احساس ناامنی در زادگاه؛ راشد خان میگوید در افغانستان مجبور است موتر ضدگلوله سوار شود

راشد خان، ابرستاره دنیای کریکت در زادگاهش، افغانستان، احساس امنیت نمیکند. او میگوید وقتی در کابل است برای حفظ جانش مجبور است از موتر ضدگلوله استفاده کند.

راشد خان، ابرستاره دنیای کریکت در زادگاهش، افغانستان، احساس امنیت نمیکند. او میگوید وقتی در کابل است برای حفظ جانش مجبور است از موتر ضدگلوله استفاده کند.
این بازیکن سرشناس تیم ملی افغانستان، روز سهشنبه، دوم جدی، در گفتوگو با کوین پترسون، کاپیتان سابق تیم ملی انگلستان، درباره تدابیر امنیتی فوقالعادهای که هنگام سفر به افغانستان باید رعایت کند، توضیح داد.
او گفت که امکان تردد آزادانه در افغانستان برای او وجود ندارد و استفاده از موتر ضد گلوله در افغانستان موضوع غیر عادی نیست.
راشد خان که بیشتر وقت خود را در دبی میگذراند، یکی از محبوبترین کریکتبازان افغانستان و جهان هست. او در نوجوانی وارد عرصه بینالمللی کریکت شد و با رشد سریع خود جوانترین کاپیتان تیم ملی افغانستان شد.
اظهارات راشد خان تفاوت آشکار میان زندگی او در افغانستان و در خارج را نشان میدهد.
پیترسون با ناباوری از راشد خان پرسید که چرا به موتر ضدگلوله نیاز دارد. راشد خان اشارهای به معضلی امنیتی نکرد و به گفتن این اکتفا کرد که نمیخواهد «در زمان نادرست، در جای نادرست قرار گیرد.» اشارهاش به این بود که به طور تصادفی مورد هدف گلوله کسی قرار نگیرد.

پس از این که روسیه قاچاق گسترده موادمخدر از افغانستان را تهدیدی علیه روسیه و کشورهای آسیای میانه خواند، طالبان خواستار کمک این کشور شد.
معاون وزارت داخله طالبان روز سهشنبه در دیدار با سفیر روسیه در کابل گفت که مسکو در جلوگیری از کشت موادمخدر با اداره طالبان همکاری کند و همچنین به دهقانان افغان کشت بدیل بدهد.
عبدالرحمن منیر، معین مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله، روز سهشنبه در دیدار با دمیتری ژیرنوف، مواد مخدر را «معضل جدی و جهانی» توصیف کرد و گفت طالبان به «همکاری گسترده بینالمللی، به ویژه روسیه» نیاز دارد.
بر اساس این خبرنامه، سفیر روسیه از تلاشهای طالبان در مبارزه با مواد مخدر قدردانی کرده است.
طالبان ادعا میکند که کشت خشخاش را که از آن تریاک و هیروئین به دست میآید، به «صفر» رسانده است.
پیش از این، معاون وزیر داخله روسیه در ۲۵ سنبله گفت که مواد مخدر تولید شده در افغانستان، تهدید اصلی علیه کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی است. آندری خراپوف میگوید تولید متامفتامین یا شیشه در افغانستان به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
طالبان نگرانی کشورهای منطقه و سازمانهای بین المللی درباره گسترش موادمخدر صنعتی را رد کرده است.
دفتر مواد مخدر و جرایم سازمان ملل در آخرین گزارش خود گفت که سطح کشت خشخاش در افغانستان حدود ۲۰ درصد کاهش یافته و از ۱۲۸۰۰ هکتار به ۱۰۲۰۰ هکتار رسیده، اما تولید و قاچاق مواد مخدر مصنوعی بهویژه متامفتامین (شیشه) بهطور چشمگیری افزایش یافته است.
بر پایه این گزارش، میزان کشفیات متامفتامین در داخل افغانستان و مناطق اطراف آن تا پایان سال گذشته حدود ۵۰ درصد بیش از سهماهه سوم سال قبل بوده است.
افغانستان سالها بزرگترین تولیدکننده مواد مخدر جهان بهشمار میرفت. پس از فرمان رهبر طالبان در سال ۱۴۰۱ مبنی بر ممنوعیت کشت خشخاش، تولید تریاک بهطور قابلتوجهی کاهش یافت.
بررسیهای افغانستان انترنشنال نشان میدهد پس از ممنوعیت کشت و تجارت تریاک، شماری از مقامات این گروه و قاچاقچیان به تولید مواد مخدر صنعتی متآمفتامین یا شیشه روی آوردهاند؛ مادهای که از گیاه «اومان» یا افدرا بهدست میآید.
مراکز جمعآوری این گیاه در ولایتهای قندهار، هلمند، فراه، زابل، غور و ارزگان همچنان فعال گزارش شده و برخی منابع از نقش برخی فرماندهان طالبان در دریافت مالیات یا مشارکت مستقیم در تجارت آن خبر دادهاند.

خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، مقایسه عملیات نظامی اسلامآباد علیه تیتیپی در خاک افغانستان با حملات هند به پاکستان را «نادرست و نامناسب» توصیف کرد.
مولانا فضلالرحمان، رهبر جمعیت علمای اسلام و از چهرههای حامی طالبان افغان، از حملات راکتی و هوایی ارتش پاکستان به افغانستان انتقاد کرد و آن را با حملات نظامی اخیر هند به پاکستان مقایسه کرد.
وزیر دفاع پاکستان روز سه شنبه در شبکه اجتماعی اکس نوشت که هند تاکنون «هیچ مدرک معتبری» برای ادعای دست داشتن پاکستان در حمله شبه نظامیان اسلامگرا به گروهی از گردشگران به پهلگام، منطقه تحت کنترول هند در کشمیر، در ماه ثور ارائه نکرده است. در این حمله ۲۶ نفر کشته شدند.
هند در اقدامی تلافیجویانه، به اهدافی در خاک پاکستان حمله کرد و اسلامآباد هم به آن واکنش متقابل نشان داد.
هند شبه نظامیان اسلامگرای تحت حمایت پاکستان را مسئول حمله به پهلگام قلمداد کرد.
آصف گفت که «گزارش سازمان ملل نشان میدهد که اقدام تهاجمی هند غیرقانونی و بدون پشتوانه بوده و پاسخ پاکستان کاملاً موجه و مشروع است.»
خواجه آصف در ادامه گفت که کشورها در مورد حضور گروههای تروریستی در افغانستان ابراز نگرانی کردهاند.
طالبان نیز مانند اسلامآباد حمایت از گروههای شبهنظامی پاکستانی را رد کرده و این کشور را به تجاوز به خاک افغانستان متهم کرده است.
روابط میان پاکستان و افغانستان در ماههای اخیر بهشدت تیره شده است. محور اصلی این تنشها، ادامه فعالیت تحریک طالبان پاکستان از خاک افغانستان است. پاکستان بارها از اداره طالبان خواسته است مانع استفاده از خاک افغانستان برای انجام حملات علیه پاکستان شود. طالبان حضور و فعالیت تیتیپی در افغانستان را رد میکند.
پس از درگیریهای مرزی در ماه اکتوبر، دو طرف گفتوگوهایی را با هدف کاهش تنش و دستیابی به توافق آغاز کردند. اما سه دور این گفتوگوها به «هیچ راهحل عملی» منجر نشده ست.

بیش از ۵۰ چهره سرشناس فرهنگی، هنری و اجتماعی در آلمان با انتشار نامهای سرگشاده از حکومت این کشور خواستند تا انتقال افغانهای دارای وعده پذیرش به آلمان را هرچه سریعتر انجام دهد.
در نامهای که از سوی سازمان «کابل لوفتبریکه» منتشر شده، آمده است که این پناهجویان بهعنوان همکار محلی با نهادهای آلمانی در افغانستان کار کردند یا در زمینه حقوق بشر و دموکراسی فعالیت داشتند.
به گفته نویسندگان نامه، این افراد اکنون در پاکستان به سر میبرند و با خطر اخراج به افغانستان روبهرو هستند.
امضاکنندگان با یادآوری تعهدات قانونی و اخلاقی حکومت آلمان، از صدراعظم این کشور خواستهاند به وعدههای دادهشده پایبند بماند و این افراد را به آلمان انتقال دهد.
در میان امضاکنندگان این درخواست نام چهرههایی چون گونتر یاوخ، مجری سرشناس تلویزیون، هرتا مولر، نویسنده، هاپه کرکلینگ، هنرمند و کمدین و لوئیزا نوباور، فعال محیطزیستی به چشم میخورد.
حکومت آلمان پس از پیروزی حزب محافظهکار فریدریش مرتس در انتخابات، پذیرش پناهجویان افغان را که در فهرست حقوق بشری حکومت سوسیال دموکرات برای انتقال به آلمان قرار داشتند، محدود کرد. صدها نفر از این افغانها در پاکستان نامه رد دریافت کردند.
برخی از پناهجویان منتظر انتقال در پاکستان توانستند با رای دادگاه، حکومت آلمان را مجبور کنند که آنها را به این کشور انتقال دهد.
فشار دادگاههای آلمانی و حکومت پاکستان، وزارت داخله آلمان را وادار کرد که اعلام کند افغانهای منتظر در پاکستان را پس از ماهها انتظار، تا پایان سال میلادی انتقال خواهد داد.
حکومت پاکستان تهدید کرده است که اگر این انتقال تا پایان دسامبر، یعنی کمتر از ۸ روز دیگر انجام نشود، این پناهجویان را به افغانستان اخراج میکند.
فعالان حقوق بشر هشدار دادهاند که بازگشت اجباری این افراد، جان شان را به خطر خواهد انداخت.
حکومت محافظهکار مرتس در چند هفته اخیر بیش از ۶۰۰ پناهجویی را رد کرد که قبلا از حکومت پیشین آلمان وعده پذیرش دریافت کرده بودند.
یکی از این افراد به افغانستان اینترنشنال گفت که پس از سه سال انتظار در اسلامآباد، اخیراً نامهای دریافت کرده که به او دستور داده ظرف یک هفته مهمانخانه موسسه آلمانی جیآیزی را ترک کند. او افزود که پس از دریافت این نامه، چارهای جز بازگشت به افغانستان نداشت.
این فرد که نخواست نامش فاش شود، گفت تمام تلاشهایش برای متقاعد کردن حکومت آلمان بینتیجه مانده است. به گفته او، آنها در این مدت سه ضربه بزرگ متحمل شدهاند: ضربه مالی، ضربه روحی و روانی، و از همه بدتر، بیسرنوشتی کودکان و محرومیت آنها از ادامه تحصیل.

