خواجه آصف میگوید افغانهای دارای تابعیت پاکستان در سمتهای ارشد دولت این کشور کار میکنند
خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان گفت که شماری از افغانها با تابعیت پاکستانی در سمتهای ارشد نهادهای مختلف این کشور فعالیت دارند.
او گفت: «اگر این افراد به کشور ما وفادار نباشند، حضورشان را تحمل نخواهیم کرد.»
خواجه آصف پنجشنبه، ۲۴ میزان این اظهارات را در یک گفتوگوی تلویزیونی مطرح کرد.
وزیر دفاع پاکستان گفت: «بسیاری از چهرههای سرشناس، تابعیت افغانستان را دارند، اما با این حال، پاسپورت پاکستانی دریافت کردهاند و اکنون بخشی از محافل بانفوذ هستند، یا احتمالاً در نهادها نیز حضور دارند.»
خواجه محمدآصف در پاسخ به این پرسش که دولت پاکستان با شهروندان افغانستان که با پاسپورت این کشور در سمتهای ارشد کار میکنند، چه طرحی روی دست دارد، گفت: «ما در حال بازگرداندن مهاجران افغان هستیم، برخی از این افراد پیشاپیش شناسایی شدهاند.»
روند اخراج گسترده مهاجران در روزهای آینده آغاز میشود.
وزیر دفاع پاکستان به این باور است که اگر قرار باشد درباره شناسنامههای ملی این افراد تحقیق شود، سابقه آنها به دهه ۱۹۸۰ بازمیگردد. پیش از آن مدارکی مبنی بر اثبات حضور آنها در پاکستان وجود ندارد.
این مقام ارشد پاکستان تاکید کرد که این افراد طی سالها کسبوکار راه انداخته و به تدریج موفق به دریافت پاسپورت شدهاند.
آقای آصف خاطرنشان کرد که پاکستان نمیتواند در زمانی که درگیر یک «جنگ» است، خطر اقامت افرادی را که او «ستون پنجم» خواند، «به جان بخرد.»
وزیر دفاع پاکستان در ۲۰ میزان همزمان با درگیری مرزی طالبان با نیروهای پاکستانی گفت: «تغییری که اوضاع در رابطه با افغانستان به خود گرفته به این معناست که افغانهای پناهندهای که طی پنجاه سال در خاک ما سکونت داشتند باید به وطن خود بازگردند». خواجه محمد آصف گفت: «باید اقتصادمان را از نفوذ پناهندگان افغان آزاد کنیم.»
با گذشت چند روز از درگیریهای خونین میان طالبان و پاکستان، احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان تاکنون هیچ موضعگیری علنی در قبال این درگیریها نداشته است.
طی چند روز گذشته، اکثر رهبران سیاسی با انتشار بیانیهها و اظهاراتی به این درگیریها واکنش نشان دادهاند.
در بیشتر موارد، رهبران و چهرههای سیاسی افغانستان حملات پاکستان را محکوم کردهاند. شماری از چهرههای سیاسی طالبان را عامل این وضعیت دانستند و گفتند که اداره طالبان به شبهنظامیان تیتیپی پناه داده و این مساله زمینه حملات پاکستان را فراهم کرده است.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای افغانستان، اجرای حکم اعدام در بادغیس را «ظالمانه، تحقیرآمیز و غیرانسانی» خواند و از طالبان خواست فورا اجرای این احکام را متوقف کند.
طالبان روز پنجشنبه اعلام کرد یک مرد را به اتهام قتل عمد در ورزشگاهی در مرکز ولایت بادغیس اعدام کرده است.
ریچارد بنت در یادداشتی در شبکه اجتماعی اکس نوشت: «اجرای حکم اعدام نقض شدید حقوق بشر است و در بازدارندگی از جرم نیز تاثیری ندارد.»
طالبان پس از بازپسگیری قدرت در افغانستان در اگست ۲۰۲۱، مجازاتهای بدنی را از سر گرفت و تاکنون ۱۰ نفر را در ولایتهای مختلف اعدام کرده است.
