د ماشومانو د ژغورنې اداره وایي، اوسمهال ۲۵۰زره ماشومان بېړنیو خوړو ته اړتیا لري؛ خو دوی په ورځ کې یوازې ۳۰ماشومانو ته خواړه برابرولای شي. د دغې ادارې په راپور کې راغلي، د کونړ په زلزله کې ۲۷۱ ماشومان یتیمان شوي او د زرګونه نورو ماشومانو هغه خپلوان مړه شوي چې د دوی پالنه یې کوله.
د ماشومانو د ژغورنې اداره وايي، هغه ماشومان چې د افغانستان په ختیځ کې وروستۍ زلزلې یتیمان کړي؛ اوس یې پالنه د مور او پلار پر ځای د نږدې خپلوانو پر غاړه ده. د راپور له مخې؛ ستونزه دا ده چې د دوی خپلوان خپله بېوزله دي او د نورو مرستو ته اړ دي، چې د ژمي په نږدې کېدو سره د هغوی د ژوند کړاوونه نور هم ډېرېږي.
په راپور کې راغلي، چې د دوی مرکزونو ته هره ورځ د لوبو، زدهکړو، خوړو او رواني ملاتړ لپاره نږدې ۲۰۰ ماشومان ورځي.
۵۶ کلنه عایشه د خپلو هغو درېیو لمسیانو پالنه کوي، چې عمرونه یې تر پنځو کالو کم دي. د عایشې په وینا؛ دغه ماشومانو پخوا کافي خواړه لرل او لوبې یې کولې؛ خو اوس یې نه مور او نه هم پلار شته، نه خواړه او کور لري او نه هم لوبې کوي، دوی ډېر خواشیني دي.
عایشه او کورنۍ یې اوس په یوه خېمه کې ژوند کوي، چې له خپل اصلي کلي څخه دوه نیم ساعته لرې ده. دغه خېمه تشه ده، یوازې د اغوستلو جامې پهکې لیدل کېږي. د عایشې مېړه ټپي شوی او سر او یو لاس یې په سپين رنګه پټۍ تړلی دی، دغه کورنۍ اوس مرستو ته اړتیا لري.
عایشه وایي، چې د کار کولو څوک نهلري، مشر زوی یې ټپي شوی او د بل زوی د وينې فشار یې ټيټ دی، هغه وایي، پخوا یې د کور لپاره هغه زوی روزي ګټله چې په زلزله کې مړ شو؛ خو اوس یې ژوند یوازې په مرستو پورې تړلی دی.
د ماشومانو د ژغورنې اداره وایي، د ۹۰ سلنه زلزله ځپلو د خوړو پخوانۍ سرچینې له لاسه وتلې دي.
دغه اداره وايي، چې د کونړ د خلکو یوه عایداتي سرچینه څاروي وو؛ خو اوس دغه سرچینه هم نهلري، ځکه د کونړ په زلزله کې تر ۷۰۰۰ زره ډېر څاروي تلف شوي دي.
په افغانستان کې د یادې ادارې مشرې سمیرا سید رحمان وویل: «زموږ مرکزونه د بېړني پړاو لپاره مهم خدمتونه وړاندې کوي؛ خو دغه کورنۍ اوږدمهاله ملاتړ ته اړتیا لري، چې د ژمي په راتګ سره د هغوی اړتیاوې نورې هم ډېرېږي، باید د ژمې لپاره نورې مرستې هم برابرې شي.»
د اګست د ۳۱مې نېټې په زلزله کې شاوخوا ۲۰۰۰ کسان مړه او تر ۸۰۰۰ ډېر کورونه ویجاړ شول؛ اوس زرګونه ماشومان او کورنۍ په خېمو او یا د خپلو ویجاړو کلیو په کنډوالو کې ژوند کوي.
د «نشنل انټرسټ» په نوم یوه امریکايي رسنۍ چې د امریکا د بهرنۍ پالیسۍ او سیاست په اړه تمرکز لري، په یوه تحلیلي مقاله کې لیکلي چې میلیونونه امریکایان د افغانستان له وتلو انځورونه لا هم په یاد لري.
