ایرنه خان روز چهارشنبه با ارائه گزارشی به مجمع عمومی سازمان ملل گفت که به دلیل محدود شدن فضا برای رسانههای مستقل و انتقادی، شمار روزنامهنگاران در تبعید افزایش یافته است.
او گفت که امروز رسانههای مستقل و حامی دموکراسی، در بیش از یک سوم کشورهای جهان وجود ندارد یا به شدت محدود شدهاند.
به گفته ایرنه خان، در سالهای اخیر صدها خبرنگار از افغانستان، چین، ایران، روسیه، ترکیه، اوکراین و برخی کشورهای دیگر فرار کردهاند. او گفت: «بسیاری از روزنامهنگاران از ترس امنیت خود یا خانوادههایشان و تلاش برای بقای مالی و غلبه بر چالشهای زندگی در یک کشور خارجی، در نهایت حرفه خود را رها میکنند.»
او تبعید را راهی دیگری برای خاموش کردن صداهای منتقد و شکل دیگری از سانسور خبری میداند.
او به «سرکوبهای فراملی» خبرنگاران اشاره کرد که برخی کشورها همچون ترکیه و ایران خبرنگاران تبعیدی را هدف قرار میدهند.
این گزارشگر ویژه سازمان ملل افزود که تلاشها برای ارعاب و خاموش کردن روزنامهنگاران در فضای مجازی در دهه گذشته افزایش یافته است.
ایرنه خان بهکارگیری ترولها و باتها برای حملات شخصی به روزنامهنگاران و بیاعتبار کردن آنان، مسدود کردن سایتهای خبری رسانههای در تبعید و پایش دیجیتالی هدفمند را به عنوان شیوههای متداول سرکوب دیجیتالی دانست.
او گفت که حملات آنلاین از جمله تهدید به مرگ، تهدید به تجاوز جنسی و کارزارهای بدنام کردن خبرنگاران در ۱۰ سال گذشته به شدت افزایش یافته است.
ایرنه گفت که روزنامه نگاران تبعیدی اغلب با دو تهدید قانونی عمده از سوی کشورهای خود مواجه میشوند: «تحقیق، تعقیب قضایی و مجازات غیابی، و پیگیری استرداد آنها با اتهامات جنایی ساختگی.»
او از کشورهایی که میزبان روزنامهنگاران تبعیدی هستند، خواست ویزا و مجوز کار برای آنها را فراهم کنند.
او گفت که روزنامهنگاران تبعیدی همچنین به محافظت بیشتر در برابر حملات فیزیکی و آنلاین، حمایت طولانیمدت جامعه مدنی و گروههای آزادی مطبوعات نیاز دارند.