محاکمه یک پناهجوی ۲۸ ساله افغان در آلمان به اتهام کشتن دو نفر از جمله یک کودک در حمله با چاقو روز پنجشنبه آغاز شد.
این مرد حدود هشت ماه پیش در پارکی در شهر اشفنبورگ آلمان به گروهی از کودکان مهدکودک حمله کرد و یک پسر دوساله و یک مرد ۴۱ ساله را کشت.
مقامهای آلمانی اعلام کردند که مردی که با نام «انعامالله»، در این حمله یک دختر دو ساله سوری، یک معلم و یک مرد ۷۲ ساله را نیز زخمی کرده است.
دادستانها میگویند که متهم در زمان حمله دچار بیماری روانی پارانوییدی یا اختلال شخصیت بدگمان بوده است.
این حمله، یک ماه پیش از انتخابات فبروری در آلمان رخ داد و باعث شد فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان وعده مقابله با مهاجرت و تشدید کنترول مرزی بدهد.
این رویداد همچنین بخشی از سلسله حملات خشونتآمیز در آلمان است که نگرانیها درباره مهاجرت را افزایش داده و حمایت از حزب راستگرای افراطی «آلترناتیو برای آلمان» را تقویت کرده است.
درخواست پناهندگی این متهم رد شده و او گفته بود در دسامبر سال گذشته آلمان را ترک خواهد کرد اما طبق گزارش رویترز، او از کشور خارج نشده و همچنان تحت درمان مانده بود.
پیشتر گزارش شده بود که این مرد افغان سابقه حمل مواد مخدر دارد و دستکم سه بار در آلمان مرتکب جرایم خشن شده است.
درگیریهای طالبان و پاکستان واکنشهای گسترده و متضادی را در میان سیاستمداران، فعالان و کاربران افغان در شبکههای اجتماعی برانگیخته است. شماری حملات پاکستان را نقض حاکمیت افغانستان میدانند، برخی طالبان را عامل این درگیری دانستند و تعداد هم از تلفات غیرنظامیان ابراز نگرانی کردند.
نیروهای طالبان و نظامیان پاکستان طی یک هفته اخیر در مناطق مختلف مرزی درگیر شدند. این جنگ پس از حملات هوایی پاکستان در هفته گذشته در کابل و پکتیکا آغاز شد. طالبان گفت که در پاسخ به حملات پاکستان به مواضع نظامیان پاکستان حمله کرده است.
سمیع مهدی، روزنامهنگار در یادداشتی در حساب کاربری خود در فیسبوک نوشت «پاکستان ۲۰ سال با استفاده از طالبان حمله میکرد و حالا مستقیم.»
رسول پارسی، فعال دینی مقیم فرانسه با کنایه نوشت: «اگر فردا پاکستان فتح شود، پسفردا ۲۱ میلیون دختر از مکتب و دانشگاه و ۳۹ میلیون زن از تمام فعالیتهای اجتماعی مطلقاً محروم خواهند شد».
حملات هوایی پاکستان در کابل در ۲۳ میزان
فرحناز فروتن، روزنامهنگار، نوشته است: «حمله به کابل، خوست یا قندهار، حمله به مردم است، به خاک است، نه به طالبان. اگر پاکستان میخواست طالبان را هدف بگیرد، امروز اینجا نبودیم. برخی از دور برای راکتباران کابل، خوست و قندهار کف میزنند. دریغ از این فرزندان ناخلف که نه از سیاست شدند نه از وطن.»
محمد محق، سفیر پیشین افغانستان در مصر، با لحنی تحلیلیتر به این موضوع پرداخته و نوشته است: «حمله پاکستان به خاک افغانستان محکوم است و قتل مردم بیگناه جرمی نابخشودنی، اما چه چیزی این کشور را تا این اندازه بیمقدار ساخته است که سالانه شاهد صدها حمله کوچک و بزرگ هوایی و زمینی باشد؟»
آقای محق پرسیده است: «آیا این چیزی جز حاکمیت طالبان است؟ پیامد ویرانگر حاکمیت طالبان، فقط در ناامنی خلاصه نمیشود بلکه در ترویج بیاعتمادی و دشمنی میان مردم و از میانرفتن مفهوم منافع ملی نیز دیده میشود.»