دوی لیکلي: «د کابل هوايي ډګر ته نږدې راټول شوي خلک، ملکي وګړي چې د پوځي الوتکو سره نښتي وو، د ابيګيټ سره خونړۍ پېښه چې د ځانمرګي برید له امله ۱۳ امریکايي پوځیان ووژل شول او نورې وحشتناکې صحنې لا هم د ټولو په یاد دي.»
د دوی په خبره، دا انځورونه لا هم د خلکو پر روان وضعیت ژور اغېز کړی او د ولسمشر ټرمپ د غچ اخیستلو غوښتنه په ټوله امریکا کې پراخ ملاتړ موندلی دی.
د همدې رسنۍ په خبره، ټرمپ برېتانیا ته په خپل وروستي سفر کې له افغانستان څخه د امریکایي ځواکونو وتلو ته په اشاره له طالبانو غوښتنه کړې، چې بګرام هوايي اډه بېرته امریکا ته وسپاري.
په تحلیل کې د ټرمپ له قوله راغلي، چې دغه اډه د امریکا لپاره ځکه ارزښت لري چې د چین د لوېدیځ شینجيانګ سیمې په لور موقعیت لري او امریکا کولی شي د چین د اتومي پروګرام څارنه وکړي.
د امریکا ولسمشر د ۲۰۲۴ کال د ټاکنیز کمپاین پر مهال هم ورته څرګندونې کړې وې، خو په خپلو تازه څرګندونو کې یې یو ګواښ هم اضافه کړی: «که طالبان بګرام هوايي اډه امریکا ته ونه سپاري نو بدې پایلې به ولري.»
د همدې رسنۍ د معلوماتو له مخې، ټرمپ یوازې د بګرام اډې د ترلاسه کولو غوښتنه نه لري، بلکې په دې اډه کې د امریکا حضور به په مرکزي او سوېلي اسیا کې د دې هېواد ستراتيژیک دریځ په بنسټیز ډول بدل کړي او دوی دا د امریکا د ځواک نښه ګڼي.
د تحلیل په یوه برخه کې راغلي: «دا هر څه په دې معنا چې بګرام یوازې د افغانستان د کورني سیاست موضوع نه ده، بلکې د امریکا لپاره یو مخکېنی هوایي مرکز دی، چې موخه یې چین، ایران، روسیه او ټوله مرکزي اسیا ده.»
دا په داسې حال کې ده، چې تراوسه بیا دا لا معلومه نه ده، چې که طالبان د ټرمپ غوښتنه رد کړي څه به پېښ شي.
چین هم د افغانستان پر حاکمیت د درناوي ټینګار وکړ او خبرداری یې ورکړ، چې د سیمې د بې ثباتۍ لپاره دې ګامونه نه اخیستل کېږي.
روسیې او ایران تراوسه رسمي غبرګون نه دی ښودلی؛ خو له امریکا سره د دوښمنۍ او همداراز د بګرام د موقعیت په نظر کې نیولو سره دواړه هېوادونه ښایي د طالبانو له انکار ملاتړ وکړي او د امریکا هر ډول بېرته راتګ یوه «تحریکوونکې» هڅه وګڼي.
د بګرام هوايي اډې ستراتیژیک موقعیت
بګرام هوايي اډه د کابل ښار شمال ته شاوخوا ۶۵ کیلومتره لرې موقعیت لري، په لومړي ځل د پخواني شوروي اتحاد له خوا د هغوی د ۱۹۷۹ تر ۱۹۸۹ پورې د جګړې پرمهال جوړه شوې وه.
کله چې امریکا په ۲۰۰۱ کال کې پر افغانستان برید وکړ، دا اډه د امریکا د هوايي عملیاتو لوژستیکي زړه وګرځېده او شاوخوا دوه لسیزې د عملیاتو مرکز پاتې شوه.
د بایډن ادارې دا اډه په پټه د ۲۰۲۱ کال د جولای په لومړیو کې واک ته د طالبانو له رسېدو څو اوونۍ مخکې تخلیه کړه.
