمان با قدرتگیری طالبان، شمار قابل توجهی از مردم افغانستان به دلایل اقتصادی یا ترس از دستگیری و شکنجه توسط به ایران و دیگر کشورها مهاجرت کرده اند.