به باور او، طالبان کشور را به میدان جنگهای نیابتی بدل کرده است و اکنون افغانستان جامعهای است که «قطبنمای منافع ملی ندارد و هر گروهی با هر بادی به سویی میچرخد.»
آثار حکیمی، روزنامهنگار و فعال سیاسی، در اکس نوشت که طالبان از آغاز ظهور تا امروز «ناجوانمردانه و غیرانسانی» جنگیدهاند. او گفت «کشتار زنان و کودکان، حمله به شفاخانهها، بازارها، دانشگاهها، مساجد، محافل خوشی، هوتلها، ورزشگاهها و حتی مراسم نماز جنازه، همه و همه تنها بخشی از کارنامه سیاه طالبان است.»
آقای حکیمی تاکید کرد که اکنون نیز «جنگجویان طالبان و همپیمانانشان مانند تیتیپی، نیروهای خود را در میان غیرنظامیان جابهجا کردهاند.»
آثار حکیمی به نقل از منابع در کابل، نوشت که چندی پیش گروهی در منطقه که روز گذشته هدف حملات هوایی پاکستان قرار گرفت، ساکن شده بودند که خود را از جلالآباد معرفی میکردند اما لهجهشان آمیخته با واژههای اردو و انگلیسی بود.
او گفته است احتمالاً این افراد از اعضای گروه تیتیپی بودهاند و در محل انفجار نیز یک تانکر تیل در اثر انفجار آتش گرفته است.
حملات هوایی پاکستان در اسپین بولدک قندهار
وحید مجروح، وزیر پیشین صحت عامه افغانستان، در واکنشی احساسیتر نوشته است: «وطن با نشر نفرت و کینه و قضاوت کردن و تاپهزدن همدیگر آباد نمیشود. در این روزها که حرمتها شکسته و احترام گم شده است، وطن با لطف و همدیگرپذیری نجات مییابد. برای من وطن عزیزترین است؛ هر که بر این دو ظلم کند میرنجم. چه بیگانه باشد چه خودی.» او از مردم خواسته است که در میان این هیاهو «احترام و ادب و تحمل» را فراموش نکنند.
در کنار چهرههای شناختهشده، شماری از کاربران نیز روایتهای خود را نوشتهاند که بازتابدهنده بخشی از احساس عمومی مردم افغانستان است. یکی از این کاربران نوشته است: «پاکستان سالها طالبان را پرورش داد، برایشان پناهگاه ساخت، مسجد و مدرسه باز کرد و این گروه را تقویت کرد. امروز همان فرزند نافرمان دامن پدر را گرفته است. این نه جنگ عقیده است، نه دفاع از وطن، بلکه جنگ منافع است میان کسانی که روزی در یک جبهه بودند و حالا بر سر غنیمت اختلاف دارند. اما مثل همیشه، قربانی اصلی مردم افغانستاناند؛ مردمی که نه در این بازی سهم دارند و نه از آن سودی میبرند.»
کاربر دیگری نوشته است: «هر مرمی که در افغانستان فیر میشود، حتی اگر آسیبش به طالبان برسد، ناراحتکننده است؛ چون ما هنوز درگیر جنگهای فرسایشی مذهبی، مافیایی و استخباراتی هستیم که سودش در جیب چند خانواده میریزد و زیانش به میلیونها نفر میرسد. طالب اول غلط کرد که حاکم افغانستان شد، دوم غلط کرد که عروسک خیمهشببازی هند شد، و سوم غلط کرد که پناهگاه طالبان پاکستان شد. اگر در حملات پاکستان باید یقهای گرفته شود، آن یقه طالبان است که کشور را به سرزمین وحشت بدل کرده و اکنون از دشمنان سابقش در کابل پذیرایی میکند.»