سترې استخباراتي او نظامي ګټې
د بګرام د موقعیت له امله دا اډه د څارنې او چټک غبرګون لپاره مناسب موقعیت ګڼل کېږي؛ له دې ځایه ایران، مرکزي اسیا، لوېدیځ پاکستان او چین ته لاسرسی شته او امریکا کولی شي خپل «افق هاخوا» د ترهګرۍ ضد عملیات بیا پیل کړي. دغه عملیات به د خلیجي اډو په پرتله اوږدمهاله وي، ښه څارنه به ولري او ژر لاسرسی به هم ممکن کړي.
په دې سره به یو هوايي دهلېز هم بیا فعال کړي، چې د امریکا له درېېو لویو سیالو هېوادونو ایران، چین، روسیې او په غېر مستقیم ډول به له مرکزي اسیا سره سرحدونه ولري.
د تېرو څو کلونو سپوږمکۍ انځورونه ښيي، چې د چین په لوپ نور کې اټومي فعالیتونه ډېر شوي او دا هغه څه دي چې امریکا ورته اندېښمنه ده.
دا اندېښنې اوس ځکه ډېرې شوې، چې د تایوان پر وړاندې د چین د احتمالي یرغل ګنګوسې ډېرې شوې دي.
بګرام به له امریکا سره د ترهګرۍ پروړاندې مبارزه کې مرسته وکړي
د همدې رسنۍ د تحلیل له مخې، د امنیت له پلوه دا خبره روښانه ده چې د بګرام په هوايي اډه کې د امریکا پوځي حضور یو مهم ستراتیژیک دلیل لري.
له هغه وخت راهیسې چې امریکا له افغانستانه ووتله، «جهادي» شبکو وده وکړه. د القاعدې ډلې لوړپوړي مشران چې له اوږدې مودې راهیسې د افغانستان-پاکستان د غرنۍ پولې په سیمو کې پټ وو، اوس په ښکاره ډول کابل ته راوتلي دي.
په دې کې د اسامه بن لادن مرستیال او د هغه ځای ناستی اېمن الظواهري هم شامل و، چې امریکایي ځواکونو یې ځای معلوم کړ او په ۲۰۲۲ کال کې یې وواژه.
دا په داسې حال کې ده، چې د الظواهري وژل کېدو هم د القاعدې فعالیتونه نه دي درولي.
دا ډله اوس ښکاره فعالیت لري، د کابل په واټونو کې تبلیغاتي مواد وېشي او د ملګرو ملتونو څارونکو ویلي، چې القاعده، طالبان او نورې ترهګرې ډلې لا هم سره ژورې اړیکې لري.
که څه هم د بایډن ادارې تل ویلي، چې له افغانستانه وتل د ترهګرۍ پروړاندې مبارزه نه ده اغېزمنه کړې، خو پر دې سترګې نه شي پټېدلی چې له ۲۰۲۱ کال راهيسي د ترهګریزو شبکو لپاره ځای پراخ شوی دی
په تحلیل کې لیکل شوي: «هو، له بهر څخه د (افق هاخوا) بریدونه ممکن دي، خو بګرام مخکې هم دا وړتیا لرله چې د هدف ځای ته نږدې او مؤثر عملیات ترسره کړي او دا کار بیا هم کولی شي.»
د همدې رسنۍ په خبره، د بګرام په هوايي اډه کې د امریکا حضور یوازې پوځي اهمیت نه، بلکې حیثیتي ارزښت هم لري.
د شلو کلونو لپاره بګرام د امریکا د ځواک سمبول و او په افغانستان کې د امریکا د ځواک تر ټولو څرګنده نښه ګڼل کېده.
که د امریکا کوم سیال هېواد دغه سمبول په خپله ګټه بدل کړي، کېدای شي دا له امریکا دننه ډېر خلک احساس نه کړي؛ خو دا به په ټولې مرکزي اسیا اغېز پرېږدي.
ټرمپ له مخکې چین تورن کړی، چې غواړي په بګرام کې نفوذ ترلاسه کړي.
