هشتاد ورزشکار از ٨ ولایت افغانستان در مسابقات اوسپورت و کیوان فدراسیون ورزشهای رزمی با یکدیگر رقابت کردند. این مسابقات در ردههای سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در ورزشگاه ولایت کندز برگزار شد. در نهایت تیمهای کندز، بلخ و بغلان به ترتیب در ردههای اول تا سوم قرار گرفتند.
بهترینهای این مسابقات با اعلام فدراسیون تکواندو به این ترتیب است.
بخش تیمی، نوجوانان:
یک- تیم تکواندوکاران نوجوانان رسا با کسب نوزده امتیاز، قهرمان
دو- تیم تکواندوکاران نوجوانان شهید ایمانی با کسب هفده امتیاز، نایب قهرمان
سه- تیم تکواندوکاران نوجوانان ولایت سمنگان با کسب دوازده امتیاز، سوم
بخش انفرادی، نوجوانان:
سمیع الله از تیم تکواندوکاران رسا با کسب هفتاد امتیاز، بهترین مبارز
بخش تیمی، جوانان:
یک- تیم تکواندوکاران ولایت بلخ با کسب بیستوچهار امتیاز، قهرمان
دو- تیم تکواندوکاران ولایت سمنگان با کسب پانزده امتیاز، نایب قهرمان
سه-تیم تکواندوکاران نخبگان ولایت بلخ، مقام سوم
بخش انفرادی، جوانان:
عبدالله مرادی از تیم تکواندوکاران رسا با کسب شصتوسه امتیاز، بهترین مبارز
اسلامالدین امیری فوتبال را از دوازده سالگی و در دنیای مهاجرت در شهر کراچی پاکستان و از آکادمی ورزشی آقاخان آغاز کرد. او در سال ٢٠٠٥ با بازگشت به افغانستان به عضویت تیم شعاع درآمد.
امیری که در ماه حمل ۱۴۰۳ یک بار از فوتبال ملی خداحافظی کرده بود، به تیم ملی فوتبال بازگشت و چند بازی مقابل تیمهای هندوستان، قطر، کویت انجام داد. البته این بازیکن در تورنمنت چند جانبه تاجیکستان نیز که آخرین بازیهای او بود، در جمع بازیکنان شیران خراسان حضور داشت.
او به عنوان یک مدافع مرکزی، بیست سال در فوتبال حضور داشت. امیری نخستین بازی خود را برای افغانستان در هشتم نوامبر سال ٢٠٠٥ مقابل مالدیو انجام داد و آخرین بار نیز در نوزدهم نوامبر ٢٠٢٤ مقابل تاجیکستان به میدان رفت.
امیری در این مدت چهارده کارت زرد در مسابقات تیم ملی فوتبال افغانستان دریافت کرد، شش گل به ثمر رساند و یک پاس گل داد.
مهمترین قهرمانی فوتبال ملی افغانستان در سال ٢٠١٣ و در مسابقات جنوب آسیا به دست آمد که اسلام امیری کاپیتان آن تیم بود و جام قهرمانی جنوب آسیا را بالای سر برد.
اسلامالدین امیری در اطلاعیهای که منتشر کرده نوشته: «در طول بیست سال به عنوان یک بازیکن حرفهای همیشه به دنبال موفقیت و پیروزی در بازیهای فوتبال بودهام. این افتخاری بوده است که نماینده خانواده، همتیمیهایم و مردم افغانستان باشم.»
او در ادامه مینویسد که دیگر نمیتواند در سطح خوب و مطابق انتظار در رقابتهای سنگین و حرفهای فوتبال حضور داشته باشد و میخواهد به فوتبالش پایان دهد. او میگوید که به تمام لحظههای زندگی ورزشی خود افتخار میکند. او تاکید کرده که میخواهد در آینده با عنوان مربی به فوتبال بازگردد.
امیری از تمام همتیمیها، مربیان و باشگاههایی که در آن عضو بوده، قدردانی کرده و گفته است که همه چیز را مدیون آنها است.
اسلامالدین فوتبال باشگاهی خود را سال ٢٠٠٥ از تیم شعاع کابل آغاز کرد و دو سال بعد به تیم فوتبال کابل بانک پیوست و چند سال در این تیم توپ زد.
امیری سال ٢٠١١ به خارج از کشور رفت و به تیم ممبئی در لیگ فوتبال هندوستان پیوست و به سرعت تواناییهایش را به اثبات رساند.
او در فصل ٢٠١٢-٢٠١٣ آی لیگ، جایزه بهترین بازیکن فصل را از دید هواداران دریافت کرد؛ اما قراردادش با تیم ممبئی تمدید نشد.
بعد از آن او به تیم دیگر هندی یعنی تیم دمپو پیوست. امیری در سال ٢٠١٦ با تیم شیواجیانس در لیگ هندوستان قرارداد بست.
یک سال بعد به تیم چنای سیتی پیوست و به خاطر اختلاف با مربی، این باشگاه را ترک کرد. او در سال ٢٠١٩ با تیم گکولم کرالا در لیگ هند قرارداد بست.
امیری در آخرین فصل حضورش در فوتبال باشگاهی عضو تیم ابومسلم فراه بود و با این تیم به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان فوتبال افغانستان دست یافت.