کاربر دیگری در تحلیلی تطبیقی نوشته است که «در میدان جنگ، کشورهایی که زیر فشار شدید دشمن قرار میگیرند، درخواست آتشبس میکنند. طالبان نیز اکنون در موقعیتی مشابه قرار گرفتهاند. در چهار سال گذشته با تکیه بر امکانات غربی، از زاغ به شاهین بدل شده بودند و به هیچکس گوش نمیدادند، اما حالا در برابر پاکستان سر خم کردهاند.» او ادامه داده است: «طالبان از قبله پاکستان به قبله هند سجده کردند و خشم اسلامآباد را برانگیختند.»
حلیم فدایی، والی پیشین خوست در حکومت پیشین میگوید که تقبیح حملات پاکستان به خاک افغانستان هرگز به معنای دفاع از طالبان نیست.
او در اکس نوشت «ما هم حملهٔ دیروز پاکستان از طریق نیروهای نیابتی و هم تجاوز مستقیم امروز را محکوم میکنیم.»
«جنگ پاکستان و طالبان جنگ مردم افغانستان نیست»
نور رحمان اخلاقی، وزیر مهاجرین حکومت پیشین افغانستان میگوید جنگ پاکستان و طالبان جنگ مردم افغانستان نیست. او در اکس نوشت «جنگ طالبان با پاکستان، چه قومی باشد و چه مذهبی، حتی اگر ساختگی هم نباشد، جنگ مردم افغانستان نیست.»
حمیرا قادری، نویسنده در اکس نوشت «بین مردم، میهن و طالب تروریست فرق قایل شوید.»
خانم قادری در یادداشتی دیگری در اکس نوشته است «چقدر وطن فروش هستید، پاکستان غلط بکند که به افغانستان حمله کند. مشکل ما با طالب سر جایش اما حمله پاکستان به هیچ عنوان قابل توجبه نیست.»
تلفات غیرنظامیان
نمایندگی سازمان ملل در افغانستان اعلام کرد که در درگیری میان مرزبانان پاکستانی و طالبان در اسپینبولدک قندهار، دستکم ۱۷ غیرنظامی کشته و ۳۴۶ نفر دیگر زخمی شدند. یوناما گفت در درگیری در ولایتهای پکتیا، پکتیکا، کنر و هلمند نیز دستکم یک نفر جان باخته و ۱۵ غیرنظامی زخمی شدهاند.
یوناما گفته است که احتمالا تلفات غیرنظامی وجود دارد.
پاکستان و طالبان روز چهارشنبه اعلام کردند که با برقراری آتشبس موافقت کردهاند. وزیر دفاع طالبان اما میگوید باور ندارد این آتشبس پایدار باشد.
کریم خرم، وزیر پیشین اطلاعات و فرهنگ در زمان ریاست جمهوری حامد کرزی، میگوید که سیاستها و بمبارانهای اخیر پاکستان در خاک افغانستان، آخرین پلهای ارتباطی میان دو ملت را تخریب کرده است.
او گفت «پاکستان از بدو ایجادش با افغانستان روابط غیردوستانه داشته است».
او امروز پنجشنبه ۲۴ میزان در حساب اکس نوشته است که پاکستان از بدو ایجادش با افغانستان روابط غیردوستانه داشته و تجاوز اتحاد شوروی به افغانستان، برای اسلامآباد فرصتی فراهم کرد تا با استفاده از مجبوری مردم افغان، بنیادهای ملی کشور را تخریب کند.
به گفته او، از آن زمان تا امروز پاکستان نگذاشته افغانستان روز آرامی داشته باشد.
آقای خرم تأکید کرده است که مردم پاکستان باید بدانند سیاست رهبرانشان بر خلاف منافع خود پاکستان است. او نوشته است دشمنی آشکار با نزدیکترین همسایه، بدترین سیاستی است که حاکمان اسلامآباد میتوانند در پیش گیرند.
او هشدار داده است که ممکن است پاکستان با انتخاب این سیاست، از جایی اطمینان یا حمایتی گرفته باشد، اما اگر چنین باشد، به باور او «یقیناً این دامی است که برایش پهن کردهاند».
وزیر پیشین اطلاعات و فرهنگ افغانستان افزوده است که مشکل تاریخی روابط دو کشور در وابستگی رهبران پاکستان به قدرتهای خارجی نهفته است.