چین هم له کابل سره د سوداګرۍ او کانونو په برخه کې نږدې اړیکې جوړې کړې او د خپلو امنیتي اړیکو د پياوړتیا په اړه هم کله نا کله خبرې کوي.
ولسمشر ټرمپ نشي کولی پر طالبانو باور وکړي
تر دې دمه داسې ښکاري، چې د ټرمپ اصلي موخه دا ده چې له طالبانو سره داسې یوه معامله وکړي چې بګرام هوايي اډه بېرته د امریکا لاس ته وسپاري. سره له دې چې طالبانو د ۲۰۲۱ کال راپدېخوا د امریکا او نړۍوالو مرستو په بڼه میلیاردونه ډالر ترلاسه کړي، خو د دوی سیاسي دریځونه سخت شوي دي او هغوی د ترهګرو شبکو زغم یا ورسره همکاري کړې چې دا ټول د نړۍوالو سازمانونو له خوا ښه مستند شوي دي.
اخوا باورونه دا دي، چې طالبان له امریکا کرکه لري. له شلو کلونو راهیسې د طالبانو مشرانو د سیمې ټولو اسلامي ګوندونو ته د «جهاد او اشغال» پر ضد تبلیغات کړي دي. که د طالبانو مشران پرېکړه وکړي، چې بګرام امریکا ته وسپاري نو د دوی سختدریځه معمولي سرتېري به د امریکایي ځواکونو د بېرته راتګ پروړاندې چوپ پاتې نشي.
طالبان کېدای شي د خپلو قومندانانو حکمونه ونه مني، انفرادي بریدونه وکړي، یا حتی د طالبانو مخالفې ډلې داعش ته ورنږدې شي او پر اډې بریدونه ترسره کړي.
مسله هغه وخت نوره هم پېچلې کېږي، چې په افغانستان کې د داعش ترڅنګ لسګونه نورې ترهګرې ډلې شتون لري.
بګرام هوایي اډه په پروان کې ده، چې د افغانستان د تاجک قوم د سیمې زړه ګڼل کېږي.
دغه ټولنې له اوږدې مودې راهیسې د پښتون-اکثریتي طالبانو سره مخالفت لري؛ هغوی هېڅکله د طالبانو بشپړ واک نه دی منلی او که څه هم طالبان لا هم په دغو سیمو کې ظاهري واک لري، خو دا سیمې د طالبانو پر وړاندې د مقاومت مهم مرکزونه دي.
له ۲۰۲۱ کال راهیسې، طالبانو دغه سیمې د خپل نرم کنټرول لاندې ساتلې دي؛ خو د دې لپاره یې خپل جنګیالي له جنوب او ختیځ څخه ور لېږلي، چې هلته د طالبانو ملاتړي زیات دي.
د طالبانو ضد مقاومت لا هم په دې سیمو کې فعالیت کوي او طالبان هلته د سولې ټینګولو لپاره په سختۍ کار کوي. د طالبانو ضد شبکې هلته ټولنیز ملاتړ لري او یوه اضافي ګټه دا ده، چې ډېری له دغو شبکو ډېموکراټیک نظریات لري او د تېرو شلو کلونو جګړې په ترڅ کې یې د امریکا په ملاتړ جنګ کړی دی.
نو هر دوامداره تړون چې د بګرام په شاوخوا کې جوړ شي، باید له دغو کسانو پیل وشي.
د یادولو ده، چې د بګرام هوايي اډې د بېرته نیولو په اړه د ټرمپ د څو ورځې وړاندې له پرلهپسې څرګندونو او ګواښونو وروسته، اوس په کابل کې د طالبانو اړوندې رسنۍ د وضعیت د روښانه کولو هڅې کوي. د طالبانو یوې سیمهییزې راډیو د بګرام په اړه د راپور په جوړولو سره ویلي، چې په دې اډه کې تراوسه هېڅ بهرنی حضور نشته.
