یک سند فاش شده طالبان نشان میدهد که رهبر این گروه مخالف آموزش دختران بالاتر از صنف ششم است، اما وزارت صحت عامه طالبان در جستوجوی پزشکان زن برای اشتراک در دورههای آموزشی بیماری سل است. این برنامه از سوی سازمان بهداشت جهانی برای پزشکان زن مدنظر گرفته شده است.
بر مبنای مکتوبهای درز کرده توسط هکرهای ناشناس، از ریاست صحت عامه طالبان در خوست و پکتیا خواسته شده تا برای یک برنامه آموزشی مرتبط با بیماری سل، پزشکان متخصص زن را معرفی کنند.
در این مکتوبها که بین وزارت صحت عامه و ریاست های آن در ولایات خوست و پکتیا تبادل شده است، آمده که سازمان بهداشت جهانی برنامه آموزشی مرتبط با بیماری سل را در تاریخ ۲۱ اسد ۱۴۰۳ برگزار میکند و این برنامه فقط برای پزشکان زن در نظر گرفته شده است.
این در حالیست که وزارت صحت عامه طالبان در اواسط ماه قوس سال جاری به تمام انستیتوتهای صحی در سراسر کشور دستور منع آموزش زنان و دختران در رشتههای صحی را صادر کرد.
پس از این تصمیم، منابعی از وزارت صحت عامه طالبان به رسانهها گفتند که در نتیجه این ممنوعیت، حدود ۳۵ هزار دانشجوی دختر در ۱۰ مرکز آموزشی دولتی و ۱۵۰ مرکز خصوصی از ادامه تحصیل در رشتههای پزشکی و پرستاری محروم شدند.
افزون بر آن، ممنوعیت آموزشی دختران بالاتر از صنف ششم در سه سال اخیر باعث شده است تا ۱.۴ میلیون دانشآموز دختر فراتر از صنف ششم از ادامه آموزش محروم بمانند.
در این نامه که به امضای شکیب رسیده و خطاب به امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، نوشته شده، تحلیل جامعی از دوکتورین سیاست خارجی و امنیتی پاکستان تحت رهبری جنرال عاصم منیر ارائه شده است.
مواضع سختگیرانه پاکستان علیه طالبان
سردار احمد شکیب در گزارش خود تاکید کرده که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، جنرال عاصم منیر سیاستهای سختگیرانهتری در قبال این گروه اتخاذ کرده است. در این نامه آمده که پاکستان نگران افزایش نفوذ اسلامگرایان در افغانستان است و آن را تهدیدی بالقوه برای امنیت داخلی خود میداند.
به گفته سفیر طالبان، جنرال منیر طالبان را به پناه دادن به گروههایی متهم کرده که به انجام حملات علیه پاکستان ادامه میدهند. جنرال منیر هشدار داده که در صورت عدم کنترول این گروهها، اسلامآباد ممکن است مجبور به اتخاذ تدابیر جدیتر برای حفاظت از مرزهای خود و پاسخ به تهدیدات امنیتی شود.
بیشتر بخوانید: متقی: نه احسان پاکستان را فراموش میکنیم و نه تجاوزش را
افزایش درگیریهای مرزی و اتهامات متقابل
پس از بازگشت طالبان به قدرت در اسد ۱۴۰۰، حملات گروههای مسلح در پاکستان، بهویژه در ایالت خیبرپختونخوا، بهشدت افزایش یافته است. مقامات امنیتی پاکستان طالبان را مسئول پناه دادن به فرماندهان و جنگجویان تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) میدانند.
در یکی از تازهترین موارد، قاری بدرالدین، پسر معاون والی طالبان در بادغیس، در جریان نبرد با نیروهای پاکستانی در دره اسماعیلخان کشته شد. جسد او سپس به افغانستان منتقل و در ولسوالی بالا مرغاب بادغیس دفن شد. با این حال، طالبان که معمولاً ادعاهای پاکستان درباره حمایت از تیتیپی را رد میکند، در برابر این رویداد خاص سکوت اختیار کرده است.
بیشتر بخوانید: پسر معاون والی طالبان که در پاکستان کشته شد، در بادغیس دفن شد
راهبرد جدید پاکستان: دیپلوماسی چندجانبه و امنیت مرزی
سفیر طالبان در تحلیل خود توضیح داده که جنرال منیر ضمن اتخاذ سیاستهای سختگیرانه، به دیپلوماسی چندجانبه نیز توجه دارد. او در تلاش است تا با همکاری کشورهایی مانند چین و ایران، یک جبهه منطقهای برای تقویت امنیت و کاهش تهدیدات مرزی تشکیل دهد.
او به متقی نوشته است که اصلاح تصویر بینالمللی پاکستان، تبدیل پاکستان به یک قدرت امنیتی منطقهای و بیطرفی استراتیژیک در رقابتهای جهانی بهعنوان سه محور اصلی سیاست خارجی و امنیتی پاکستان مطرح شده است.
در نامه آمده است که جنرال منیر تلاش دارد چهرهای نرمتر از پاکستان در مجامع جهانی ارائه دهد و به وضعیت اقتصادی این کشور اولویت دهد. آقای شکیب نوشته است جنرال منیر مواضع سختگیرانهتری در برابر هند و افغانستان تحت کنترول طالبان اتخاذ کرده و توان نظامی داخلی خود را تقویت میکند.
