د سیمهییز اتصال نوې هيله: افغانستان، پاکستان او ازبکستان د رېلپټلۍ هوکړه نهايي کوي
پاکستان او افغانستان هوکړه کړې، چې د ازبکستان-افغانستان-پاکستان (UAP) رېلپټلۍ پروژې د چوکاټي هوکړې د ژر نهايي کېدو لپاره به نږدې همکاري کوي.
پاکستان او افغانستان هوکړه کړې، چې د ازبکستان-افغانستان-پاکستان (UAP) رېلپټلۍ پروژې د چوکاټي هوکړې د ژر نهايي کېدو لپاره به نږدې همکاري کوي.
د پاکستان ټوډې د راپور له مخې، دا پرېکړه د پاکستان د لومړي وزیر مرستیال او د بهرنیو چارو وزیر اسحاق ډار او د طالبانو د بهرنیو چارو سرپرست وزیر امیرخان متقي تر منځ د یکشنبې په ورځ د یو ټلیفوني تماس پر مهال شوې ده.
دواړو مشرانو د دې ستراتېژيکې پروژې پر ارزښت خبرې کړي او ژمنه یې کړې چې د عملي کولو بهیر به یې ګړندۍ کړي.
له دې مخکې، اسحاق ډار د ازبکستان له بهرنیو چارو وزیر سعیدوف بختیار ادیلوویچ سره هم ورته خبرې کړي، چې پکې د درې اړخیزې هوکړې د لاسلیک د څرنګوالي او وخت په اړه تمرکز شوی و.
یاده پروژه به د منځنۍ اسیا هېوادونه د افغانستان له لارې له پاکستاني بندرونو سره ونښلوي، چې له تاشکند څخه تر پېښوره د کابل له لارې ۵۷۳ کیلومتره اوږده ده.
د دې پروژې اټکلي لګښت شاوخوا ۴.۸ مېلیارده ډالره اټکل شوی او تمه ده چې د سیمې سوداګري به پیاوړې کړي.
امیرخان متقي د پاکستان له هغې پرېکړې هرکلی وکړ، چې په کابل کې خپل ډېپلوماټیک حضور د سفیر تر کچې لوړوي او دا یې یوه مثبته پرمختیا وبلله.
هغه تایید کړې، چې افغانستان به هم په اسلاماباد کې خپل ډېپلوماټيک دفتر ورته کچې ته لوړ کړي.
دواړو وزیرانو د اسحاق ډار د اپرېل پر ۱۹مه د کابل د سفر پر مهال د شویو پرېکړو د عملي کېدو وضعیت هم وڅېړه او ژمنه یې وکړه، چې د متقابل باور د جوړېدو لپاره به ګډ کار ته دوام ورکوي.
که څه هم چین تراوسه د طالبانو حکومت په رسمیت نه دی پېژندلی، خو دغه هېواد لومړنی هېواد و، چې د طالبانو له خوا نومول شوی سفیر یې ومانه.
تر هغه وروسته، متحده عربي اماراتو او یو شمېر نورو هېوادونو هم ورته ګامونه پورته کړل.
په ننګرهار کې د رسنیو ځینو مسوولانو نن یکشنبه د غبرګولي ۱۱مه افغانستان انټرنشنل ته وویل چې په دغه ولایت کې د طالبانو د اطلاعاتو او کلتور ریاست پر ښځینه خبریالانو شپږ بندیزونه لګولي دي.
لومړی بندیز دا دی چې په ننګرهار کې ښځینه خبریالانې پرته له محرم څخه رسنۍ ته نشي تلی.
دویم بندیز دا چې هیڅ ښځینه خبریالانې نشي کولای، چې تفریحي خپرونې وړاندې کړي.
درېیم بندیز دا دی چی هیڅ ښځینه خبریاله نشي کولای، چې په لایف خپرونو کې د نارینه وو سره او هیڅ نارینه همکار نشي کولای، چې له ښځینه خبریالانو سره خبرې وکړي.
څلورم بندیز دا دی، چې د خپرونو د بکګرونډ موسیقي په نشر کې هم له پوره دقت نه کار واخلي.
پنځم بندیز دا دی چې په ادبي خپرونو کې د عشقي او داسې شعرونو ویلو نه ډډه وشي، چې د اخلاقو خلاف وي، نشه یي توکي او داسې نور موضوعات، چې په راډیو کې یې نشرول مناسب نه وي په کلکه ورنه ډډه وشي.
شپږم او اخري بندیز دا دی، چې ښځینه خبریالانې یواځې په ټولنیزو، روغتیایي، ګټورو او معلوماتي خپرونو کې ګډون کولای شي.
د افغان خبریالانو د خوندیتوب کمېټې مرکزي دفتر تر اوسه ددې بندیزونو په اړه کوم رسمي غبرګون نه دی ښودلی، خو په ننګرهار کې د رسنیو ځینې مسوولان وايي چې د افغان خبریالانو د خوندیتوب کمیټې د ننګرهار ولایتي مسوول عزیز الله عزیز ظاهرا د طالبانو په غوښتنه د رسنیو له مسوولانو سره په واتسپ ګروپ کې دا محدودیتونه شریک کړي دي.
د رسنیو مسوولان وايي، نوموړي یادونه کړې، چې «له دې خبرتیا وروسته هیڅ د رسنۍ مسوول، نشراتو مسوول او همکار د شکایت حق نه لري».
د افغان خبریالانو د خوندیتوب کمیټې په دې اړه تراوسه وضاحت نه دی ور کړی.
له کابو دوو کلونو راهیسې سلګونه خبریالانو او د رسنیو کارکوونکو د طالبانو د بندیزونو او محدودیتونو له امله هېواد پرېښی، چې په دې لړ کې لسګونه خبریالان او د رسنیو کارکوونکي بیا په ګاونډیو هېوادونو کې په دې تمه شپې او ورځې تېروي چې، اروپایي او امریکایي هېوادونو کې یې د پناه غوښتنې دوسیې ومنل شي.
له دې وړاندې پر افغانستان د طالبانو تر واکمنۍ وروسته د محدودیتونو لومړنۍ قربانیانې په کابل او ولایتونو کې ښځینه خبریالانې وې. ډېرې رسنۍ وتړل شوې، خبریالانې په کور کېناستې، یو شمېر له هېواده ووتې او یا یې هم د سختو محدودیتونو له امله دندې پرېښودې.
