امروز روز جهانی مبارزه با مصرف و قاچاق غیرقانونی مواد مخدر است، اما قاچاقچیان مواد مخدر در افغانستان می‌گویند که مبارزه طالبان با مواد مخدر فریبکارانه است و رهبران این گروه خود در کشت، تولید و قاچاق تریاک دست دارند.
چندین نفر که در قاچاق مواد مخدر دست دارند در گفت‌وگو با افغانستان اینترنشنال گفتند که رهبران طالبان، از فرماندهان محلی گرفته تا وزرا، در تجارت گسترده مواد مخدر دست دارند.
یک قاچاقچی در ولسوالی سنگین ولایت هلمند که نخواست نامش فاش شود، گفت: «طالبان یعنی قاچاقچی و قاچاقچی یعنی طالبان، این دو از هم جدا نیستند. بدون همکاری طالبان، هیچ‌کس جرأت نمی‌کند اقدام به کشت یا قاچاق مواد مخدر. اکثر کارخانه‌ها متعلق به طالبان است، آنها همچنین حمل و نقل (مواد مخدر) تا مرز را انجام می‌دهند.»
کشت خشخاش و بازارهای مواد مخدر در هلمند
قاچاقچیان می‌گویند که سالانه سه بار خشخاش در تعدادی از مناطق، از جمله ولایت‌های هلمند، قندهار، ارزگان، ننگرهار و بدخشان کشت می‌شود. به گفته آنها، مقامات طالبان نه تنها بر کشت نظارت دارند، بلکه این روند را رهبری می‌کنند.
بازار "ختگی" در ولسوالی کجکی ولایت هلمند، یکی از بزرگترین بازارهای مواد مخدر محسوب می‌شود. مواد مخدر از ولسوالی‌های موسی قلعه، باغران، سنگین، ارزگان، چارچینو و دهراود به اینجا می‌آید. همچنین، منطقه شاه پشته در ولسوالی واشیر هلمند، بازار گندم ریز و بازارهای ولسوالی سنگین هلمند از مراکز عمده مواد مخدر محسوب می‌شوند.
قاچاقچیان می‌گویند که کارخانه‌های بزرگ پروسس یا فراوری مواد مخدر در ولسوالی‌های سنگین، موسی‌قلعه، کجکی هلمند، بکواه فراه، میوند قندهار و تعدادی از ولسوالی‌های نیمروز فعالیت دارند. به گفته آنها، تریاک مایع از بدخشان، ننگرهار، ارزگان و قندهار وارد شده و قبل از صادرات به خارج از کشور، به هروئین، کریستال و شیشه تبدیل می‌شود.
معاملات نه تنها از طریق بازارهای مذکور، بلکه از طریق گروه‌های بسته واتس‌اپ و تلگرام نیز انجام می‌شود. این گروه‌ها به‌روزرسانی‌های روزانه قیمت را منتشر می‌کنند.
قاچاقچیان مواد مخدر می‌گویند که تریاک، هروئین و سایر مواد از ولسوالی بهرامچه هلمند و نیمروز به ایران قاچاق می‌شود و از آنجا به ترکیه و سپس به کشورهای اروپایی می‌رسد.
یک قاچاقچی به نام عبدالصمد به افغانستان اینترنشنال گفت: «طالبان برای این کار افراد خودشان را دارند. آنها وسایط نقلیه کوچک دارند، موترهای بارگیری شده را از طریق هلمند و قندهار به ایران می‌آورند و آن را به بلوچ‌های آنجا تحویل می‌دهند، و آنها مواد را به داخل ایران منتقل می‌کنند. این کارها توسط افراد مورد اعتماد انجام می‌شود.»
مردم می‌گویند که بسیاری از کارخانه‌های کشت، قاچاق و پروسس مواد مخدر زیر نظارت مقامات طالبان انجام می‌شود. یک کشاورز از ولسوالی کجکی گفت: «در شمال هلمند جایی نیست که تریاک کشت نشود. اگر کسی پول بدهد، طالبان به آن کاری ندارند، اگر پول ندهد، محصولات آنها را از بین می‌برند.»
قاچاقچیان می‌گویند طالبان نمیتواند کشت تریاک را متوقف کند زیرا گرسنگی و بیکاری افزایش یافته و به کشاورزان برای کشت محصولات جایگزین کمک نمیشود.
تأثیر جنگ ایران و اسرائیل
جنگ بین اسرائیل و ایران در هفتههای اخیر بر بازار مواد مخدر نیز تأثیر گذاشته است.
قاچاقچیان می‌گویند در طول جنگ، قیمت هر من تریاک که قبلاً ۶۵۰۰ روپیه پاکستانی (۲۳۲۰ دالر) بود، به ۴۰۰ هزار روپیه (۱۴۳۰ دالر) کاهش یافته بود، اما اکنون که آتشبس برقرار شده، قیمتها دوباره افزایش یافته است.
یک فروشنده مواد مخدر در ولسوالی کجکی هلمند که نخواست نامش فاش شود، به افغانستان اینترنشنال گفت: «با شروع جنگ بین ایران و اسرائیل، تجارت متوقف شده بود.» این فروشنده افزود: «قبلاً، قیمت هر من تریاک ۶۵۰ هزار روپیه (۲۳۲۰ دالر) بود، اما در طول جنگ بین اسرائیل و ایران، قیمتها کاهش یافت و حتی با ۴۰۰ هزار روپیه (۱۴۳۰ دالر) هم کسی تریاک نمیخرید. چون ارزش ریال، واحد پول ایرانی کاهش یافته بود، اما اکنون بازارها دوباره خوب شده اند.»
طالبان مبارزه با مواد مخدر را دستاورد خود میدانند، اما مقامات ایرانی بارها ادعا کردهاند که مقادیر زیادی مواد مخدر از افغانستان به این کشور قاچاق می شود.
گزارشها از داخل افغانستان، اعترافات قاچاقچیان و ادعاهای ساکنان محلی نشان میدهد که در سایه حکومت طالبان، تجارت مواد مخدر نه تنها پایان نیافته، بلکه به یک سیستم سازمانیافته تبدیل شده است.