از این رو، پاکستان تلاش میکند تا روابط متوازن با ایالات متحده و چین ایجاد کند و در تنشها سمت هیچ یک از طرفین را نگیرد.
چشمانداز آینده روابط طالبان و پاکستان
افشای این نامه و مواضع سختگیرانه پاکستان، چشمانداز روابط طالبان و اسلامآباد را مبهمتر کرده است. پاکستان که همواره به دنبال نفوذ در افغانستان بوده، اکنون با گروهی در کابل روبهرو است که برخلاف انتظارش، سیاستهای مستقلی اتخاذ میکند. از سوی دیگر، طالبان در برابر فشارهای پاکستان مقاومت کرده و حاضر نیست در برابر خواستههای اسلامآباد کوتاه بیاید.
ادامه این تنشها میتواند زمینهساز درگیریهای مرزی بیشتر و افزایش چالشهای دیپلوماتیک میان دو کشور شود. در حالی که پاکستان به دنبال تقویت امنیت خود است، طالبان نیز تلاش دارد تا موقعیتش را بهعنوان یک حکومت مستقل تثبیت کند. نتیجه این اختلافات میتواند تأثیرات گستردهای بر ثبات منطقهای و امنیت مرزی داشته باشد.
بیشتر بخوانید: رئیس ارتش پاکستان: طالبان حرفشنو نیستند
نامهای که به امضای خیرالله خیرخواه، وزیر اطلاعات و فرهنگ طالبان، رسیده، به تمام ریاستهای اطلاعات و فرهنگ در ۳۴ ولایت ارسال شده و از آنان خواسته است که در هر اداره دولتی یک کارمند را بهعنوان ملا امام و یک کارمند دیگر را بهعنوان مبلغ منصوب کنند.
این اقدام در حالی صورت گرفته که طالبان از زمان به قدرت رسیدن، بیشتر کرسیهای کلیدی دولتی را به روحانیون و فارغان مدارس دینی سپرده است. این ترکیب، ماهیت حکومت طالبان را به یک دولت ایدئولوژیک تبدیل کرده که بر اساس تفاسیر سختگیرانه از شریعت اسلامی اداره میشود.
نبود تجربه مدیریتی و تخصصی در میان مقامات، چالشهای جدی را در نظام اداری افغانستان و تعامل با جامعه جهانی ایجاد کرده است.
سفارت طالبان در اسلامآباد از وزارت خارجه این گروه خواسته است برای لابی و به هدف «انعکاس حقایق جامعه افغانی در فضای رسانهای» کشور میزان، ماهانه سه هزار دالر به این سفارت اختصاص دهد.
این نامهها بخشی از اسناد درز کرده از ادارههای طالبان است که یک گروه هکری ناشناس منتشر کرده است.
در میان هزاران اسناد درز کرده از وزارت خارجه طالبان، نامهای از سفارت این گروه در اسلامآباد نشان میدهد که خواهان افزایش بودجه برای لابی در کشور میزبان است.
سردار احمد شکیب، کاردار سفارت طالبان در اسلامآباد در نامهای نوشته است که دو هزار و ۵۰۰ دالر که قبلا برای این هدف اختصاص داده شده بود کافی نیست و این مقدار باید افزایش یاید.
سردار احمد شکیب در ماه حوت ۱۴۰۲ در نامهای به وزارت خارجه طالبان نوشت: «دفترش مبلغ ۸۵۰۰ دالر امریکایی از پول لابستی برای سه ماهه سوم و چهارم سال ۱۴۰۲ را مصرف کرده است.»
این دیپلومات طالبان گفته است که گزارش مصرف این پول را به صورت «محرمانه» با مقام رهبری وزارت خارجه شریک کرده است.
کاردار سفارت طالبان در اسلامآباد در ماه قوس ۱۴۰۲ در مکتوبی تحت عنوان «تقاضای افزایش پول لابستی» به وزارت خارجه طالبان نوشته است که این سفارت در طول سالیان گذشته برای هدف مشابه ماهانه مبلغ ۱۰ هزار دالر از مرکز (وزارت خارجه) دریافت میکرده است.
در این نامهها، سفارت طالبان به اهمیت روابط این گروه با کشور میزبان و تعامل با شخصیتها و نهادهای بینالمللی به عنوان یک ضرورت راهبردی اشاره کرده و گفته است که برای پیشبرد اهداف دیپلوماتیک و تعاملات فرهنگی و بازتاب واقعیتهای افغانستان در فضای رسانهای کشور میزان بودجه اضافی لازم دارد.
سفارت طالبان در این نامهها به جزئیات اهداف مورد نظر و چگونگی مصرف این پول اشارهای نکرده است. اما سفیر طالبان در پاکستان هر از گاهی با دیپلوماتها و نمایندگان کشورهای منطقه و غربی دیدار میکند، کشورهایی که عمدتا با این گروه روابط دیپلوماتیک ندارند.
سفارت افغانستان در اسلامآباد یکی از پر درآمدترین نهادهای دیپلوماتیک افغانستان به شمار میرود، زیرا علاوه بر تأیید اسناد و مدارک مهاجرین، روابط بازرگانی میان دو کشور و صدور ویزا باعث درآمدزایی زیادی برای این نهاد میشود.
با این حال، سفارت طالبان تأکید دارد که بودجه موجود کفایت نمیکند و به حمایت بیشتر نیاز دارد.