منابع محلی به افغانستان اینترنشنال گفتهاند که ریاست امر بهمعروف طالبان در خوست از همه مسئولان مطبوعاتی و سخنگویان ادارات خواسته است که از این پس با رسانهها مصاحبه تصویری انجام ندهند. به گفته آنان، پس از این تصاویر و ویدیوهای نشستهای ادارات نیز منتشر نخواهد شد.
منابع محلی روز سهشنبه، ۲ جدی گفتهاند که سخنگوی والی طالبان در خوست و فرماندهی امنیه این ولایت به رسانههای محلی اطلاع دادهاند که بر اساس دستور ریاست امر به معروف، از این پس ویدیوها و تصاویر زندهجان را در اختیار رسانهها قرار نخواهند داد.
از چند روز پیش، سخنگوی والی طالبان در خوست و همچنین فرماندهی امنیه این ولایت نشر تصاویر زندهجان را در شبکههای اجتماعی متوقف کردهاند.
خوست بیستوچهارمین ولایتی است که در آن ممنوعیت نشر تصاویر زندهجان بهطور رسمی تطبیق میشود.
طالبان این ممنوعیت را بر اساس ماده هفدهم قانون امر بهمعروف و نهی از منکر خود تطبیق میکنند.
از آغاز روند تطبیق این ممنوعیت در ماه اسد سال ۱۴۰۳ تاکنون در ۲۴ ولایت بهشمول خوست از جمله پکتیا، قندهار، تخار، بادغیس، هلمند، ننگرهار، نورستان، فراه، نیمروز، بدخشان، بغلان، جوزجان، زابل، پروان، قندوز، بامیان، دایکندی، فاریاب، پنجشیر، لغمان، سرپل، بلخ و هرات نیز این ممنوعیت به گونه رسمی اعلام و اجرا شده است.

بر اساس اسناد دریافتی افغانستان اینترنشنال، شهابالدین دلاور، رئیس عمومی جمعیت هلالاحمر افغانی تحت حاکمیت طالبان، در سهماه اخیر شکرالله شاکر، داماد خود را دستکم در سه بست متفاوت در این اداره مقرر کرده است.
در یکی از مکتوبها دیده میشود که شکرالله شاکر با امضای خودش، خود را بهعنوان رئیس دفتر دلاور تعیین کرده است.
در نخستین مکتوب با امضای شهابالدین دلاور به تاریخ ۳۰ سنبله سال جاری که به دسترس افغانستان اینترنشنال قرار گرفته است، شکرالله شاکر ابتدا از آمریت اجرایی دفتر ریاست عمومی جمعیت هلالاحمر افغانی تبدیل و بهعنوان رئیس ریاست امور کارکنان هلالاحمر تعیین شده است.
در سند دوم، شکرالله شاکر با امضای خودش، خود را از ریاست امور کارکنان جمعیت هلالاحمر افغانی تبدیل کرده و در بست اول، خود را بهعنوان رئیس دفتر شهابالدین دلاور مقرر کرده است.
در سومین مکتوب که در تاریخ ۱۲ قوس سال جاری امضا شده، شکرالله شاکر از ریاست دفتر رئیس عمومی جمعیت هلالاحمر تبدیل و بهعنوان رئیس عمومی ریاست حوادث این اداره مقرر شده است.
بر اساس اسناد، این تبدیلیها در مدت سه ماه انجام شده است.
منابع به افغانستان اینترنشنال گفتهاند که شهابالدین دلاور، زمانی که وزیر معادن و پترولیم بود نیز دامادش را بهعنوان رئیس دفتر آن وزارت مقرر کرده بود.
پیش از این نیز اسنادی که به افغانستان اینترنشنال رسیده بود نشان میداد که شهابالدین دلاور چند تن از نزدیکان خود را از وزارت معادن به این هلالاحمر منتقل و مقرر کرده است.
این در حالی است که ریاست تعقیب و نظارت از فرامین و احکام ملاهبتالله، رهبر طالبان، پیشتر به همه ادارات ملکی و نظامی طالبان هدایت داده بود که از فرمان رهبر این گروه اطاعت کنند؛ فرمانی که میگوید: «بر اساس خویشاوندی و دوستی، کسی را در ادارات مقرر نکنید.»
در آن مکتوب که به افغانستان اینترنشنال نیز رسیده بود، آمده بود که «گماشتن افراد بر اساس خویشاوندی، سبب نارضایتی خداوند و عذاب میشود.»
