د سویلي ولایتونو کروندګر: حاصلات مو بازار نه لري او اکثره یې د ډېورنډ پر پوله خوسا کېږي
د سویلي ولایاتو یو شمېر کروندګر وايي، چې د ځمکو حاصلات يې پرېمانه دي؛ خو نه په کور دننه بازار لري او نه د ساتلو لپاره سړې خونې شته.
دوی زیاتوي، چې هر کال یې میوې او سبزي د مناسب بازار د نه درلودلو له امله په ارزانه بیه پلورل کیږي او یا هم خرابیږي.
کروندګر وايي، چې سږ کال د افغانستان د کندهار د انارو ترڅنګ د هلمند سبزيجات او د روزګان اینځر او مڼو حاصلات ښه؛ مګر بازار یې کمزوری و.
د سویل د دې درېيو ولايتونو کروندګر د اندېښنې په څرګندولو سره وايي، چې حاصلات یې په کور دننه بازار نه لرې او ان خپل مصرف هم نه شې پوره کولی.
د کندهار یو شمېر باغداران او د لمدې مېوې پلورنکي وايي، چې له تېرو درېيو کلونو راهیسې د دوی د حاصلاتو پر مهال له نورو هېوادونو په ځانګړي ډول له ایران او پاکستان څخه یو شمېر مېوې او سبزيجات راځي، چې د دوی د حاصلاتو پر بازار یې منفي سیوری غوړولی دی.
د کندهار د سړک د سر مېوه پلورونکی
د کندهار د ارغنداب ولسوالۍ يو باغ لرونکی ۵۲ کلن حاجي شېر احمد وايي، چې طالبان د افغان کروندګرو د حاصلاتو د پلور لپاره په کور دننه هېڅ پاليسي نه لرې او تر اوسه هم نه دي توانېدلي چې د دوی د حاصلاتو پر مهال دې د ګاونډيو هېوادونو د حاصلاتو د وارداتو مخنیوی وکړي.
کروندګر او د تازه مېوې او سبزيجاتو پلورنکي د سړو ساتنځايونو نه شتون یوه بله لويه ستونزه بولي د دوی په ټکو که چيرې سړې خونې ورته جوړې شي مېوې او سبزيجات به یې د فصل تر پایه وساتل شي.
هغه کسان چې د کندهار او رزوګان په بازارونو کې مېوه پلوري هم وایي، سږ کال انار، زردالو، پلم، شلیل، شفتالو او نورو مېوو ښه حاصل کړي خو بازار نه لري.
دوی وایي، چې دغه مېوې که ژر صادر یا ونه پلورل شي، نو خرابیږې او د ساتنې لپاره يې سړو ساتنځایونو ته اړتیا ده.
دوی وایي، چې له یوې خوا د تازه مېوې د صادراتو پر وړاندې هر کال خنډونه جوړیږي او له بلې خوا په جنوبې ولايتونو کې ساړه ساتنځایونه نه شته تر څو مېوې پکې وساتل شي.
په هغه خبر پاڼه کې چې د دغې ډلې مشر ویاند ذبیح الله مجاهد له خوا خپره شوې راغلي چې په دغې دوه ورځنۍ غونډه کې د یادې ډلې مشر له ټولو طالبانو غوښتي چې باید ټول چارواکي د ولسي خلکو په خدمت کې ناغیړي و نه کړي او ځانونه د ټول افغانستان سره تړلی وبولي.
دا رنګه له طالبانو غوښتل شوي چې د خلکو سره داسې چلند وکړي چې هغوی د حاکم نظام سره مرستې او همکارۍ ته وهڅوي. د خبرپاڼې په بله برخه کې راغلي چې د مسولیتونو سپارل د خوښۍ او بېرته اخیستل یې باید د خپګان وړ نه وي.
دغه شان په دغې اوږدې دوه ورځنۍ غونډه کې پاکستان ته د طالبانو د پلاوي د ورتګ راپور هم واورول شو او د صادراتو، وارداتو او ترانزیټ په اړه غونډې ته معلومات ورکړل شوي، خو دا نه دی ویل شوي چې په پاکستان کې د افغانانو د یرغمل شویو او ایسارو شتمنیو په اړه څه خبرې شوي اوکه نه. د سلګونه زره ستنول شویو افغان کډوالو په تړاو همدومره ویل شوي چې د دغې ډلې مشر اړونده ادارو ته سپارښتنه کړې چې د ستنو شویو کډوالو خدمت ته دې چارواکي مټې بډ وهي. دا رنګه له ګاونډیو هېوادونو سره د اړیکو پراخولو ته هم لنډه اشاره شوې او د بهرنیو چارو وزارت ته سپارښتنه شوې چې د بهرنۍ تګلارې له پاره دې ځانګړی کمیسیون لازمې پرېکړې وکړي.