څو ورځې مخکې د امریکا ولسمشر ډونالډ ټرمپ د چین د اټومي تاسیساتو د کنټرول لپاره د بګرام هوايي اډې د ورکړې غوښتنه وکړه او همداراز یې ګواښ وکړ، چې که دغه چاره ژر ونهشي، نو بدې پېښې به رامنځته شي. طالبانو په هغو ورځو کې امریکا ته د بګرام هوايي اډې د ورکړې په تړاو څرګندونې او ګواښونه رد کړل او همداراز یې وویل، بګرام د افغانستان خاوره ده او هېچا او یا هم هېواد ته به ونهسپارل شي.
سره له دې چې افغانستان انټرنشنل ته امریکایي سرچینو د دې پخلی وکړ چې امریکا په افغانستان کې هېڅ سرتېری نهلري او په بګرام کې د مېشتېدو په تړاو اوازې یې هم رد کړې، خو اوس په کابل کې د طالبانو اړوندې رسنۍ هڅې کوي، په دې اړه سپیناوی وکړي او دا وښيي چې دغه اډه یوازې د طالبانو تر ولکې لاندې ده.
د دغې سیمه ییزې راډيو په ویډيويي راپور کې د بګرام هوايي اډې لپاره طالب قومندانان په بګرام کې د بهرنیو او په ځانګړې توګه د امریکايي ځواکونو ځای پر ځای کېدل ردوي او وايي، دا یوازې رواني او تبلیغاتي جګړه ده او له طالبانو پرته په دغې اډې کې بل څوک نهشته.
د دغې هوايي اډې لپاره د طالبانو د یوې فرقې قومندان فرید احمد فرهاد زیاتوي: «بګرام د افغانستان د خاورې یو جز دی. د دې ساتل او دفاع دا ټول طالبانو پورې اړه لري او موږ خارجي قواوو ته ضرورت نهلرو چې دلته راشي او نه یې پرېږدو.»
نوموړی د بګرام په اړه د شته اوازو په تړاو وايي، بهرنیان ۲۰ کاله په افغانستان کې و او د هغوی موجودیت دغه هېواد ته ګټه ونهکړه، نو «دا تبلیغات هم ګټه نه کوي او نه هم د وطن په خیر دي او نه هم د نړۍوالو په ګټه ده.»
د یاد هوايي ډګر او نظامي اډې د محافظت یو بل طالب قومندان عبدالعلي مظهري وايي: «دلته هېڅ خارجي الوتکه او خارجي سړی نه دی راغلی، ټولو ته اطمینان ورکوو چې دلته یوازې طالبان حضور لري.»
له دې سره سم، د دغې اډې د لومړي ټولي طالب قومندان الله محمد رسولي وايي: «موږ به هېڅ ملک ته اجازه ورنهکړو، چې افغانستان ته راشي او یا یې هم اشغال کړي، ټول طالبان د خاورې ساتنې او د دفاع لپاره قربانۍ ته حاضر دي.»
په ورته وخت کې داسې راپورونه هم خپاره شول، چې ګواکې طالبانو د یاد هوايي ډګر له شاوخوا اوسېدونکو غوښتي، چې د احتمالي ګواښونو له امله خپل کورونه پرېږدي او بل ځای ته په کډه شي، خو په دغه ویډیويي راپور کې ځايي اوسېدونکي وايي، تر اوسه هېچا ورته د کورونو د پرېښودو په تړاو څه نه دي ویلي.
د طالبانو د دفاع وزارت ویاند عنایت الله خوارزمي د بګرام د وضعیت په تړاو ټولې اوازې ردوي او وايي: «د بګرام په اړه له هېچا، هېڅ هېواد او یا هم بنسټ سره څه هوکړه نه ده شوې. بګرام هم د افغان خاورې یوه برخه ده.»
نوموړي همداراز په ډاګه کړې، چې په یاده اډه کې د هېڅ هېواد نظامي نشته او په وینا یې د یادې سیمې خلکو ته هم د تخلیې په تړاو څه نه دي ویل شوي.
