د افغانستان د جمهوري نظام پر مهال د ملي امنیت پخوانی رییس رحمتالله نبیل وايي، پاکستان د ترهګرۍ پر ضد اقدامات په حساب شویو وختونو کې ترسره کوي او دغه ډول چارې تر ډېره د امنیتي اړتیاوو پر ځای له واشنګټن او نړۍوالو قدرتونو سره د اړیکو د مدیریت لپاره عملي کېږي.
رحمتالله نبیل په خپلو تازه څرګندونو کې ویلي، ګڼ شواهد ښيي چې پاکستان د ترهګرو د پټنځایونو، شبکو او تحرکاتو په تړاو بشپړ معلومات لري، خو د دغه هېواد امنیتي سیاست دا څرګندوي چې د ترهګرو نیول او افشا کول د یوې هر اړخیزې او دوامدارې ستراتیژۍ پر بنسټ نه، بلکې له حسابشویو ډېپلوماټیکو بدلونونو سره هممهاله عملي کېږي.
نبیل د ۲۰۲۵ کال د مارچ میاشتې د پېښې یادونه کوي، چې پهکې د پاکستان امنیتي ځواکونو محمد شریفالله، مشهور په جعفر، ونیوه؛ هغه کس چې د اسلاماباد له لوري د ۲۰۲۱ کال د کابل نړۍوال هوایي ډګر د برید اصلي طراح بلل شوی و. د نوموړي په وینا، دغه نیونه واشنګټن ته د پاکستاني پوځ د مشر عاصم منیر له سفر سره هممهاله وشوه. د نبیل په وینا، دا نیونه تصادفي نهشي کیدلی.
نبیل د پنجشنبې په ورځ د (لیندۍ ۲۷مه) په خپله اېکس پاڼه لیکلي: «دغه نیونه څو اوونۍ وروسته د پاکستان د پوځ د مشر جنرال عاصم منیر، له واشنګټن سفر سره هممهاله وشوه؛ داسې هممهالي چې په سختۍ سره تصادفي بلل کېدای شي او تر ډېره د ټاکل شویو امنیتي اقداماتو او موخهییزو ډيپلوماټيکو تحرکاتو ترمنځ د معنا لرونکي تړاو څرګندونه کوي.»
د نبیل په باور، د محمد شریفالله نیول او وروسته یې متحده ایالاتو ته سپارل د پاکستان د ترهګرۍ ضد تګلارې د بنسټیز بدلون نښه نهده، بلکې یو حسابشوی اقدام دی چې موخه یې واشنګټن ته د «وړاندې کېدو وړ لاسته راوړنې» برابرول او د پاکستان د پوځي بنسټونو د دریځ پیاوړی کول دي.
هغه زیاتوي، چې دا چلند لا هم دوام لري او تازه د سلطان عزیز عازم په نوم د یوه بل کس د نیولو اعلان هم په داسې وخت کې شوی چې د راپورونو لهمخې، عاصم منیر واشنګټن ته د خپل درېیم سفر د چمتووالي په حال کې دی.
د نبیل په اند، دا تکراري هممهالي دا انګېرنه پیاوړې کوي، چې یاد اقدامات تر ډېره د ډېپلوماټیکو محاسبو او د امریکا د تمو د مدیریت لپاره ترسره کېږي.
رحمتالله نبیل ټینګار کوي، چې له ۲۰۰۱ کال راهیسې د ترهګرۍ اړوند قضیو ټاکنیز مدیریت د پاکستان د پوځي بنسټونو د تعامل دوامداره چلند ګرځېدلی او «ترهګري» د بشپړې لهمنځه وړلو پر ځای د سیاسي مشروعیت، مالي سرچینو او امنیتي امتیازاتو د ترلاسه کولو د اهرم په توګه کارول شوې ده.