خو د پاکستان حکومت له لوري طالبانو ته د وروستیو ګوتڅنډنو په اړه چې ګنې ټي ټي پي هلته پناه ځایونه لري، هيڅ یادونه نه ده شوې. په ټوله کې په دغه خبرپاڼه کې د نجونو زدهکړو او د مېرمنو کار کولو ته هیڅ اشاره نه ده شوې او د نړۍ والو هغو غوښتنو په اړه هم څه نه دی ویل شوي چې وايي طالبان باید د کورني او بهرني مشروعیت د ترلاسه کولو له پاره دې ټول ګډونه حکومت جوړ کړي.
ملګري ملتونه او لوېدیز ډیپلوماټان د پاکستان دا پرېکړه ټکان ور کوونکې او مایوسوونکې بولي چې له دغه هېواده غرب ته له تلونکي هر افغان نه ۸۳۰ ډالر د وتلو د اجازې په نوم اخلي.
غربي ډیپلوماټان وايي، د پاکستان حکومت په لومړي سر کې غوښتل له هر کډوال زر ډالر واخلي، خو وروسته یې ۸۳۰ کړل.
دغه بې مخینې ګام د هغو کډوالو پرضد دی چې په لوېدیځ کې کېسونه لري او په قانوني ډول له پاکستانه ځي.
د ګارډین د چارشنبې ورځې د راپور له مخې، د پاکستان دا پرېکړه د تېر اکتوبر لومړیو کې په دغه هېواد کې نږدې دوه میلیونه بې اسناده افغان کډوالو ته د وتلو نېټې تر ټاکلو وروسته ده.
له همدې نېټې راهیسې د پاکستان پولیسو په اسلام اباد کې ځینې هغه کډوال هم نیولي چې ویزې لري او غرب ته د تلو په تمه دي.
د ۲۰۲۱ کال په اګسټ کې د جمهوریت تر پرځېدو وروسته په زرګونو افغانان له اسنادو پرته او لا هم له تاریختېرې ویزې سره پاکستان کې اوسېږي او غرب ته د تلو په تمه دي.
ډېرې دې کسانو په افغانستان کې له لوېدیزو حکومتونو او ادارو سره کار کړی او د انساني همدردۍ له مخې لوېدیځ ته د تلو حق لري.
امریکا پلان لري چې له دې کډوالو ۲۵ زره او بریتانیا هم ۲۰ زره ولېږدوي.
په پاکستان کې پنځو مهمو ډیپلوماټانو ګارډین ته د پاکستان له خوا له دې کډوالو د وتلو اجازه لیک په نوم د دې پیسو اخیستل په نړیواله کچه بې مخینې او ټکان ور کوونکي بللي دي.
یوه ډيپلوماټ ویلي چې دا پیسې د پاکستان لپاره ډېرې اقتصادي، خو د کډوالو لپاره وژونکې دي.
د دې ډيپلوماټ په خبره، دا موضوع د ملګرو ملتونو یونیسیار او د کډوالو نړیوال سازمان کې هم را پورته شوې او همدارنګه سفارتکارو له خپلو مرکزونو سره شریکړه کړې ده.
یو لوېدیز ډیپلوماټ د پاکستان دا پرېکړه مایسوونکې بولي او زیاتوي: «که پاکستان لوېدیځ ته د کډوالو د لېږد بهیر اسانوي، په داسې پوچو شرایطو سره باید کار پېچلی نه کړي، د وتلو اجازه لیک په نوم دا لګښت څنګه توجیه کوي، د ډېرو پیسو د ګټلو لپاره؟»
بل ډیپلوماټ وايي، پاکستان دا هم وايي چې افغان کډوال باید دا پیسې د کارت له لارې ور کړي، چې ډېرب کډوال یې لري هم نه: «موږ له کډوالو سره د مرستې لپاره ګډې همکارۍ ته اړتیا لرو او هیله ده چې پاکستان به مرسته وکړي.»
د پاکستان بهرنیو چارو وزارت ویانده ممتاز زهرا بلوڅ وايي، دا پالیسي نه بدلېږي او زیاتوي: «دا کسان له تېرو دو وکلونو راهیسې دلته دي، دوی مهاجر نه کډوال دي، د ویزو وخت یې تېر او اسناد نه لري.»
