هسې خو پاکستان د خپل اساسي قانون له مخې په تیورۍ کی یو فیدرالی او پارلماني جمهوریت دی.
په ظاهره یې حکومتي نظام هم دغه بڼه لري، خو په حقیقت او په عمل کې په دغه هیواد کې د اساسي قانون د حد نه ماورا، په ۱۹۷۷ کې د جنرال ضیاالحق د پوځي دکتاتورۍ نه وروسته د جنرالواکۍ نظام نافذ دی.
جنرالواکي د اساسي قانون د محتوا نه په سرغړونه د تقنینیه، اجراییه او د قضا قواوو صلاحیتونه سلبوي او د دولتي او حکومتي نظام د اداره کولو واګې د جنرالانو لاس ته ور کوي.
د ولسواکۍ او د جنرالواکۍ تر منځه تضاد د پاکستان د موجوده هر اړخیز بحران اساسي علت او ریښه تشکیلوي او د وخت په تیریدو سره دغه بحران لا پسې ژوریږي.
پاکستان کې عام انتخابات اوس په یوه نمایشي عمل بدل شوي اوس انتخابات تش د دې لپاره کیږي چې دولت خپل داخلي او بین المللي مشروعیت وساتي.
پاکستان کې لومړني او وروستي ازاد انتخابات
پښتونخوا او بلوچستان کې خلک د پاکستان د پوځ پر ناامنۍ تورنوۍ
پاکستان کې اول او اخري ځل ازاد او بیطرفه انتخابات په ۱۹۷۰کې د جنرال یحاخان په حکومت کې شوي وو.
په هغو انتخاباتو کې د بنګالیانو ملتپال ګوند عوامي لیګ، چې شیخ مجیب الرحمان یې رهبر و، د پارلمان د چوکیو مطلق اکثریت تر لاسه کړی وو، خو جنرالانو د انتخاباتو ګټونکي ګوند ته د قدرت د سپارلو نه انکار وکړ.
د بنګال ولس او د هغوی نماینده ګوند عوامي لیګ مقاومت ته ملا وتړله چې په نتیجه کې یې پاکستان په ۱۹۷۱ کې دوه ټوټې شو.
د هغه نه پس په پاتې پاکستان کې جنرالانو د خپل استخباراتي سازمان ای ایس ای په وسیله په انتخاباتو کې درغلي او لاسوهنه پیل کړې ده او تل یې د خپلې خوښې ګوندونو ته د دې لپاره واکمني سپارلې ده چې دوی به په ښکاره په حکومتي چوکیو ناست وي، خو په عمل کې به جنرالان خپل باداران مني.
کله کله چې ځینې سیاسي ګوندونه د جنرالانو باداري نه مني، نو بیا ای ایس ای د هغوی په ضد کودتا وکړي او سیاسي حکومت وپرځي، خو جنرالان دا تلاش کوي چې دغه کودتاوې او د سیاسي حکومتونو چپه کیدل هم په ظاهره په اصطلاح قانوني شکل ولري.
د پاکستان پوځ کې د قومونو ونډه
پروېز مشرف وروستی پوځي جنرال و چې مخامخ کودتا سره یې د نواز شریف حکومت نسکور کړ
د پاکستان پوځ کې د ۸۰ فیصدو شاوخوا پنجابیان دياو ۱۰/۱۲فیصده شاوخوا به یې پښتانه وياو پاتې نور قومونه دي.
د پوځ زعامت تر ټولو لوړ پوړي ۱۱ تنه دغه افسران تشکیلوي، لکه لوی درستیز ، ۹ د قول اردو قومندانان ، د ای ایس ای عمومی رئیس. دا کسان زیات وخت پنجابیان وي.
د قول اردو قومندانانو کې کله کله یو نیم پښتون هم لیدل کیږي، خو دا خبره څرګنده ده چې اصل تصمیمونه څوک نیسي.
په ۱۹۴۷ کې چې د انګلیسانو واکمني پای ته ورسیده او پخوانی هندوستان د هند او پاکستان په نامه په دوو مملکتونو وویشل شو، نو د پخواني مملکت منابع او داراې د نویو مملکتونو تر منځ وویشل شوې.
په دې ویش کې د هندوستان د مادي منابعو ۱۷ فیصدي د پاکستان برخه شوه او د ګډ پوځ څخه ۳۳ فیصدي پوځ د پاکستان ورسید.
دا معلومه خبره ده چې د پاکستان پوځ لهو ړومبۍ ورځې د پاکستان د مالي منابعو په تناسب غټ و.
په ۱۹۷۱ کې چې کله بنګلدیش بیل او مستقل هیواد وګرځید، نو په پاتې پاکستان باندې د غټ پوځ بار لا سېوا شو.
د ۱۹۷۱ نه پس جنرالونو دوه واره د کودتا ګانو له لارې سیاسي قدرت په خپل لاس کې اخستې او شل کاله یې نیغ په نیغه سیاسي قدرت اشغال کړی.
د ۱۹۷۷ نه تر ۱۹۸۸ پورې جنرال ضیالحق پوځي دکتاتوري چلولې ده او د ۱۹۹۹ نه تر ۲۰۰۸ پورې جنرال مشرف د قدرت واګې په لاس کې لرلې دي.
په دې برسیره دغه نور پاتې وخت کې هم جنرالان د سیاسي حکومتونو د پردې تر شا اصلي واکمنان پاتې شوي.
د پوځ اقتصادي امپراتوري
جنرالانو د خپلې واکمنۍ په جریان کې یوه لویه اقتصادي امپراتوري هم جوړه کړې ده.
په دې کې عسکري بانک، د FWO په نوم د پاکستان تر ټولو غټ تعمیراتي شرکت.
