هدر بار، از دیدبان حقوق بشر، از رهبران جهان خواست با حمایت از تصویب معاهده‌ای در مورد جنایات علیه بشریت، حمایت از زنان را بیشتر کرده و آپارتاید جنسیتی را نیز در آن بگنجانند.
او گفت باید یک مکانیسم جمع‌آوری شواهد جنایات علیه زنان افغان بوجود بیاید.
او در وبسایت این سازمان نوشت که دیدبان حقوق بشر، عفو بین‌الملل، کمیسیون بین‌المللی حقوق‌دانان و چند سازمان دیگر پذیرفته‌اند که طالبان در افغانستان مرتکب آزار و اذیت جنسیتی و جنایات علیه بشریت شده‌اند.
معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر نوشت که رسیدگی به این جنایات در صلاحیت دادگاه‌های ملی و بین‌المللی از جمله دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) است.
او همچنین خواهان حمایت کشورها از گزارشگر ویژه و دیگر کارشناسان حقوق بشر در افغانستان شد.
او گفت که قرار است گزارشگر ویژه سازمان ملل و دیگر کارشناسان حقوق بشر تا جون ۲۰۲۴ گزارش خود را به شورای حقوق بشر سازمان ملل در مورد اقدام در برابر «سیستم نهادینه شده تبعیض، تفکیک جنسیتی، بی‌احترامی به کرامت انسانی و طرد زنان و محرومیت زنان و دختران» توسط طالبان ارائه دهند.
خانم هدر بار گفت که در مورد دادگاه‌های بین‌المللی، رهبران سیاسی باید اطمینان حاصل کنند که این دادگاه و دیگر دادگاه‌ها منابع و همکاری لازم برای پاسخگویی رهبران طالبان را در مورد آزار و اذیت جنسیتی دارند.
او افزود که باید در رابطه با نقض کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان توسط طالبان که افغانستان آن را بدون قید و شرط در سال ۲۰۰۳ به تصویب رساند، پرونده‌ای در دادگاه کیفری بین‌المللی تشکیل شود.
هدر بار در این مطلب گفته که طالبان در بیش از دو سالی که بر افغانستان حاکم شده‌اند، جدی‌ترین بحران حقوق زن را بوجود آورده‌اند.
او گفته که واکنش جامعه بین‌المللی به رفتار طالبان ضعیف بوده و به عواقب منفی آن بر حقوق زنان و دختران در جهان توجه نشده است.او هشدار داده که پاسخ جهان به وضعیت افغانستان تاثیر عمیقی بر برابری جنسیتی در سایر نقاط جهان خواهد داشت.
این مقام دیدبان حقوق بشر افزوده که بحران افغانستان به‌دلیل جنگ اوکراین و درگیری جدید در خاورمیانه تا حد زیادی از سرخط خبرها ناپدید شده است.
آپارتاید جنسیتی در افغانستان
هدر بار در ادامه مقاله خود گفته که افغانستان در شاخص زنان، صلح و امنیت، در رتبه آخر قرار دارد و گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در افغانستان به "تخریب بی‌سابقه حقوق زنان" اشاره کرده است.
او گفته که زنان افغان و مقام‌های سازمان ملل و دیگر سازمان‌ها ظلم و ستم طالبان را بر زنان را «آپارتاید جنسیتی» نامیده‌اند.
مسئول دیدبان حقوق بشر گفته دختران و زنانی که به تخلفات خود اعتراض می‌کنند با عواقب وحشتناکی از جمله ناپدید شدن اجباری، بازداشت خودسرانه و شکنجه روبرو هستند. او همچنین به بازداشت گسترده زنان و دختران به اتهام بی‌حجابی اشاره کرده است.
واکنش غیر فمینیستی کشورها
این عضو دیدبان حقوق بشر واکنش دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به بحران نقض حقوق زنان در افغانستان را ضعیف توصیف کرده است.
هدر بار گفت: «این واکنش‌ها پراکنده، سیاسی، آشفته، اغلب بی‌تفاوت، و صادقانه بگویم، غیر فمینیستی بوده است.»
هدر بار گفته که بسیاری از دیپلومات‌ها به آنها درباره اهمیت تعامل با طالبان گفته‌اند. اما به باور خانم هدر بار این تعامل هیچ نتیجه‌ای در قانع کردن طالبان برای پایان دادن به تجاوز به حقوق زنان نداشته و حتی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.
او گفته اگر جهان بتواند بیاموزد که چطور با بدرفتاری‌های طالبان کنار بیایند، این نشان می‌دهد که حقوق زنان و دختران در جاهای دیگر چقدر شکننده است.
هدر بار افزود: «اگر رهبران طالبان بتوانند با جت‌های شخصی پرواز کنند، در سفرهای دیپلوماتیک برای‌شان فرش قرمز پهن کنند، اجازه اداره سفارت‌خانه‌ها را به‌دست آورند، در حالی که به بدترین شکل به نقض حقوق زنان در کره زمین ادامه می‌دهند، این نشانه‌ای روشن از اهمیت اندک حقوق زنان در جاهای دیگر دارد.»