هغه هیله لري چې څومره ژر ممکنه وي اړوند هېوادونه به یې د اېستلو لپاره د ویزو بهیر تایید کړي نوموړې دا هم وايي چې ملګري ملتونه پر دې ستونزه له پاکستان سره ګډ کار کوي او غرب کې د مېشتېدونکو افغانانو د وتلو جرمانه او د ویزې پیسې به ور کړي.
له تېر اکتوبر راهیسې چې پاکستان د بې اسناده کډوالو اېستل پیل کړی، له دې کورنیو سره تر پنځوس زرو کلدارو ډېرې پیسې هم نه پرېږدي او نه اجازه ور کوي چې خپل ګاډي او ماشینري افغانستان ته ولېږدوي.
"کاناډايي ځواکونه په افغانستان کې" اثر چې د یوې لسیزي په ځنډ سره خپور شو د لوستلو او خرڅلاو محدودیت پرې وضع شوی او یوازې د دې کتاب کاپي د کاناډا په پوځي واحدونو او اکاډمیکو انسټیټیوتونو کې ترلاسه کېدی شي.
تر اوسه دا نه ده روښانه چې پر دغه کتاب ولې بندیز لګېدلی.
اوتاوا ستیزن د نومبر په ۲۱مه د کینګسټون کې د رویال پوځي پوهنتون استاد ستیف لوکیټس له قوله لیکلي، چې د کاناډا پوځ باید د افغانستان په اړه دې مهم کتاب ته لاسرسی محدود نه کړي. خو د کاناډا وسله وال پوځ او د ملي دفاع وزارت د هغه تاریخي اثر له لوستلو چې په افغانستان کې د کاناډایي نارینه او ښځینه و د جګړې او وژل کیدو په اړه دی، منع کوي چې په تېر جولای کې چاپ شوی. په افغانستان کې د کاناډایې ځواکونو حماسې اثر اتلس سو مخونه لري، چې د کاناډا د پوځ له خوا په ۱۶۰۰ تیراژ کې محدود شوی، ۸۰۰ توکه په انګلیسي او ۸۰۰ یې هم په فرانسوي ژبې چاپ شوی. د دې کتاب هارډ کاپي یوازې د کاناډا په پوځي واحدونو او اکاډمیکو انسټیټیوتونو کې ترلاسه کیدی شي؛ خو داسې ویل شوي چې دا کتاب به په وړیا توګه د انلاین له لارې د لوستونکو لپاره چمتو شي؛ خو د اوس لپاره حتا هغه کاناډایان هم ورته لاسرسی نه لري چې د کتاب لوستلو لپاره پیسې ورکوي. د دې کتاب لیکوال پوځي تاریخ لیکونکی شان مالوني دی او دا کتاب یې د لسو کلونو په لړ کې لیکلی.
دا چې ولې د دغه کتاب چاپ یوه لسیزه ونیوله عامل یې په پوځ کې ځینې کسان وو، چې نه یې غوښتل دا کتاب چاپ شي. شان د دغه کتاب د لیکلو په جریان کې درې نور کتابونه هم چاپ کړي او کله چې طالبان پر افغانستان واکمن شول هڅه یې وکړه له هغو افغانانو سره مرسته وکړي، چې له کاناډایانو سره یې کار کړی و. د دې کتاب د لوستلو لپاره انتظار او لیوالتیا له بې حده وه؛ خو کله چې چاپ شو، محدودیت پرې ولګید.
د دې کتاب یوه نسخه د ار ام سي کتابوتون کې ایښودل شوې، چې ډېر محدود کاناډایان یې هلته لوستلی شي. په ۲۰۰۷ میلادي کال کې د کاناډا د پوځ قوماندان جنرال انډریو لیسلي شان ته دنده وسپارله چې افغانستان ته ولاړ شي او له هغه ځایه دې د پوځ تاریخ د مسلکي تاریخ لیکونکې په توګه ولیکي.
شان د یو عالم په توګه د خپلو لیکلو اکاډمیک او ایډیتوریل ازادي غوښتنه کړې وه. د رویال پوځي پوهنتون استاد ستیف لوکیټس وايي، چې د کانادا د دفاع وزیر دا واک لري، چې د شان کتاب د پوځ له بندیزونو خلاص کړي. نوموړي له ښاغلي بیل بلیر څخه غوښتي: «مهرباني وکړئ د شان مالوني کتاب ازاد کړئ، ټولو کاناډایانو ته یې د لوستلو فرصت ورکړئ. ناشرانو ته یې د چاپ فرصت ورکړئ او کاناډایي پوهانو او ماهرانو ته اجازه ورکړئ چې په افغانستان کې زموږ د پوځ د تاریخ په لومړۍ مسوده تبصره وکړئ».