د جرمني د شمالي راین وېسټفالن ایالت په کرېفېلډ ښار کې د «نیو یارکر» فېشن پلورنځي ۴۱ کلنه مشره د چارشنبې ماښام (د مې ۷مه) د یوې وژونکې پېښې قرباني شوې. دا پېښه ماښام شاوخوا ۷:۲۰ بجې د ورځني عاید د حساب پرمهال د پلورنځي په استراحتځای کې شوې.
پولیسو یو ۲۵ کلن شکمن تن د پېښې له ځایه نږدې نیولی، چې ویل کېږي د پلورنځي کارکوونکی و.
هغه د پنجشنبې (مې ۸مه) په ورځ د قتل په شک څارنوالۍ ته وړاندې شوی. چارواکو ویلي، شکمن کس د افغانستان تبعه دی.
د پولیسو او څارنوالۍ په وینا، د پېښې انګیزه لا نهده روښانه شوې او اوسمهال د قتل د یوه ځانګړي ټیم له لوري پلټنې روانې دي. د جرمنۍ بیلد ورځپاڼې د رپوټ له مخې، شکمن کس خپله مشره څو ځله په چړې وهلې، چې وروسته یې ساه ور کړې ده.
د وژل شوې ښځې همکارانو د پېښې ځای کې ګلونه او د خواخوږۍ کارت ایښی، چې پکې لیکل شوي، « ستا تګ موږ ژور خواشیني کړو. ته یوه ځانګړې او مهربانه انسانه وې، داسې خلک ډېر کم پیدا کېږي. اوس ته په یو ښه ځای کې یې».
پېښې د کرېفېلډ ښار په مرکز کې د خلکو ترمنځ ویره خپره کړې او دا د بهرنیو وګړو په اړه د عامه نظر پر وضعیت هم اغېز لرلی شي.
د شالمار میله د احمدشاه بابا له سلطنت راهیسې هر کال د کندهار په ارغنداب ولسوالۍ کې نمانځل کیږي او سلګونه کسان پکې ګډون کوي.
په دې میله کې د کندهار د سپین بولدک، ښورابک، ریګستان، نېش، معروف، ارغستان او تخته پل ولسوالیو د اوسیدونکو ترڅنګ د ډیورنډ ها غاړې سویلي پښتونخوا څخه سلګونه کسان ګډون کوي.
په یاده میله کې تر ډیره د هغو ولسوالیو اوسیدونکې ګډون کوي، چې په سیمه کې روانې اوبه او سمسورتیا نه لري.
شالمار میله د پسرلي په موسم کې د توتانو له پخیدو سره سمه پیلیږي او له شل څخه تر ۴۰ ورځو دوام کوي.
میله وال د ارغنداب په شنو باغونو کې د غیږ نیونې، اتڼ او سندرو ویلو ترڅنګ د ډبرې غورځولو، دوره خط او نورې سیمه ییزې لوبې کوي، خو د طالبانو له واکمنېدو راهیسې په دې میله کې په سندرو ویلو او اتڼ کولو بندیز لګول شوی دی.
ځینو میله والو افغانستان انټرنشنل ـ پښتو ته وویل، چې له تېرو دریو کالو راهیسې د طالبانو د امر بالمعروف ریاست محتسبین او استخبارات د میلې په ځای کې ګرځي او له خلکو دریا، قطعې او د لډو وسایل ټولوي.
دغه میله وال اندېښنه لري او وايي، چې که د طالبانو بندیزونه ډیر شي ممکن په راتلونکې کې دغه دودیزه میله پیکه شي او یا هم هیڅ ترسره نه شي.
د قدرت الله په نوم د کندهار د سپین بولدک ولسوالۍ اوسیدونکی چې په شالمار میله کې یې ګډون کړی، وايي:« موږ هر کال له خپل مشرانو سره دغې میلې ته راځو، خو اوس کال په کال دغه میله بې خونده کیږي. دلته پر ډول وهلو، دریا وهولو، اتڼ او نورو عادي مسایلو هم بندیز لګیدلی دی.»
لیکوال او ژورنالیست محمد ابراهیم سپیڅلی وايي:« پخوا به دلته سندرې ویل کیدې، اتڼونه به کېدل خو اوس بندیز باندې لګول شوی، بیا هم خلګ ورته راځي. دا د کندهار د قومونو د یووالي او کلتورونو د ساتلو یوه ښه نمونه ده، د وچو ولسوالیو خلک دلته راځي، د کندهار د مرکز له خلکو سره اشنا کیږي. د کندهار لوی قومونه اڅکزي او نورزي دې میلو ته راځي، ځکه هغوی تر ډیره په وچو ولسوالیو کې اوسیږي او هغوی د غیږ نیولو ډیر شوقیان دي».
ځیني لیکوالان وايي، د شالمار میله د دودیزو لوبو، کلتورونو او یووالي د ژوندي ساتلو یو ښه نمونه ده او طالبان باید د خلکو د خوښیو او د کندهار د سیمه ییزو دودونو مخنیوی ونه کړي.