په افغانستان کې د طالبانو له بیا واکمنېدو راهیسې د تېر جمهوري نظام ډېریو لوړپوړو او ټيټ پوړو او په ځانګړې توګه نظامیان د طالبانو له لوري د غچ اخیستنې له وېرې په نورو هېوادونو کې پناه غوښتنې ته مخه کړه، چې ډېر کم یې خپل مقصد ته ورسېدل او ډېری یې یا د لارې په اوږدو کې قرباني شول او یا بندیان او بېرته هېواد ته ستنول شوي دي.
یو له دغو کسان په تېر جمهوري نظام کې د ملي دفاع وزارت ۳۳ کلن افسر جهاد محمد ګل نواب زوی دی. جهاد محمد ګل نواب زوی چې د کابل له نظامي پوهنتونه د لېسانس په کچه فارغ شوی او د ملي دفاع وزارت په بېلابېلو برخو کې یې ۶ کاله دنده ترسره کړې او د تېر جمهوري نظام له رانسکورېدو یو څه موده وروسته، د ژوند د ژغورنې او اقتصادي ستونزو له امله څه باندې یو کال مخکې د هېواد د پرېښودو او په قاچاقي لارو اروپا ته د رسېدو هوډ وکړ.
نواب زوی چې لا هم په روغتون کې تر شدیدې درملنې لاندې دی او په ښه توګه خبرې نهشي کولی د افغانستان انټرنشنل- پښتو خبریال ته وویل، په ډېرې سختۍ سره یې ۱۲ زره امریکايي ډالره پوره کړل او ځان یې تر روسیې ورساوه او بیا یې په روسیه کې د پناه غوښتنه وکړه، خو په وینا یې روسیې پناه ورنهکړه.
دی زیاتوي: «د پیسو د نشتوالي له امله اړ شوم چې سختو کارونو ته اوږه ورکړم، څو دومره پیسې پیدا کړم، چې اروپا خوا ته ولاړ شم. په اتو میاشتو کار سره مې ایله دومره پيسې پیدا کړې چې تر بېلاروس ولاړم شم.»
نواب زوی وايي: «په بېلاروس کې مې هم د پناه غوښتنه وکړه، خو دوی هم پناه رانهکړه.» او زیاتوي، د پیسو د نشتوالي له امله نور مخته تګ ورته ګران شول او شاوخوا ۶ میاشتې په بېلاروس کې پاتې شو.
دی وايي، بالاخره یې له څلورو نورو افغانانو سره قصد وکړ، چې د موبایل نقشې په وسیله پولند او همداسې جرمني ته ولاړ شي او همداراز زیاتوي: «په برېست ښار کې موږ لږ خوراکي توکي او اوبه له ځانونو سره واخیستې او د موبایل نقشې په وسیله روان و او د پولنډ سرحد ته په ۵۰۰ مترۍ کې د بېلاروس د سرحدي پولیسو له لوري ونیول شو.»
نواب زوی په ډک ستوڼي سره وايي: «پولیس لومړی زموږ موبایلونه واخیستل او دا چې زه نظامي وم او په نقشه پوهېدم، نو زما موبایل یې تر نورو ډېر ولټاوه او یادو پولیسو د نقشې او زما د نظامي عکسونو په لیدو سره له ونو ډانګي راپرې کړل او زموږ پر وهلو یې پیل وکړ.»
دی زیاتوي، په ډېرې بې رحمۍ سره یې له شپې تر سهار پورې شاوخوا ۸ کسانو په نوبت سره وهلی دی، سهار یې ټول بدن تور شوی، سر یې مات شوی او د پُښتۍ څلور هډوکي یې مات شوي و او په وینا یې: «پولیسو له سهار وروسته په داسې حال کې چې عسکري بوټان یې په پښو و، په لغتو دومره وواهلم چې څو وارې بې سده شوم او د وهلو پر مهال یادو پولیسو پر موږ ملنډې وهلې.»
د نوموړي په وینا، د وروستي ځل په بې سده کېدو سره نور بیا ۲۰ ورځې وروسته په روغتون کې په هوش راغلی و او پر دې پوه شوی و، چې په روغتون کې دی.