د NCC په نوم تر ټولو غټ ترانسپورتي شرکت، په ګڼ شمیر صنعتي فابریکې، د انشورنس یا بېمې شرکتونه، د DHA په نوم د پاکستان په هر یوه ښار کې د کور جوړولو کاروبار او نورې ډیرې دارایانې ګډون لري.
د دې نه علاوه دوی د جنګي اقتصاد نه هم ګټې لاس ته راوړي، خو اوس د پاکستان ولسونه د جنرالانو په منځ کې موجودو میلیاردرانو په باره کې د سوشل میډیا په برکت معلومات لري.
فیض حمید او عمران خان دواړه بندیان شول او د دې خبرې امکان موجود دی چې دوی دواړه به په یوه پوځي محکمه کې محاکمه او مجازات شي.
پاکستان کې د موجوده اړۍ ګړۍ او سیاسی انقطاب اساسي علت د پاکستان د اساسي قانون د چوکاټ نه بهر د جنرالواکۍ د نظام بحران دی.
د سیاسي رهبرانو او جنرالانو تر منځ په سیاسي قدرت شخړې او د جنرالانو خپل مینځي شخړو پاکستان په سیاسي توګه بې ثباته کړی دی او اقتصاد یې هم ورشکست سره مخامخ دی.
که پاکستان د خپل اساسي قانون سره سم دموکراتیک نظام ته زر نه راوګرځي، نو د دې خبرې امکان موجود دی چې د جنرالواکۍ بحران تر دې زیات خطرناک شکل غوره کړي.
د پاکستان تحریک انصاف ګوند د احتجاجي غونډې تر اعلان وروسته، د اسلام اباد او راولپنډۍ ټولې لارې او ښوونځي وتړل شول.
د پاکستان تحريک انصاف د غونډې لپاره حکومت د اسلام اباد او راولپنډۍ ټولې لارې د کانټينرونو په اېښودلو سره تړلې دي.
د «بازگشت طالبان» په نامه د یوه کتاب لیکوال حسن عباس وایي، چې پر طالبانو د ایران پخوانی اغېز کم شوی؛ خو متحده عربي اماراتو او قطر په دې وروستیو کې پر طالبانو خپل اغېز زیات کړی دی.
هغه افغانستان انټرنشنل ته ویلي، چې د طالبانو د مشر ملاهبتالله ځواک د پخوا پرتله زیات شوی دی. د امریکا د ملي دفاع په پوهنتون کې استاد په خپله مرکه کې وویل، چې «د ملا هبت الله د ځواک شبکه تر ملا عمر زیاته او پیاوړې ده.» هغه ویلي، چې ملا هبتالله د خپل ځواک د ډېرولو لپاره له قومي تړاونو کار اخلي، هغه وایي: «طالبان تل وايي چې ټول د یوه دیني او ایډیولوژیک بهیر غړي دي؛ خو په ټوله کې دوی په خپلو قومي جوړښتونو خپلې واکمنۍ ته دوام ورکوي.» د نوموړي په وینا دمګړۍ د طالبانو ۲۵ زره کسیز ځواک په کندهار کې شته او د دغه ځواک په ملتیا ملا هبت الله کولای شي خپله هر ډول پرېکړه پر خلکو ومني. حسن عباس په کابل کې د طالب چارواکو ادلون بدلون ته په اشارې سره ویلي، چې د طالبانو د دفاع وزیر ملا یعقوب واک کم شوی؛ خو د کورنیو چارو وزیر سراج الدین حقاني تر پخوا نور هم ځواکمن شوی دی.
هغه وویل، چې «د واک او سرچېنو د تر لاسه کولو لپاره په کابل کې د طالب وزیرانو تر منځ اخ و ډب روان دی.» هغه دا رنګه ویلي، شهابالدین دلاور چې پخوا یو ځواکمن کس و، ځکه له دندې ګوښه شوی چې خپل زوم او زوی یې په دولتي لوړو څوکیو ګومارلي وو. د طالبانو د کانونو او پټرولیم وزیر شهابالدین دلاور دا مهال د سرې میاشتې ټولنې مشر ټاکل شوی او زوی یې په تاشکند کې د یو ډیپلوماټ په توګه معرفي شوی و. دغه جګپوړي څېړونکي ویلي، چې قطر پر طالبانو زیات نفوذ لاره؛ خو له هغه مهاله چې دغه هېواد د منځني ختیځ په مسلو کې ډېر بوخت شو، نو سعودي عربستان او عربي متحده اماراتو له فرصته ګټه پورته کړه او په افغانستان کې یې د خپل نفوذ د زیاتولو لپاره هڅې پیل کړې. هغه وايي، دغه هېوادونه غواړي په افغانستان کې د ایران پخوانی نفوذ را کم کړي، چې په دې توګه نن سبا د هغه هېواد نفوذ هم په افغانستان کې مخ په کمېدو دی. حسن عباس د «بازگشت طالبان» نومي کتاب کې پر هبت الله د سپاه پاسداران د نفوذ یادونه کړې وه.
هغه دا رنګه د طالبانو له رژیمه د افغانستان د پراخه پرګنو د نا رضایتۍ یادونه هم کړې وه، چې په وینا یې هزاره توکمي، تاجکان او ازبکان د طالبانو له سیاستونو ناراضه دي. نوموړي په افغانستان کې د قومي او مذهبي لږکیو پر وضیعت اندېښنه ښودلې او وړاندوینه یې کړې، چې طالبان به په راتلونکې کې دې ته اړ شي چې په دغه هېواد کې د یو پراخ بنسټه حکومت جوړولو ته غاړه کېږدي.