نواب زوی وايي، «اعصابو مې کار نهکاوه او هره خوا مې خپله مور لیدله او ما به هرې خوا ته د مور غږ کاوه، خو مور نه وه. ډاکټرانو راته د ژباړونکي په وسیله ویل، په روغتون کې یې او مور دې دلته نهشته.»
نوموړی ۲۵ ورځې وروسته پر دې پوه شو، چې ښي لاس یې په اوږه کې د توروالي او ماتوالي له امله پرې شوی دی. هغه وايي: «ډاکټرانو راته ویل چې ښي لاس دې د ژورو ټپونو او توروالي له امله پرې کړای شوی دی، خو ما هر څومره کوشش کاوه چې لاس مې وګورم خو نشوای مې کولای چې سر ښي خوا ته کړم او لاس مې وګورم او لاس مې هم بې سده وو.»
دغه پخوانی افغان افسر چې له شاوخوا دوو میاشتو راهیسې په روغتون کې تر درملنې لاندې دی، وايي چې بالاخره یې په خپلو سترګو ولیدل چې ښی لاس یې نشته. نوموړی زیاتوي: «زه، او په ټوله کې نارینه په اسانۍ نه ژاړي، خو هره لحظه چې لاس ته مې ګورم، ژړا مې نهشم کنټرولی. په دې سره مې اندېښنه ډېره شي او د ځان درد مې هم زیاتېږي.»
نواب زوی په خپلو خبرو کې په ډاګه وايي: «جنګي اسیر نه وم، یوازې یو پناه غوښتونکی وم، د بېلاروس پولیسو خو زما ژوند تباه کړ، زما لاس یې په اوږه کې پرې کړی دی، یو لاس باندې هېڅ کار نهشم کولای، اودس او حمام نهشم کولای.»
نواب زوی په داسې حال کې چې په خپله ټوک ټوک دی، وايي: «د خپلې کورنۍ په اړه ډېر تشویش لرم.»
هغه چې اوس د بېلاروس د پلازمېنې په یوه روغتون کې بستر دی، وايي چې د دغه هېواد پولیس ورغلي او ډاډ یې ورکړی چې یاد شکنجه کوونکي پولیس به هرومره محکمې ته کاږي او په وینا یې یو څو کسان د افغانستان د سفارت په نوم هم ورغلي او د ملګرو ملتونو اړوندې ادارې یې پوښتنې ته ورغلي او د بېلاروس پر یادو شکنجه کوونکو پولیسو یې نیوکې کړې دي.
د ده په وینا، ښايي په څو راتلونکو ورځو کې له روغتون څخه رخصت کړای شي، خو هلته هېڅوک هم نهلري او نه پوهېږي چې په یوه لاس به څه کوي.
هغه په ډک ستوڼي وايي: «کاش په مرمۍ یې وېشتلی وای، خو داسې یې نیمګړی کړای نه وای.»
دغه پخوانی افغان افسر د بېلاروس له امنیتي چارواکو غواړي، یاد شکنجه کوونکي پولیسو ته سزا ورکړي او همداراز له نړۍوالو او په ځانګړې توګه د ملګرو ملتونو له اړوندو ادارو غواړي، چې یوه امن هېواد ته یې له خپلې کورنۍ سره یو ځای ولېږدوي.
دغه افغان افسر د خپلو خبرو په پای کې وايي، هره لحظه د بېلاروس د پولیسو د شکنجه کولو صحنه یې مخې ته راځي او بیا یې بې اختیاره اوښکې بهېږي او خپله ژړا نهشي کنټرولای.
۳۳ کلن جهاد محمد ګل نواب زوی واده کړی او دوه لوڼې هم لري.
د یادونې وړ ده، چې هره ورځ یو زیات شمېر افغانان چې اړ شوي په قاچاقي او مرګونو لارو نورو هېوادونو ته لاړ شي، له دغه ډول وضعیت سره مخ کېږي او ان ځينې یې په دې لاره کې په ابدي خوب هم ویده کېږي.
